Kapitulli 13

Po t� flisja gjuh�t e njer�zve dhe t� engj�jve, dhe t� mos kisha dashuri, do t� b�hesha si nj� bronz q� kumbon ose si cimbali q� ting�llon.

Edhe sikur t� kisha dhuntin� e profecis�, edhe t� dija t� gjitha misteret dhe mbar� shkenc�n dhe t� kisha gjith� besimin sa t� luaja nga vendi malet, por t� mos kisha dashuri, nuk jam asgj�.

Edhe sikur t� ndaja gjith� pasurit� e mia p�r t� ushqyer t� varf�rit dhe ta jepja trupin tim q� t� digjej, e t� mos kisha dashuri, nuk do t� m� vlente asgj�!

Dashuria �sht� e durueshme; plot mir�si; dashuria nuk ka smir�, nuk v� n� dukje, nuk krekoset,

nuk sillet n� m�nyr� t� pahijshme, nuk k�rkon t� sajat, nuk pezmatohet, nuk dyshon p�r keq;

nuk g�zohet p�r padrejt�sin�, por g�zohet me t� v�rtet�n,

i duron t� gjitha, i beson t� gjitha, i shpreson t� gjitha, i mban �do gj�.

Dashuria nuk ligshtohet kurr�; por profecit� shfuqizohen, gjuh�t pushojn� dhe njohuria do t� shfuqizohet,

sepse ne njohim pjes�risht dhe profetizojm� pjes�risht.

Por, kur t� vij� p�rsosm�ria, at�her� ajo q� �sht� e pjesshme do t� shfuqizohet.

Kur isha f�mij�, flisja si f�mij�, mendoja si f�mij�, arsyetoja si f�mij�; kur u b�ra burr�, i flaka gj�rat f�minore.

Tani n� fakt, ne shohim si n� pasqyr�, n� m�nyr� t� err�t, por at�her� do t� shohim faqe p�r faqe; tashti njoh pjes�risht, kurse at�her� do t� njoh thell� ashtu sikurse njihem.

Tani, pra, k�to tri gj�ra mbeten: besimi, shpresa dhe dashuria; por m� e madhja nga k�to �sht� dashuria.