Kapitulli 13

Por n� kish�n e Antiokis� ishin profet� dhe m�sues: Barnaba, Simeoni, i quajtur Niger, Luci nga Kireneas, Manaeni, q� ishte rritur bashk� me Herodin tetrark, dhe Sauli.

Dhe, nd�rsa po kryenin sh�rbes�n e Zotit dhe po agj�ronin, Fryma e Shenjt� tha: ``M`i ndani ve� Barnab�n dhe Saulin p�r vepr�n p�r t� cil�n i kam thirrur``.

At�her�, pasi agj�ruan dhe u lut�n, vun� duart mbi ta dhe i nis�n.

Ata, pra, t� d�rguar nga Fryma e Shenjt�, zbrit�n n� Seleuki dhe q� andej lundruan p�r n� Qipro.

Kur arrit�n n� Salamin�, shpall�n fjal�n e Per�ndis� n� sinagogat e Judenjve; dhe ata kishin me vete edhe Gjonin si ndihm�s.

Pastaj, mbasi e p�rshkuan ishullin deri n� Pafo, gjet�n aty nj� magjistar, nj� profet t� rrem� jude, me em�r Bar-Jezus,

i cili ishte me prokonsullin Sergj Pal, njeri i zgjuar. Ky thirri pran� vetes Barnab�n dhe Saulin dhe k�rkoi t� d�gjonte fjal�n e Per�ndis�,

por Elimas, magjistari (ky n� fakt �sht� kuptimi i emrit t� tij) u kund�rshtoi atyre, duke k�rkuar ta largoj� prokonsullin nga besimi.

At�her� Sauli, i quajtur edhe Pal, i mbushur me Frym�n e Shenjt�, i nguli syt� mbi t� dhe tha:

``O njeri plot me �do mashtrim dhe �do far� lig�sie, bir i djallit, armik i �do drejt�sie, a nuk do t� heq�sh dor� nga shtremb�rimi i rrug�v� t� drejta t� Zotit?

Tani, pra, ja, dora e Zotit �sht� mbi ty, dhe do t� verbohesh dhe nuk do ta shoh�sh m� diellin p�r nj� far� kohe``. Menj�her� mbi t� ra mjegull dhe terr: dhe ai shkonte rreth e qark duke k�rkuar ndonj� q� ta mbante p�r dore.

At�her� prokonsulli, kur pa �far� kishte ndodhur, besoi, i mrekulluar nga doktrina e Zotit.

Dhe Pali dhe shok�t e vet hip�n n� anije nga Pafo dhe arrit�n n�p�r det n� Perg� t� Panfilis�; por Gjoni u nda prej tyre dhe u kthye n� Jeruzalem.

Por ata, duke vazhduar rrug�n nga Perga, arrit�n n� Antioki t� Pisidis�; dhe, mbasi hyn� n� sinagog� dit�n e shtun�, u ul�n.

Mbas leximit t� ligjit dhe t� profet�ve, krer�t e sinagog�s d�rguan atyre p�r t`u th�n�: ``V�llez�r, n� qoft� se keni ndonj� fjal� k�shilluese p�r popullin, ia thoni``.

At�her� Pali u ngrit dhe, mbasi b�ri shenj� me dor�, tha: ``Izraelit� dhe ju q� druani Per�ndin�, d�gjoni!

Per�ndia e k�tij populli t� Izraelit i zgjodhi et�rit tan�, dhe e b�ri t� madh popullin gjat� q�ndrimit n� vendin e Egjiptit; pastaj, me krah� t� fuqish�m, e nxori q� andej.

Dhe p�r afro dyzet vjet i duroi n� shkret�tir�.

Pastaj shkat�rroi shtat� kombe n� vendin e Kanaanit dhe ua shp�rndau atyre n� trash�gimi vendin e tyre.

Dhe pastaj, p�r afro kat�rqind e pes�dhjet� vjet, u dha Gjyqtar� deri te profeti Samuel.

M� pas ata k�rkuan nj� mbret; dhe Per�ndia u dha atyre Saulin, birin e Kisit, nj� burr� nga fisi i Beniaminit, p�r dyzet vjet.

Pastaj Per�ndia e hoqi dhe u ngjalli atyre si mbret Davidin, p�r t� cilin dha d�shmi duke th�n�: "Kam gjetur Davidin, birin e Jeseut, njeri sipas zemr�s sime, i cili do t� zbatoj� t� gjitha vullnetet e mia".

Prej far�s s� k�tij Per�ndia, sipas premtimit t� vet, i ka ngjallur Izraelit Shp�timtarin Jezus.

Para ardhjes s� tij, Gjoni predikoi nj� pag�zim pendimi p�r gjith� popullin e Izraelit.

Dhe, kur Gjoni po e p�rfundonte misionin e tij, tha: "Cili pandehni se jam un�? Un� nuk jam Krishti; por ja, pas meje vjen nj�, t� cilit un� nuk jam i denj� t`i zgjidh sandalet e k�mb�ve".

