Kapitulli 24

Abrahami ishte tashm� plak dhe ishte n� mosh� t� kaluar; dhe Zoti e kishte bekuar Abrahamin n� �do gj�.

Dhe Abrahami i tha sh�rbyesit m� t� moshuar t� sht�pis� s� tij q� qeveriste t�r� pasurit� e tij: "V�re dor�n t�nde n�n kofsh�n time;

dhe un� do t� b�j q� ti t� betohesh n� em�r t� Zotit, Per�ndis� s� qiejve dhe Per�ndis� t� tok�s, q� ti nuk do t`i marr�sh p�r grua djalit tim asnj� prej bijave t� Kanaanejve n� mes t� t� cil�ve un� banoj;

por do t� shkosh n� vendin tim dhe te fisi im p�r t� marr� nj� grua p�r djalin tim, p�r Isakun".

Sh�rb�tori iu p�rgjegj: "Ndofta ajo grua nuk d�shiron t� m� ndjek� n� k�t� vend; a duhet ta �oj at�her� p�rs�ri birin t�nd n� vendin nga ke dal�?".

At�her� Abrahami i tha: "Ruhu e mos e �o birin tim atje!

Zoti, Per�ndia i qiellit, q� m� hoqi nga sht�pia e atit tim dhe nga vendi ku kam lindur, m� foli dhe m`u betua duke th�n�: "Un� do t`ua jap k�t� vend pasardh�sve t� tu", ai do t� d�rgoj� engj�llin e tij para teje dhe ti do t� marr�sh andej nj� grua p�r birin tim.

Dhe n� qoft� se gruaja nuk d�shiron t� t� ndjek�, at�her� ti do t� lirohesh nga ky betim q� m� ke b�r�; vet�m mos e kthe tim bir atje".

K�shtu sh�rbyesi e vuri dor�n n�n kofsh�n e Abrahamit, zotit t� tij, dhe iu betua lidhur me k�t� problem.

Pastaj sh�rbyesi mori dhjet� deve nga devet� e zotit t� tij dhe u nis, duke pasur me vete �do lloj t� mirash t� zot�ris� s� tij. Ai e nisi rrug�n dhe shkoi n� Mesopotami, n� qytetin e Nahorit.

Dhe i gjunj�zoi devet� jasht� qytetit pran� nj� pusi uji, aty nga mbr�mja, n� koh�n kur grat� dalin p�r t� marr� uj�, dhe tha:

"O Zot, Per�ndia i zot�ris� tim Abraham, t� lutem b�j q� sot t� kem mund�sin� t� kem nj� takim t� lumtur, trego dashamir�si ndaj Abrahamit, zotit tim!

Ja, un� po rri pran� k�tij burimi uj�rash, nd�rsa bijat e banor�ve t� qytetit dalin p�r t� mbushur uj�.

B�j q� vajza s� cil�s do t`i them: "Ah, ule shtamb�n t�nde q� un� t� pi" dhe q� do t� m� p�rgjigjet: "Pi, dhe kam p�r t`u dh�n� p�r t� pir� edhe deveve t� tu", t� jet� ajo q� ti ja ke caktuar sh�rbyesit t�nd Isak. Nga kjo un� do t� kuptoj q� ti ke treguar dashamir�si ndaj zot�ris� tim".

Ai s`kishte mbaruar s� foluri, kur, ja, doli Rebeka me shtamb�n n� shpatull�n e saj; ajo ishte e bija e Bethuelit, biri i Mikailit, gruaja e Nahorit dhe v�llai i Abrahamit.

Vajza ishte shum� e bukur, e virgj�r dhe asnj� burr� nuk e kishte njohur kurr�. Ajo zbriti n� burim, mbushi shtamb�n e saj dhe u ngjit p�rs�ri lart.

At�her� sh�rbyesi vrapoi n� drejtim t� saj dhe i tha: "Lerm� t� pi pak uj� nga shtamba jote".

Ajo u p�rgjegj: "Pi, zot�ria im"; pastaj shpejtoi ta ul� shtamb�n mbi dor� dhe i dha t� pij�.

Sapo mbaroi s� dh�ni uj� p�r t� pir�, tha: "Do t� mbush uj� edhe p�r devet� e tua, deri sa t� ngopen me uj�".

Me nxitim e zbrazi shtamb�n e saj n� korit�, vrapoi p�rs�ri te burimi p�r t� mbushur uj� p�r t� gjith� devet� e tij.

Nd�rkaq ai njeri e sodiste n� heshtje, p�r t� m�suar n� qoft� se Zoti e kishte b�r� t� mbar� apo jo udh�timin e tij.

