Kapitulli 1

Jakobi, sh�rb�tor i Per�ndis� dhe i Zotit Jezu Krisht, t� dymb�dhjet� fiseve t� shp�rndar� n�p�r bot�: p�rsh�ndetje!

Ta konsideroni nj� g�zim t� madh, o v�llez�r t� mi, kur ndodheni p�rball� sprovash nga m� t� ndryshmet,

duke e ditur se sprova e besimit tuaj sjell q�ndrueshm�ri.

Dhe q�ndrueshm�ria t� kryej� n� ju nj� vep�r t� p�rsosur, q� ju t� jeni t� p�rsosur dhe t� plot�, pa asnj� t� met�.

Por n� qoft� se ndonj�rit nga ju i mungon urtia, le t� k�rkoj� nga Per�ndia, q� u jep t� gjith�ve pa kursim, pa qortuar, dhe atij do t`i jepet.

Por le ta k�rkoj� me besim, pa dyshuar, sepse ai q� dyshon i ngjan val�s s� detit, t� cil�n e ngre dhe e p�rplas era.

Dhe ky njeri t� mos pandeh� se do t� marr� di�ka nga Zoti,

sepse �sht� nj� njeri me dy mendje, i paq�ndruesh�m n� gjith� rrug�t e veta.

Dhe v�llai m� i poshtm� le t� madh�shtohet n� lart�simin e tij,

dhe i pasuri n� uljen e tij, sepse do t� shkoj� si lule bari.

N� fakt si lindi dielli me t� nxehtit e tij dhe e thau barin, dhe lulja e tij ra dhe bukuria e pamjes s� vet humbi: k�shtu do t� fishket edhe i pasuri n� udh�t e tij.

Lum njeriu q� ngulmon n� prov�, sepse kur del i aprovuar, do t� marr� kuror�n e jet�s, t� cil�n Zoti ua premtoi atyre q� e duan.

Askush kur tundohet t� mos thot�: ``Jam tunduar nga Per�ndin�``, sepse Per�ndia nuk mund t� tundohet nga e keqja, dhe ai vet nuk tundon asnjeri.

Por secili tundohet i udh�hequr dhe i mashtruar nga lakmin� e vet.

Pastaj lakmia, pasi mbarset, pjell m�katin dhe m�kati, si t� kryhet, ngjiz vdekjen.

Mos u mashtroni, v�llez�rit e mi shum� t� dashur;

�do gj� e mir� q� na jepet dhe �do dhurat� e p�rsosur vjen prej s� larti dhe zbret nga Ati i dritave, pran� s� cilit nuk ka nd�rrim dhe as hije ndryshimi.

Ai na ngjizi me vullnetin e tij me an� t� fjal�s t� s� v�rtet�s, q� ne t� jemi n� nj� far� menyr� fryti i par� i krijesave t� tij.

Prandaj, v�llez�rit e mi shum� t� dashur, �do njeri t� jet� i shpejt� n� t� d�gjuar, i ngadalsh�m n� t� folur dhe i ngadalsh�m n� zem�rim,

sepse zem�rimi i njeriut nuk kryen drejt�sin� e Per�ndis�.

Prandaj, hiqni �do ndyr�si dhe mbeturin� lig�sie, pranoni me but�si fjal�n e mbjell� n� ju, e cila mund t� shp�toj� shpirtrat tuaj.

Dhe b�huni b�r�s t� fjal�s dhe jo vet�m d�gjues, q� g�njejn� vetveten.

Sepse n�se dikush �sht� d�gjues i fjal�s dhe jo b�r�s, ai i p�rngjan nj� njeriu q� e shikon fytyr�n e tij natyrale n� nj� pasqyr�;

ai e shikon veten dhe pastaj ik�n, duke harruar menj�her� si ishte.

Nd�rsa ai q� do t� shikoj� me vemendje ligjin e p�rsosur, i cili �sht� ligji i liris�, dhe ngulmon n� t�, duke mos qen� nj� d�gjues harraq, por nj� b�r�s i vepr�s, ai do t� jet� i lumtur n� veprimtarin� e vet.

N� qoft� se ndokush nga ju mendon se �sht� fetar, edhe nuk i v� fre gjuh�s s� vet, sigurisht ai e mashtron zemr�n e vet, feja e k�tij �sht� e kot�.

Feja e past�r dhe pa njoll� p�rpara Per�ndis� dhe Atit �sht� kjo: t� vizitosh jetim�t dhe t� vejat n� pik�llimet e tyre dhe ta ruash veten t� past�r nga bota.