V�llez�r, bij t� pasardh�sve t� Abrahamit, dhe ata prej jush q� druajn� Per�ndin�, juve ju �sht� d�rguar fjala e k�tij shp�timi.

Sepse banor�t e Jeruzalemit dhe krer�t e tyre, duke mos e njohur K�t�jezus, duke e d�nuar, kan� p�rmbushur fjal�t e profet�ve q� lexohen �do t� shtun�.

Dhe, ndon�se nuk i gjet�n asnj� faj q� t� meritonte vdekjen, i k�rkuan Pilatit q� ai t� vritet.

Dhe mbasi u kryen t� gjitha gj�rat q� jan� shkruar p�r t�, at� e zbrit�n nga druri dhe e vun� n� varr.

Por Per�ndia e ringjalli prej t� vdekurve;

dhe ai u pa p�r shum� dit� nga ata q� ishin ngjitur me t� nga Galilea n� Jeruzalem, t� cil�t tani jan� d�shmitar� t� tij para popullit.

Dhe ne po ju shpallim lajmin e mir� t� premtimit q� u qe b�r� et�rve,

duke ju th�n� se Per�ndia e ka p�rmbushur p�r ne, bij t� tyre, duke ringjallur Jezusin, ashtu si dhe �sht� shkruar n� psalmin e dyt�: "Ti je Biri im, sot m� linde".

Dhe mbasi e ka ringjallur prej t� vdekurve p�r t� mos e kthyer n� kalbje, ai ka th�n� k�shtu: "Un� do t`ju jap premtimet e sigurta t� b�ra Davidit".

P�r k�t� ai thot� edhe n� nj� psalm tjet�r: "Ti nuk do t� lejosh q� i Shenjti yt t� shoh� kalbje".

Sepse Davidi, mbasi zbatoi k�shill�n e Per�ndis� n� brezin e tij, vdiq dhe u bashkua me et�rit e vet dhe pa kalbje,

por ai, q� e ka ringjallur Per�ndia, nuk ka par� kalbje.

Le ta dini, pra, o v�llez�r, se n�p�rmjet tij ju �sht� shpallur falja e m�kateve,

dhe se, me an� t� tij, ai q� beson �sht� shfaj�suar nga t� gjitha gj�rat, q� nuk mund t� shfajsohej me an� t� ligjit t� Moisiut.

Kini kujdes, pra, q� t� mos ju ndodh� ajo q� �sht� th�n� n� profet�t:

"Shikoni, o p�rbuz�s, mrekullohuni dhe do t� treteni, sepse un� po kryej nj� vep�r n� dit�t tuaja, nj� vep�r, t� cil�n ju nuk do ta besonit, po t`jua tregonte dikush"``.

Dhe kur Judenjt� dol�n nga sinagoga, johebrenjt� u lut�n q� t� shtun�n e ardhshme t`u flisnin p�rs�ri p�r k�to gj�ra.

Dhe, mbasi u shp�rnda mbledhja, shum� nga Judenjt� dhe nga prozelit�t e per�ndish�m i ndiqnin Palin dhe Barnab�n, t� cil�t, duke u folur atyre, i bind�n t� ngulmojn� n� hir t� Per�ndis�.

T� shtun�n tjet�r gati gjith� qyteti u mblodh p�r t� d�gjuar fjal�n e Per�ndis�.

Por Judenjt�, duke par� turm�n, u mbush�n me smir� dhe u kund�rviheshin th�nieve t� Palit, duke kund�rshtuar dhe duke blasfemuar.

At�her� Pali dhe Barnaba, duke folur lirisht, than�: ``Ishte e nevojshme q� fjala e Per�ndis� t`ju shpallej ju m� s� pari; por, ngaq� ju e hidhni posht� dhe nuk e �moni veten t� denj� p�r jet�n e p�rjetshme, ja, ne po u drejtohemi johebrenjve.

Sepse k�shtu na ka urdh�ruar Zoti: "Un� t� vura si drit� t� johebrenjve, q� ti ta �osh shp�timin deri n� skajin e dheut"``.

Johebrenjt�, kur d�gjuan, u g�zuan dhe l�vdonin fjal�n e Zotit; dhe t� gjith� sa ishin t� paracaktuar p�r jet�n e pasosur besuan.

Dhe fjala e Zotit p�rhapej n� mbar� at� vend.

Por Judenjt� i nxit�n disa gra t� per�ndishme t� shtres�s s� lart�, si dhe parin� e qytetit, dhe ngjall�n nj� p�rndjekje kund�r Palit dhe Barnab�s dhe i d�buan jasht� kufijve t� tyre.

At�her� ata, mbasi shkund�n pluhurin e k�mb�ve t� tyre kund�r tyre, shkuan n� Ikon.

Dhe dishepujt ishin mbushur me g�zim dhe me Frym�n e Shenjt�.