Kapitulli 28

Dhe si shp�tuan, mor�n vesh at�her� se ishulli quhej Malt�.

Barbar�t treguan ndaj nesh nj� mir�sjellje t� pazakont�, sepse ndez�n nj� zjarr t� madh dhe na mor�n t� gjith�ve brenda, sepse binte shi dhe b�nte ftoht�.

Dhe, nd�rsa Pali mblidhte ca shkarpa dhe i vinte mbi zjarr, nga t� nxehtit doli nj� nep�rk� dhe iu ngjit te dora.

Barbar�t, kur pan� gjarprin q� i varej nga dora, i than� nj�ri-tjetrit: ``Me siguri ky njeri �sht� nj� vras�s, sepse, edhe pse shp�toi nga deti, drejt�sia hyjnore nuk e l� t� rroj�``.

Por Pali, si e shkundi gjarprin n� zjarr, nuk p�soi ndonj� t� keqe.

Dhe ata po prisnin q� ai t� fryhej ose t� binte i vdekur n� �ast; por, mbasi prit�n gjat� dhe pan� se nuk po i ndodhte asgj� e pazakont�, ndryshuan mendim dhe than� se ishte nj� per�ndi.

Edhe rreth atij vendi i kishte arat i pari i ishullit me em�r Publius; ai na priti dhe na mbajti n� sht�pi tri dit� miq�sisht.

Dhe ndodhi q� i ati i Publit dergjej n� shtrat, i s�mur� me ethe dhe me dizenteri; Pali i shkoi dhe, mbasi ishte lutur, vuri duart mbi t� dhe e sh�roi.

Mbas k�saj edhe banor� t� tjer� t� ishullit q� kishin s�mundje vinin tek ai dhe u sh�ruan;

dhe k�ta na nderuan me shum� ndere dhe, kur u nis�m p�r t� lundruar, na furnizuan gj�rat e nevojshme.

Pas tre muajsh u nis�m me nj� anije t� Aleksandris�, q� kishte dim�ruar n� ishull dhe q� kishte si shenj� Dioskur�t.

Dhe, si arrit�m n� Sirakuz�, q�ndruam atje tri dit�.

Dhe, prej andej, duke lundruar af�r bregut, arrit�m n� Rexho. T� nes�rmen fryu juga dhe p�r dy dit� arrit�m n� Pocuoli.

Kur gjet�m atje v�llez�r, na lut�n t� rrim� tek ata shtat� dit�. Dhe k�shtu mb�rrit�m n� Rom�.

Dhe v�llez�rit e atjesh�m, kur d�gjuan p�r ne, na dol�n para deri te Fori Apian dhe te Tri Tavernat; dhe Pali, kur i pa, e fal�nderoi Per�ndin� dhe mori zem�r.

Kur arrit�m n� Rom�, centurioni ia dor�zoi rob�rit komandantit t� kampit; por Palit iu dha leja t� rrij� m� vete me nj� ushtar si roje.

Pas tri dit�sh, Pali thirri krer�t e Judenjve. Kur ata u mblodh�n, u tha atyre: ``V�llez�r, ndon�se nuk b�ra asgj� kund�r popullit dhe kund�r zakoneve t� et�rve, jam arrestuar n� Jeruzalem dhe m� kan� dor�zuar n� duart e Romak�ve.

Ata, si m� pyet�n, donin t� m� l�shonin, sepse tek un� nuk kishte asnj� faj q� t� meritonte vdekjen.

Por, duke qen� se Judenjt� kund�rshtonin, u detyrova t`i apelohem Cezarit, jo se kam ndonj� akuz� kund�r kombit tim.

P�r k�t� arsye, pra, ju kam thirrur, � t`ju shoh dhe t`ju flas, sepse p�r shpres�n e Izraelit jam lidhur me k�ta hekura``.

Edhe ata i than�: ``Ne nuk kemi marr� asnj� let�r p�r ty nga Judeja, as nuk erdhi ndonj� nga v�llez�rit t� na tregoj� ose t� thot� ndonj� t� keqe p�r ty.

Por ne d�shirojm� t� d�gjojm� prej teje �`mendon, sepse p�r k�t� sekt ne dim� se kudo flitet kundra``.

Dhe, mbasi i caktuan nj� dit�, erdh�n shum� veta tek ai n� banes�n e tij; dhe ai shtjellonte dhe u d�shmonte atyre p�r mbret�rin� e Per�ndis� dhe, me an� t� ligjit t� Moisiut dhe t� profet�ve k�rkonte

Disa bindeshin nga ato q� u thoshte, por t� tjer� nuk besonin.

Dhe, duke qen� n� mospajtim nj�ri me tjetrin, u larguan, pasi Pali u tha pik�risht k�to fjal�: ``Mir� u foli Fryma e Shenjt� me an� t� profetit Isaia et�rve tan�,

duke th�n�: "Shko tek ai popull dhe i thuaj: "Do t� d�gjoni, por nuk do t� merrni vesh, do t� v�shtroni, por nuk do t� shikoni;

n� fakt zemra e k�tij populli u b� e ngurt�, dhe i jan� r�nduar vesh�t dhe kan� mbyllur syt�, q� t� mos shohin me sy dhe t� mos d�gjojn� me vesh� dhe t� mos kuptojn� me zem�r dhe t� mos kthehen dhe un� t� mos i sh�roj.

Ta dini, pra, se ky shp�tim i Per�ndis� iu d�rgua johebrenjve, dhe ata do ta d�gjojn�!``.

Dhe si i tha k�to fjal�, Judenjve ik�n duke u ngr�n� me shum� fjal� nj�ri me tjetrin.

Dhe Pali ndenji plot dy vjet n� sht�pin� q� kishte marr� me qira dhe priste t� gjith� ata q� vinin tek ai,

duke predikuar mbret�rin� e Per�ndis� dhe duke m�suar gj�rat e Zotit Jezu Krisht me shum� liri dhe pa ndalim.