Kur devet� mbaruan s� piri, njeriu mori nj� unaz� floriri p�r hund�n q� peshonte gjysm� sikli dhe dy byzylyk� me nj� pesh� prej dhjet� siklesh ari p�r ky�in e dor�s s� saj, dhe tha:

"Bij� e kujt je? Ma thuaj, t� lutem. A ka vend n� sht�pin� e babait t�nd p�r ne, q� ta kalojm� nat�n?".

Ajo u p�rgjegj: "Un� jam bij� e Bethuelit, i biri i Milkahut, q� ajo i lindi n� Nahor".

Dhe shtoi: "Tek ne ka shum� kasht� dhe forazh si dhe vend p�r t� kaluar nat�n".

At�her� njeriu u p�rkul, adhuroi Zotin dhe tha:

"Qoft� i bekuar Zoti, Per�ndia i Abrahamit, zot�ris� tim, q� nuk ka pushuar t� jet� dashamir�s dhe besnik ndaj zot�ris� tim! Sa p�r mua, gjat� udh�timit, Zoti m� �oi n� sht�pin� e v�llez�rve t� zot�ris� tim".

Dhe vajza vrapoi p�r t`i treguar k�to gj�ra n� sht�pin� e n�n�s s� saj.

Por Rebeka kishte nj� v�lla t� quajtur Labano. Dhe Labano doli me vrap jasht� drejt burimit te ai njeri.

Sa pa unaz�n n� hund� dhe byzylyk�t n� ky�et e dor�s t� s� motr�s dhe d�gjoi fjal�t q� Rebeka, motra e tij, thoshte: "K�shtu m� foli ai njeri", iu afrua k�tij njeriu, dhe ja q� u gjet pran� deveve, af�r burimit.

Dhe tha: "Hyr�, i bekuar nga Zoti! Pse rri jasht�? Un� kam p�rgatitur sht�pin� dhe nj� vend p�r devet�".

Njeriu hyri n� sht�pi, dhe Labano shkarkoi devet�, u dha kasht� dhe forazh deveve dhe solli uj� q� t� lante k�mb�t ai dhe njer�zit q� ishin bashk� me t�.

Pastaj i vun� p�rpara p�r t� ngr�n�, por ai tha: "Nuk do t� ha deri sa t� plot�soj porosin� q� m� kan� dh�n�". Tjetri tha: "Fol".

At�her� ai tha: "Un� jam nj� sh�rb�tor i Abrahamit.

Zoti e ka bekuar shum� zot�rin� tim, q� �sht� b�r� i madh; i ka dh�n� dele dhe qe, argjend dhe flori, sh�rbyes dhe sh�rbyese, deve dhe gomar�.

Por Sara, gruaja e zot�ris� tim, i ka lindur n� pleq�rin� e saj nj� djal� zot�ris� tim, i cili i ka dh�n� atij gjith�ka zot�ron.

Dhe zot�ria im m� vuri t� betohem duke th�n�: "Nuk do t� marr�sh grua p�r djalin tim nga bijt� e Kanaanejve, n� vendin ku banoj;

por do t� shkosh n� sht�pin� e babait tim dhe tek af�ria ime dhe aty do t� marr�sh nj� grua p�r birin tim".

At�her� un� i thash� zot�ris� tim: "Ndofta gruaja nuk do t� doj� t� m� ndjek�".

Por ai u p�rgjegj: "Zoti, para t� cilit kam ecur, do t� d�rgoj� engj�llin e tij bashk� me ty dhe do ta b�j t� mbar� udh�timin t�nd, dhe ti do t� marr�sh p�r birin tim nj� grua nga farefisi im dhe nga sht�pia e babait tim.

Do t� lirohesh nga betimi q� m� ke b�r� kur t� shkosh tek af�ria ime; dhe po t� jet� se nuk duan t� ta japin, do t� lirohesh nga betimi q� m� ke b�r�".

Sot kam arritur te burimi dhe thash�: "O Zot, Per�ndia i zot�ris� tim Abraham, n� rast se t� p�lqen k�shtu, t� lutem b�je t� mbar� udh�timin q� kam filluar;

Ja, un� po ndalem pran� burimit t� ujit; b�j q� vajza q� ka p�r t� dal� p�r t� marr� uj� dhe s� cil�s do t`i them: "L�rm� t� pi pak uj� nga shtamba jote",

dhe q� do t� m� thot�: "Pi sa ke nevoj� dhe do t� marr uj� edhe p�r devet� e tua", le t� jet� gruaja q� Zoti i ka caktuar djalit t� zot�ris� tim.

