Kapitulli 25

Pastaj Abrahami mori nj� grua tjet�r, q� quhej Keturah.

Dhe kjo i lindi Zimranin, Jokshanin, Medanin, Madianin, Ishbakun dhe Shuahin.

Jokshanit i lindi Sheba dhe Dedani. Bijt� e Dedanit ishin Asshurimi, Letushimi dhe Leumimi.

Bijt� e Madianit ishin Efahu, Eferi, Hanoku, Abidahu dhe Eldaahu. T�r� k�ta ishin bijt� e Keturahut.

Dhe Abrahami i dha Isakut gjith�ka zot�ronte;

por bijve q� Abrahami kishte pasur nga konkubinat u dha disa dhurata dhe, sa ishte ende gjall�, i d�rgoi larg birit t� tij Isakut, drejt lindjes, n� nj� vend t� lindjes.

K�to jan� vitet e jet�s s� Abrahamit: ai jetoi gjithsej nj�qind e shtat�dhjet� e pes� vjet.

Pastaj Abrahami dha frym�n e fundit dhe vdiq n� pleq�ri t� mbar�, i shtyr� n� mosh� dhe i ngopur me dit�, dhe u bashkua me popullin e tij.

Dhe bijt� e tij Isaku dhe Ismaeli e varros�n n� shpell�n e Makpelahut n� ar�n e Efronit, biri i Zoarit, Hiteut, q� ndodhet p�rball� Mamres,

ar� q� Abrahami u kishte bler� bijve t� Hethit. Aty u varros�n Abrahami dhe e shoqja Sara.

Mbas vdekjes s� Abrahamit, Per�ndia bekoi birin e tij Isakun; dhe Isaku q�ndroi pran� pusit t� Lahai-Roit.

Tani k�ta jan� pasardh�sit e Ismaelit, bir i Abrahamit, q� egjiptasja Agar, sh�rb�torja e Sar�s, i kishte lindur Abrahamit.

K�ta jan� emrat e bijve t� Ismaelit, simbas emrit t� brezave t� tyre: Nebajothi, i par�linduri i Ismaelit; pastaj Kedari, Abdeeli, Mibsami,

Mishma, Dumahu, Masa,

Hadari, Tema, Jeturi, Nafishi dhe Kedemahu.

K�ta jan� bijt� e Ismaelit dhe emrat e tyre, simbas fshatrave dhe fushimeve t� tyre. Ata qen� dymb�dhjet� princ�rit e kombeve t� tyre p�rkat�s.

Por k�to jan� vitet e jet�s s� Ismaelit, gjithsej nj�qind e tridhjet� e shtat� vjet; pastaj ai dha frym� dhe vdiq, dhe u bashkua me popullin e tij.

(Dhe bijt� e tij banuan nga Havilahu deri n� Shur, q� �sht� n� lindje t� Egjiptit, n� drejtim t� Asiris�). Ai u vendos n� prani t� t� gjith� v�llez�rve t� tij.

K�ta jan� pasardh�sit e Isakut, birit t� Abrahamit.

Abrahamit i lindi Isaku; dhe Isaku ishte dyzet vje� kur mori p�r grua Rebek�n, e bija e Bethuelit, Arameu i Paddan-Aranit dhe motra e Labanos, Arameut.

Isaku e luti Zotin p�r gruan e tij sepse ajo ishte shterp�. Zoti ia plot�soi d�shir�n dhe Rebeka, gruaja e tij, u ngjiz.

Por f�mij�t shtynin njeri-tjetrin n� barkun e saj dhe ajo tha: "N� qoft� se �sht� k�shtu (q� iu p�rgjigj Zoti), pse gjendem un� n� k�to kushte?". Dhe k�shtu vajti t� konsultohet me Zotin.

Dhe Zoti i tha: "Dy kombe ndodhen n� barkun t�nd dhe dy popuj kan� p�r t� dal� nga p�rbrend�shmet e barkut t�nd. Njeri nga k�ta dy popuj do t� jet� m� i fort� se tjetri, dhe m� i madhi do t`i sh�rbej� m� t� voglit".

Kur erdhi koha p�r t� q� t� lindte, ajo kishte n� bark dy binjak�.

Dhe i pari q� doli jasht� ishte i kuq; ai ishte krejt si nj� mantel leshtor, prandaj i vun� emrin Esau.

Pastaj doli v�llai i tij, i cili me dor� mbante thembr�n e k�mb�s t� Esaut; prandaj e quajt�n Jakobi. Por Isaku ishte shtat�dhjet� vje� kur Rebeka i lindi.

Dy f�mij�t u rrit�n dhe Esau u b� nj� gjahtar i sprovuar, nj� njeri fshatarak, nd�rsa Jakobi ishte nj� njeri i qet�, q� jetonte n� �adra.

Por Isaku e donte Esaun, sepse mishin e gjahut e p�lqente; Rebeka nga ana e saj donte Jakobin.

Nj� her� q� Jakobi gatoi p�r vete nj� sup�, Esau erdhi nga fusha krejt i lodhur.

Dhe Esau i tha Jakobit: "T� lutem, m� l�r� t� ha pak nga kjo sup� e kuqe, sepse jam i lodhur". P�r k�t� ar�sye e quajt�n Edom.

Por Jakobi iu p�rgjegj: "M� shit m� par� par�birnin� t�nde".

Esau tha: "Ja un� jam duke vdekur, �`dobi kam nga par�birnia?".

At�her� Jakobi tha: "M� par� betomu". Dhe Esau iu betua dhe i shiti Jakobit par�birnin� e tij.

Pastaj Jakobi i dha Esaut buk� dhe sup� me thjerr�za. Dhe ai h�ngri dhe piu, pastaj u ngrit dhe iku. K�shtu Esau shp�rfilli par�birnin� e tij.