Ç’dobi ka robi?
Sepse ç’të mirë i bahetë nieriut,
ndë fitoftë gjithë botënë, e të bierri shpirtin e vet?
Mateu 16:26 (përkthimi i Kostandin Kristoforidhit)
Robi që kur ka le’
Si gjethi n’er u ka l’shue,
Në rropullim t’jetës i qarkum
Si në mulli orët i ka blue.
Gjumin n’djep marramendsh e ka m’sue,
T’u kalavit mas lodrash përsa moti,
Urin’ e pangopme n’sahan e ka shue,
Si lastar i shkundun kot së koti.
Ka lakmu me ec ku s’ka lyp,
E ka menu se dita emnin e vet ka
Ka dasht pa mujt ditunin’ me njoft’
Edhe vedin s’ prapthi njimend e pa.
Ka mbjell do fara n’terr t’dheut
E ka prit njashtu n’breza me vazhdue
Ndërsa e ardhmja asht’ si gur q’i bin kreut
Tash e shkumja si rapsodi’ iu ka verbue.
Tue hy n’votër me ngjizë të bamët
Ka çmu’ do sende e i ka shpërnda,
E tue dal’ n’prag me zgjith ç’ka mbet’
Ka kuptu se shpirt’n e vet n’zap s’e ka.
Edmond Papathimiu
Tiranë, 15 shtator 2020