Kapitulli 4

N� fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mir�, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata q� e d�gjuan.

Sepse ne q� besuam hyjm� n� prehje, si� tha ai: ``K�shtu u p�rbetova n� m�rin� time: nuk do t� hyjn� n� prehjen time``, ndon�se veprat e tij u mbaruan q� kur se u krijua bota.

Sepse diku ai ka th�n� k�shtu p�r t� shtat�n dit�: ``Dhe Per�ndia u preh t� shtat�n dit� nga t� gjitha veprat e tij``;

dhe po aty: ``Nuk do t� hyjn� n� prehjen time``.

Mbasi, pra, mbetet q� disa t� hyjn� n� t�, nd�rsa ata q� u ungjillzuan m� p�rpara nuk hyjn� p�r shkak t� mosbesimit t� tyre,

ai cakton p�rs�ri nj� dit�: "Sot", duke th�n�, mbas kaq kohe, me goj�n e Davidit: ``Sot, n� qoft� se e d�gjoni z�rin e tij, mos u b�ni zem�rgur``.

Sepse, n� qoft� se Jozueu do t`u kishte dh�n� prehje, Per�ndia nuk do t� kishte folur p�r nj� dit� tjet�r.

Mbetet, pra, nj� pushim i s� shtun�s p�r popullin e Per�ndis�.

Sepse kush ka hyr� n� prehjen e tij, ka b�r� pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Per�ndia nga t� tijat.

Le t� p�rpiqemi, pra, t� hyjm� n� at� prehje, q� askush t� mos bjer� n� at� sh�mbull t� mosbindjes.

Sepse fjala e Per�ndis� �sht� e gjall� dhe vepruese, m� e mpreht� se �do shpat� me dy tehe dhe dep�rton deri n� ndarjen e shpirtit dhe t� frym�s, t� nyjeve dhe t� palcave, dhe �sht� n� gjendje t� gjykoj� mendimet dhe d�shirat e zemr�s.

Dhe nuk ka asnj� krijes� q� t� jet� e fshehur para tij, por t� gjitha jan� lakuriq dhe t� zbuluara para syve t� Atij, t� cilit ne do t`i japim llogari.

Duke pasur, pra, nj� kryeprift t� madh q� ka p�rshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Per�ndis�, le t� mbajm� fort rr�fimin ton� t� besimit.

Sepse ne nuk kemi kryeprift q� nuk mund t`i vij� keq p�r dob�sit� tona, po nj� q� u tundua n� t� gjitha ashtu si ne, por pa m�katuar.

Le t`i afrohemi, pra, me guxim fronit t� hirit, q� t� marrim m�shir� e t� gjejm� hir, p�r t� pasur ndihm� n� koh� nevoje.