Para se un� t� kisha mbaruar s� foluri n� zemr�n time, doli jasht� Rebeka me shtamb�n e saj mbi shpatull; ajo zbriti te burimi dhe mbushi uj�. At�her� un� i thash�:

"Oh, lerm� t� pi!". Dhe ajo shpejtoi ta ulte shtamb�n nga shpatulla e saj dhe u p�rgjegj: "Pi dhe do t`u jap t� pin� edhe deveve t� tua". K�shtu un� piva dhe ajo u dha t� pin� edhe deveve.

At�her� e pyeta dhe i thash�: "Bij� e kujt je?". Ajo m`u p�rgjegj: "Jam bij� e Bethuelit, biri i Nahorit, q� Milkah lindi". K�shtu un� i vura unaz�n n� hund� dhe byzylyk�t n� ky�et e dor�s.

Pastaj u p�rkula, adhurova Zotin dhe e bekova Zotin, Per�ndin� e Abrahamit, zot�ris� tim, q� m� ka �uar n� rrug�n e drejt� p�r t� marr� p�r birin e tij bij�n e v�llait t� zot�ris� tim.

Dhe tani n� rast se doni t� silleni me dashamir�si dhe besnik�ri ndaj zot�ris� tim, duhet t� ma thoni; n� rast se jo, ma thoni nj�lloj dhe un� do t� kthehem djathtas ose majtas".

At�her� Labano dhe Bethueli u p�rgjigj�n dhe than�: "Kjo varet nga Zoti; ne nuk mund t� flasim as p�r mir� as p�r keq.

Ja, Rebeka �sht� k�tu para teje, merre me vete, shko dhe ajo t� b�het gruaja e birit t� zot�ris� t�nd, ashtu si� ka th�n� Zoti".

Kur sh�rb�tori i Abrahamit d�gjoi fjal�t e tyre u p�rul p�r tok� p�rpara Zotit.

Sh�rb�tori nxori sende t� argj�ndta dhe t� arta si dhe rroba dhe ia dha Rebek�s; dhe u dhuroi gjithashtu sende t� vlefshme v�llait dhe n�n�s s� Rebek�s.

Pastaj h�ngr�n e pin� ai dhe njer�zit q� ishin bashk� me t�; u ndal�n vet�m at� nat�. Kur u ngrit�n n� m�ngjes, sh�rb�tori tha: "M� lini t� kthehem te zot�ria im".

V�llai dhe n�na e Rebek�s than�: "L�re q� vajza t� rrij� disa dit� me ne, t� pakt�n dhjet� dit�; pastaj mund t� ik�".

Por ai iu p�rgjegj atyre: "Mos m� mbani, sepse Zoti e ka b�r� t� mbar� udh�timin tim; m� lini t� iki, q� un� t� kthehem te zot�ria im".

At�her� ata i than�: "T� th�rresim vajz�n dhe ta pyesim at�".

At�her� thirr�n Rebek�n dhe i than�: "A do t� shkosh me k�t� njeri?". Ajo u p�rgjegj: "Po, do t� shkoj".

K�shtu e lan� Rebek�n, motr�n e tyre, t� shkoj� dhe taj�n e saj t� shkoj� me sh�rb�torin dhe njer�zit e Abrahamit.

Dhe e bekuan Rebek�n dhe i than�: "Motra jon�, ti u b�fsh n�na e mij�ra miz�ri njer�zish dhe pasardh�sit e tu pa�in n� dor� portat e armiqve t� tyre".

At�her� Rebeka dhe sh�rbyeset e saj u ngrit�n m� k�mb�, hip�n mbi devet� dhe shkuan pas k�tij njeriu. K�shtu sh�rb�tori mori Rebek�n dhe iku.

Nd�rkaq Isaku ishte kthyer nga pusi i Lahai-Roit, sepse banonte n� krahin�n e Negevit.

Isaku kishte dal� aty nga mbr�mja n� fush� p�r t`u menduar; dhe ai ngriti syt� dhe pa disa deve q� po vinin.

Edhe Rebeka ngriti syt� dhe pa Isakun; at�her� zbriti me t� shpejt� nga deveja,

dhe i tha sh�rb�torit: "Kush �sht� ai njeri q� vjen nga fusha drejt nesh?". Sh�rb�tori u p�rgjegj: "�sht� zot�ria im". At�her� ajo mori vellon dhe u mbulua.

Pastaj sh�rb�tori i tregoi Isakut t�r� gj�rat q� kishte b�r�.

Dhe Isaku e futi Rebek�n n� �adr�n e Sar�s, n�n�s s� tij, dhe e mori me vete; ajo u b� gruaja e tij dhe ai e dashuroi. K�shtu Isaku u ngush�llua mbas vdekjes s� n�n�s s� tij.