Kapitulli 27

Kur u vendos q� ne t� lundrojm� p�r n� Itali, Pali dhe disa t� burgosur t� tjer� iu dor�zuan nj� centurioni me em�r Jul, i kohort�s Augusta.

Hip�m n� nj� anije t� Adramitit, q� duhej t� kalonte nga portet e brigjeve t� Azis�, dhe lundronim duke pasur me vete Aristarkun, nj� maqedonas nga Thesaloniki.

T� nes�rmen arrit�m n� Sidon; dhe Juli, duke u treguar njer�zor me Palin, i dha leje t� shkoj� te miqt� e vet dhe q� t� kujdesen p�r t�.

Pastaj, si u nis�m prej andej, lundruam t� mbrojtur nga Qipro, sepse er�rat ishin t� kund�rta.

Si e kaptuam detin e Kilikis� dhe t� Panfilis�, arrit�m n� Mir� t� Likis�.

Centurioni gjeti atje nj� anije t� Aleksandris�, q� do t� shkonte p�r n� Itali, dhe na futi n� t�.

Duke lundruar ngadal� p�r shum� dit�, arrit�m me v�shtir�si deri p�rball� Knidit, sepse nuk na linte era; pastaj filluam t� lundrojm� t� mbrojtur nga Kreta nga ana e Salmonit.

Dhe duke lundruar me shum� v�shtir�si p�rbri brigjeve t� saj, arrit�m n� nj� vend q� quhet Limanet e Bukur, pran� t� cilit ishte qyteti Lasea.

Dhe, duke qen� se kishte kaluar mjaft koh� dhe lundrimi ishte b�r� i rreziksh�m, sepse edhe agj�rimi tashm� kishte kaluar, Pali i k�shilloi ata t� anijes,

duke th�n�: ``O burra, un� po shoh se lundrimi do t� b�het me rrezik dhe me d�m t� madh jo vet�m p�r ngarkes�n dhe p�r anijen, por edhe p�r ne vet�.

Por centurioni kishte m� shum� besim te timonieri dhe te kapiteni i anijes sesa n� ato q� thoshte Pali.

Dhe duke qen� se ai liman nuk ishte i p�rshtatsh�m p�r t� dim�ruar, shumica qe e mendimit t� lundronim prej andej p�r t`u p�rpjekur t� arrijnim n� nj�far� m�nyre n� Fenike, nj� liman i Kret�s, q�

Dhe kur filloi t� fryj� leht� juga, duke menduar se mund t� realizohej q�llimi i tyre, i ngrit�n spirancat dhe filluan t� lundrojn� af�r brigjeve t� Kret�s.

Por, pak m� von�, shp�rtheu mbi ishull nj� er� e vrullshme, q� e quajn� euroklidon.

Duke qen� se anija po ikte pa qen� n� gjendje t`i q�ndronte er�s, e lam� n� m�shir� t� fatit dhe k�shtu filluam t� shkojm� sa andej-k�tej.

Si kaluam me t� shpejt� pran� nj� ishulli t� vog�l, q� quhet Klauda, arrit�m me v�shtir�si ta v�m� n�n kontroll sandallin.

Dhe, mbasi e ngrit�n n� bordin, detar�t p�rdor�n t� gjitha m�nyrat p�r ta ngjeshur nga posht� anijen dhe, nga frika se mos ngecnin n� cek�tinat ranore t� Sirt�s, i ul�n velat dhe k�shtu shkonin andej-k�tej.

Por mbasi furtuna na vuri p�rpara me forc�, t� nes�rmen filluan ta hedhim n� det ngarkes�n.

Dit�n e tret�, hodh�n me duart e tyre, pajisjet e anijes n� det.

Dhe, duke qen� se prej shum� dit�sh nuk dukeshin as dielli as yjet, dhe furtuna po t�rbohej, humbi tashm� �do shpres� shp�timi.

Edhe, mbasi kishin mbetur shum� koh� pa ushqim, Pali u �ua n� mes t� tyre dhe tha: ``O burra, po t� m� kishit d�gjuar dhe t� mos ishit nisur nga Kreta, do t`i ishim shmangur k�tij rreziku dhe k�saj humbjeje.

