Kapitulli 2

V�llez�r t� mi, mos i lidhni preferencat personale me besimin e Zotit ton� Jezu Krisht, Zoti i lavdis�.

Sepse n� qoft� se n� asamblen� tuaj hyn nj� njeri me nj� unaz� prej ari, me rroba t� shk�lqyera, dhe hyn edhe nj� i varf�r me nj� rrob� t� f�lliqur,

dhe ju i drejtoni syt� nga ai q� vesh rroben e shk�lqyer dhe i thoni: ``Ti ulu k�tu, n� vendin e mir�``, dhe t� varf�rit i thoni: ``Ti rri atje, n� k�mb�``, ose: ``Ulu k�tu, af�r stolit t� k�mb�ve t� mia``,

a nuk b�t� ju nj� dallim n� mes tuaj, duke u b�r� k�shtu gjykat�s me mendime t� k�qija?

D�gjoni, v�llez�r t� mi shum� t� dashur, a nuk i zgjodhi Per�ndia t� varf�rit e bot�s, q� t� jen� t� pasur n� besim dhe trash�gimtar� t� mbret�ris� q� ua premtoi atyre q� e duan?

Po ju i shnderuat t� varf�rit! A nuk jan� vall� t� pasurit ata q� ju shtypin, dhe nuk jan� k�ta ata q� ju heqin n�p�r gjykata?

A nuk jan� ata q� blasfemojn� emrin e lavdish�m q� u thirr mbi ju?

N� qoft� se ju m� t� v�rtet� e p�rmbushni ligjin mbret�ror sipas Shkrimit: ``Duaje t� af�rmin t�nd si vetveten``, b�ni mir�;

por n� qoft� se b�ni preferenca personale, ju kryeni m�kat dhe d�noheni nga ligji si shkel�s.

Sepse kushdo q� e zbaton gjith� ligjin, por e shkel n� nj� pik�, �sht� fajtor n� t� gjitha pikat.

Sepse ai q� ka th�n�: ``Mos shkel kuror�n``, ka th�n� gjithashtu: ``Mos vraj``. Prandaj n�se ti nuk shkel kuror�n, por vret, ti je shkel�s i ligjit.

Prandaj t� flisni e t� veproni sikurse t� duhej t� gjykoheshit nga ligji i liris�,

sepse gjyqi do t� jet� pa m�shir� p�r at� q� nuk ka treguar m�shir�; dhe m�shira triumfon mbi gjykimin.

�`dobi ka, v�llez�r t� mi, n�se dikush thot� se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shp�toj� at� besimi?

Dhe n� qoft� se nj� v�lla ose nj� mot�r jan� t� zhveshur dhe u mungon ushqimi i p�rditsh�m,

dhe dikush nga ju u thoth� atyre: ``Shkoni n� paqe! Ngrohuni dhe ngopuni``, dhe nuk u jepni atyre gj�rat p�r t� cilat kan� nevoj� p�r trupin, �`dobi ka?

Po k�shtu �sht� edhe besimi; n� qoft� se s`ka vepra, �sht� i vdekur n� vetvete.

Po dikush do t� thot�: ``Ti ke besimin, dhe un� kam veprat``; m� trego besimin t�nd pa veprat e tua dhe un� do t� t� tregoj besimin tim me veprat e mia.

Ti beson se ka vet�m nj� Per�ndi. Mir� b�n; edhe demon�t besojn� dhe dridhen.

Po, a d�shiron t� kuptosh, o njeri i kot�, se besimi pa vepra �sht� i vdekur?

Abrahami, ati yn�, a nuk u shfaj�sua me an� t� veprave, kur e ofroi birin e vet, Isakun, mbi altar?

Ti e sheh se besimi vepronte bashk� me veprat e tij, dhe se, n�p�rmjet veprave, besimi u p�rsos.

K�shtu u p�rmbush Shkrimi, q� thot�: ``Edhe Abrahami i besoi Per�ndis�, dhe kjo iu num�rua p�r drejt�si``; dhe u quajt miku i Per�ndis�.

Ju shikoni, pra, se njeriu shfaj�sohet nga veprat dhe jo vet�m nga besimi.

Gjithashtu a nuk u shfaj�sua edhe Rahabi, lavirja, nga veprat, kur i priti t� d�rguarit dhe i p�rcolli nga nj� udh� tjet�r?

Sepse, sikurse trupi pa frym�n �sht� i vdekur, ashtu edhe besimi, pa vepra, �sht� i vdekur.