Kapitulli 17

Dhe mbasi kishin kaluar n�p�r Amfipoli dhe n�p�r Apoloni, arrit�n n� Thesaloniki, ku ishte sinagoga e Judenjve.

Dhe Pali, sipas zakonit t� vet, hyri tek ata dhe tri t� shtuna me radh� u paraqiti argumente nga Shkrimet,

duke deklaruar dhe duke treguar atyre se Krishti duhej t� vuante dhe t� ringjallej prej s� vdekurish dhe duke th�n�: ``Ky Jezusi q� un� ju shpall �sht� Krishti``.

Disa nga ata besuan dhe u bashkuan me Palin dhe Sil�n, si dhe nj� num�r i madh Grek�sh t� p�rshpirtsh�m dhe jo pak gra t� r�nd�sishme.

Por Judenjt�, t� cil�t nuk kishin besuar, pat�n smir� dhe mor�n me vete disa njer�z t� k�qij nga ata t� rrug�ve t� tregut dhe, si mblodh�n nj� turm�, e b�n� rr�muj� qytetin; edhe sulmuan sht�pin� e Jasonit dhe k�rkonin ata p�r t`i nxjerr� p�rpara popullit.

Por, mbasi nuk i gjet�n, e hoq�n zvarr� Jasonin dhe disa v�llez�r p�rpara krer�ve t� qytetit, duke thirrur: ``Ata q� e kan� b�r� rr�muj� bot�n, kan� ardhur edhe k�tu,

dhe Jasoni k�ta i priti; t� gjith� k�ta veprojn� kund�r statuteve t� Cezarit, duke th�n� se �sht� nj� mbret tjet�r, Jezusi``.

Edhe nxit�n popullin dhe krer�t e qytetit, q� i d�gjonin k�to gj�ra.

Por ata, mbasi mor�n nj� dor�zani nga Jasoni dhe nga t� tjer�t, i lejuan t� shkojn�.

At�her� v�llez�rit menj�her� nat�n i nis�n Palin dhe Sil�n p�r n� Berea dhe ata, sapo arrit�n atje, hyn� n� sinagog�n e Judenjve.

Por k�ta ishin m� fisnik� nga ndjenjat se ata t� Thesalonikit dhe e pranuan fjal�n me gatishm�ri t� madhe, duke i shqyrtuar �do dit� Shkrimet p�r t� par� n�se k�to gj�ra ishin ashtu.

Shum� nga ata, pra, besuan bashk� me nj� num�r jo t� vog�l grash fisnike greke dhe burrash.

Por, kur Judenjt� e Thesalonikit mor�n vesh se fjala e Per�ndis� ishte shpallur nga Pali edhe n� Berea, shkuan edhe atje dhe e turbulluan turm�n.

At�her� v�llez�rit e nis�n menj�her� Palin n� drejtim t� detit, por Sila dhe Timoteu q�ndruan atje.

Ata q� i prinin Palit e �uan deri n� Athin�; pastaj, mbasi mor�n porosi p�r Sil�n dhe Timoteun q� t� arrijn� sa m� par� tek ai, u kthyen prapa.

Nd�rsa Pali po i priste n� Athin�, po i ziente fryma p�rbrenda, kur pa qytetin plot me idhuj.

Ai, pra, po diskutonte n� sinagog� me Judenjt�t dhe me njer�z t� p�rshpirtsh�m dhe �do dit� n� sheshin e tregut me ata q� takonte.

Diskutonin me t� edhe disa filozof� epikurian� dhe stoik�. Disa thoshnin: ``Vall� �`do t� thot� ky llafazan``. Dhe t� tjer� thoshnin: ``Ai duket se �sht� nj� kasnec i per�ndiv� t� huaja``, sepse u shpall atyre Jezusin dhe ringjalljen.

Dhe e zun� dhe e �uan n� Areopag, duke th�n�: ``A mund ta marrim vesh �`�sht� kjo doktrin� e re p�r t� cil�n ti flet?

Sepse ti sjell disa gj�ra t� huaja n� vesh�t tan�, prandaj duam t� dim� �`kuptim kan� ato.

At�her� gjith� Athinasit dhe t� huajt q� banonin atje nuk e kalonin koh�n m� mir� sesa duke folur ose duke d�gjuar ndonj� fjal� t� re.

At�her� Pali, duke q�ndruar n� k�mb� n� mes t� Areopagut, tha: ``O burra athinas, un� shoh se n� t� gjitha gj�rat ju jeni shum� fetar�``.

Sepse, duke ecur e duke v�n� re objektet e kultit tuaj, gjeta edhe nj� altar mbi t� cilin �sht� shkruar: "PER�NDIS� S� PANJOHUR". At�, pra, q� ju e adhuroni pa e njohur, un� po jua shpall.

Per�ndia q� b�ri bot�n dhe t� gjitha gj�rat q� jan� n� t�, duke qen� Zot i qiellit dhe i tok�s, nuk banon n� tempuj t� b�r� nga duart e njeriut,

dhe as sh�rbehet nga duart e njer�zve, sikur t� kishte nevoj� p�r ndonj� gj�, sepse ai u jep t� gjith�ve jet�, hukatje dhe �do gj�;

dhe ai ka b�r� nga nj� gjak i vet�m t� gjitha racat e njer�zve, q� t� banojn� n� mbar� faqen e dheut, dhe caktoi koh�rat me radh� dhe caqet e banimit t� tyre,

q� t� k�rkojn� Zotin, mbase mund ta gjejn� duke prekur, ndon�se ai nuk �sht� larg nga secili prej nesh.

Sepse n� t� ne jetojm�, l�vizim dhe jemi, sikurse kan� th�n� edhe disa nga poet�t tuaj: "Sepse jemi edhe ne pasardh�s t� tij".

Duke qen�, pra, se ne jemi pasardh�s t� Per�ndis�, nuk duhet t� mendojm� q� natyra e per�ndishme �sht� e ngjashme me arin ose me argjendin, ose me gurin ose me nj� vep�r arti t� latuar dhe t� shpikur nga njeriu.

Per�ndia, pra, duke kaluar p�rmbi koh�rat e padijes, i urdh�ron t� gjith� njer�zit dhe kudo q� t� pendohen.

Sepse ai ka caktuar nj� dit� n� t� cil�n do t� gjykoj� me drejt�si bot�n me an� t� atij njeriu t� cilin ai e ka caktuar; dhe p�r k�t� u ka dh�n� t� gjith�ve nj� prov� t� sigurt, duke e ringjallur prej t� vdekurit``.

Kur d�gjuan t� flitej p�r ringjalljen e t� vdekurve, disa e p�rqesh�n dhe t� tjer� thoshnin: ``Do t� t� d�gjojm� p�rs�ri p�r k�t� gj�``.

K�shtu Pali doli nga mesi i tyre.

Por disa u bashkuan me t� dhe besuan, nd�r k�ta edhe Dionis areopagiti, nj� grua q� quhej Damaris dhe ca t� tjer� me ta.