Kapitulli 4

1

Pas k�tyre gj�rave, pash� dhe ja, nj� der� u hap n� qiell dhe z�ri i par� q� kisha d�gjuar t� fliste me mua si bori, tha: ``Ngjitu k�tu dhe do t� t� tregoj gj�rat q� duhet t� ndodhin pas k�tyre gj�rave``.

Dhe menj�her� erdha n� frym�; dhe ja, nj� fron ishte n� qiell dhe mbi fron rrinte nj� i ulur.

Dhe ai q� ishte ulur nga pamja i ngjante nj� guri diaspri dhe sardi; dhe rreth fronit ishte nj� ylber q� i ngjante smeraldit.

Dhe rreth e qark fronit ishin nj�zet e kat�r frone, dhe mbi frone pash� ndenjur nj�zet e kat�r pleq t� veshur me petka t� bardha; dhe mbi kryet e tyre kishin kurora:

dhe nga froni shp�rthenin vet�tima, bubullima dhe z�ra; dhe p�rpara fronit ishin shtat� llamba t� ndezura, q� jan� t� shtat� Frym�rat e Per�ndis�.

Dhe p�rpara fronit ishte si nj� det i qelqt� q� i ngjante kristalit, dhe n� mes t� fronit dhe p�rreth fronit kat�r kafsh�, q� ishin plot me sy p�rpara dhe prapa.

Qenia e par� e gjall� ishte e ngjashme me nj� luan, edhe qenia e dyt� e gjall� e ngjashme me nj� vi�, edhe qenia e tret� e gjall� kishte fytyr� si t� njeriut, edhe e kat�rta ishte e ngjashme me nj� shqiponj� n� fluturim.

Edhe t� kat�r qeniet e gjalla kishin secila nga gjasht� krah� p�rqark, edhe p�rbrenda ishin plot me sy; dhe nuk pushojn� kurr�, as dit� as nat�, duke th�n�: ``I shenjt�, i shenjt�, i shenjt� �sht� Zoti Per�ndi, i Plotfuqishmi, q� ishte, q� �sht� dhe q� do t� vij�!``.

Sa her� q� qeniet e gjalla i japin lavdi, nder e t� falenderim atij q� rri ulur mbi fron, atij q� rron n� shekuj t� shekujve,

t� nj�zet e kat�r pleq bien p�rmbys p�rpara atij q� rri mbi fron dhe adhurojn� at� q� jeton n� shekuj t� shekujve dhe i hedhin kurorat e tyre p�rpara fronit, duke th�n�:

``Ti je i denj�, o Zot, t� marr�sh lavdin�, nderimin dhe fuqin�, sepse ti i krijove t� gjitha gj�ra, dhe n�p�rmjet vullnetit t�nd ekzistojn� dhe u krijuan``.