Fjalët e urta

Kapitull 2

1 Biri im, në rast se pranon fjalët e mia dhe i quan thesar urdhërimet e mia,
2 duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;
3 po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre zërin për të siguruar mirëkuptim,
4 në rast se e kërkon si argjendin dhe fillon të rrëmosh si për një thesar të fshehur,
5 atëherë do të ndjesh frikën e Zotit dhe ke për të gjetur kuptimin e Perëndisë.
6 Sepse Zoti jep diturinë; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.
7 Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri
8 për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.
9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë, barazinë, ndershmërinë dhe tërë rrugët e së mirës.
10 Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,
11 të menduarit do të kujdeset për ty dhe gjykimi do të të mbrojë,
12 për të të çliruar nga rruga e keqe, nga njerëzit që flasin për gjëra të këqija,
13 nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,
14 që gëzohen kur bëjnë të keqen dhe ndjejnë kënaqësi në çoroditjet e njeriut të keq,
15 shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,
16 për të të shpëtuar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese,
17 që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë.
18 Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.
19 Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.
20 Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.
21 Sepse njerëzit e drejtë do të banojnë tokën dhe ata të ndershëm do të qëndrojnë aty;
22 por të pabesët do të shfarosen nga toka dhe shkelësit do të hiqen prej saj.