Dhe tani ju k�shilloj t� mos e humbni torruan sepse asnj� shpirt nga ne nuk do t� humbas�, p�rve� anijes.

Sepse k�t� nat� m`u shfaq nj� engj�ll i Per�ndis�, t� cilit un� i p�rkas dhe t� cilit un� i sh�rbej,

duke th�n�: "Pal, mos druaj, ti duhet t� dal�sh para Cezarit; dhe ja, Per�ndia ty t`i ka dh�n� t� gjith� ata q� lundrojn� me ty".

Prandaj, o burra, kini zem�r t� g�zuar, sepse un� besoj n� Per�ndin� se do t� ndodh� pik�risht ashtu si� m`u tha.

Edhe duhet t� ngecim n� nj� ishull``.

Kur erdhi nata e kat�rmb�dhjet� q� po kalonim andej e k�ndej n� detin Adriatik, aty nga mesnata detar�t pat�n p�rshtypjen se po i afroheshin nj� toke.

Dhe, si hodh�n mat�sin e thell�sis�, gjet�n nj�zet pash� thell�si; pastaj, pak m� tutje e hodh�n p�rs�ri mat�sin e thell�sis� dhe gjet�n pes�mb�dhjet� pash�.

At�her�, nga frika se mos p�rplaseshin kund�r shk�mbinjve, hodh�n nga ki�i kat�r spiranca, duke pritur me ankth q� t� b�hej dit�.

Por, duke qen� se detar�t k�rkonin t� iknin prej anijes dhe po e ulnin sandallen n� det gjoja p�r t� hedhur spirancat nga bashi,

Pali u tha centurionit dhe ushtar�ve: ``Po nuk q�ndruan k�ta n� anije, ju nuk do t� mund t� shp�toni``.

At�her� ushtar�t i pren� litar�t e sandallit dhe e lan� t� bjer� jasht�.

Dhe n� pritje q� t� b�hej dit�, Pali i nxiti t� gjith� t� hanin di�ka, duke th�n�: ``Sot �sht� e kat�rmb�dhjeta dit� q�, duke pritur, jeni t� uritur, pa ngr�n� asgj�.

Prandaj ju k�shilloj t� hani di�ka, sepse kjo �sht� p�r shp�timin tuaj; sepse as edhe nj� fije floku nga kokat tona nuk do t� bjer�``.

Si tha k�to, mori buk�, iu fal�nderua Per�ndis� p�rpara t� gjith�ve, pastaj e theu dhe filloi t� haj�.

At�her� t� gjith�, si mor�n zem�r, mor�n edhe ata nga ushqimi.

Dhe n� anijen ne ishim gjithsej dyqind e shtat�dhjet� e gjasht� veta.

Dhe mbasi h�ngr�n sa u ngop�n, e leht�suan anijen duke hedhur grurin n� det.

Dhe kur u gdhi, nuk e njihnin dot vendin, por vun� re nj� gji me nj� breg dhe vendos�n ta shtyjn� anijen aty, po t� mundnin.

I zgjidh�n spirancat dhe i lan� t� fundosen n� det, duke zgjidhur n� t� nj�jt�n koh� t� lidhurat e timonit; pastaj, si e ngrit�n vel�n kryesore nga era, u drejtuan p�r te bregu.

Por, mbasi ran� n� nj� cek�tin� q� kishte deti nga t� dy an�t, anija ngeci dhe mbeti me bashin t� z�n� e t� pal�vizsh�m, nd�rsa ki�i po shkallmohej nga furia e val�ve.

Ushtar�t ishin t� mendimit t`i vritnin rob�rit, q� asnj� t� mos ikte me not.

Por centurioni, duke dashur t� shp�toj� Palin, ua largoi mendimin p�r k�t� propozim dhe u dha urdh�r atyre q� dinin t� notonin t� hidheshin t� par�t n� det dhe t� dilnin n� tok�;

pastaj t� tjer�t, kush mbi d�rrasa, kush mbi pjes� t� anijes; dhe k�shtu ndodhi q� t� gjith� mund�n t� shp�tojn� n� tok�.