Kapitulli 10

Por n� Cezare ishte nj�far� njeriu me em�r Kornel, centurion i kohort�s, q� quhej Italik;

ai ishte njeri i per�ndish�m dhe q� e druante Per�ndin� me gjith� sht�pin� e tij; i jepte shum� l�mosh� popullit dhe vazhdimisht i lutej Per�ndis�.

Ai pa qart� n� nj� vegim, aty nga ora e n�nt� e dit�s, nj� engj�ll t� Per�ndis� q� hyri tek ai dhe i tha: ``Kornel!``.

dhe ai, duke ia ngulur syt� dhe shum� i trembur, i tha: ``�`�sht�, Zot?``. At�her� engj�lli i tha: ``Lutjet e tua dhe l�moshat e tua, jan� ngjitur para Per�ndis�, si nj� kujtes�;

tani, pra, d�rgo disa njer�z n� Jop� dhe thirre Simonin, q� e th�rrasin Pjet�r.

Ai gjendet pran� nj�far� Simoni, regj�s l�kur�sh, q� e ka sht�pin� af�r detit; ai do t� t� thot� �far� duhet t� b�sh``.

Sapo u largua engj�lli q� i foli, Korneli thirri dy nga sh�rb�tor�t e tij dhe nj� ushtar besnik, nga ata q� ishin n� sh�rbimin e tij personal,

u tregoi �do gj� dhe i nisi p�r n� Jope.

T� nes�rmen, nd�rsa ata po udh�tonin dhe po i afroheshin qytetit, Pjetri u ngjit n� tarrac�, rreth or�s s� gjasht� p�r t`u lutur.

E mori uria dhe donte t� hante; dhe, nd�rsa ata t� sht�pis� po i p�rgatitnin ushqimin, u rr�mbye n� ekstaz�;

dhe pa qiellin e hapur dhe nj� send q� i p�rngjante nj� �ar�afi t� madh q� po zbriste drejt tij; ishte lidhur n� t� kat�r cepat dhe kishte zbritur n� tok�,

dhe brenda tij ishin t� gjitha llojet e kat�rk�mb�sheve, bisha, zvarranik� t� tok�s dhe shpend� qielli.

Dhe nj� z� i tha: ``Pjet�r, �ohu, ther dhe ha!``.

Por Pjetri u p�rgjigj: ``Kurrsesi, o Zot, sepse un� nuk kam ngr�n� kurr� asgj� t� papast�r ose t� ndotur!``.

Dhe z�ri i tha p�r t� dyt�n her�: ``Gj�rat q� Per�ndia i ka pastruar, ti mos i b�j t� papastra``.

Kjo ndodhi tri her�; pastaj ai send u ngrit s�rish n� qiell.

Dhe nd�rsa Pjetri po mendohej me m�dyshje �`kuptim mund t� kishte vegimi q� kishte par�, ja q� njer�zit e d�rguar nga Korneli, mbasi pyet�n p�r sht�pin� e Simonit, u paraqit�n te dera.

Dhe thirr�n e pyet�n n�se Simoni, i mbiquajtur Pjet�r, ndodhej aty.

Nd�rsa Pjetri po mendohej lidhur me vegimin, Fryma i tha: ``Ja, po t� k�rkojn� tre burra.

�ohu, pra, zbrit e shko me ta pa asnj� ngurrim, sepse un� jam ai q� t`i kam d�rguar``.

At�her� Pjetri zbriti te njer�zit q� i ishin d�rguar nga Korneli dhe u tha atyre: ``Ja, un� jam ai q� k�rkoni; cila �sht� arsyeja p�r t� cil�n jeni k�tu?``.

Dhe ata i than�: ``Centurioni Kornel, njeri i drejt� dhe q� e druan Per�ndin�, p�r t� cilin gjith� kombi i Judenjve d�shmon, �sht� lajm�ruar n� m�nyr� hyjnore nga nj� engj�ll i shenjt� t� t� th�rras� ty n� sht�pin� e tij p�r t� d�gjuar fjal�t q� ke p�r t`i th�n�``.

At�her� Pjetri i ftoi t� hyjn� dhe i p�rbujti; pastaj, t� nes�rmen, shkoi me ta; dhe disa nga v�llez�rit e Jopes e shoq�ruan.

Nj� dit� m� pas hyn� n� Cezare. Por Korneli po i priste dhe kishte mbledhur farefisin e tij dhe miqt� e tij t� ngusht�.

Kur hyri Pjetri, Korneli i doli para, i ra nd�r k�mb� dhe e adhuroi.

Por Pjetri e ngriti duke th�n�: ``�ohu, edhe un� jam nj� njeri!``.

Dhe, duke biseduar me t�, hyri dhe gjeti mbledhur shum� njer�z.

Dhe ai u tha atyre: ``Ju e dini se nuk �sht� e ligjshme q� nj� Juda t� shoq�rohet me nj� t� huaj ose t� hyj� n� sht�pin� e tij; por Per�ndia m� d�ftoi q� t� mos e quaj asnj� njeri t� papast�r a t� ndotur.

Prandaj, sapo m� ftuat t� vij, erdha pa kund�rshtuar. Tani po ju pyes: p�r �`arsye m� keni d�rguar ftes�?``.

Dhe Korneli u p�rgjigj: ``Para kat�r dit�sh kisha agj�ruar deri n� k�t� or�, dhe n� or�n e n�nt� po lutesha n� sht�pin� time, kur ja, nj� njeri me rroba t� shndritshme q�ndroi para meje,

dhe tha: "Kornel, lutja jote t`u plot�sua dhe l�moshat e tua u kujtuan para Per�ndis�.

D�rgo, pra, ndonj� njeri n� Jope dhe thirre Simonin, t� mbiquajtur Pjet�r; ai ndodhet n� sht�pin� e Simonit, regj�s l�kur�sh, pran� detit; dhe, kur t� vij�, ai do t� t� flas�".

K�shtu d�rgova menj�her� t� t� th�rrasin, dhe ti b�re mir� q� erdhe; tani ne k�tu jemi t� gjith� n� prani t� Per�ndis� p�r t� d�gjuar gjith�ka q� Per�ndia t� ka urdh�ruar``.

At�her� Pjetri hapi goj�n dhe tha: ``N� t� v�rtet� un� po e marr vesh se Per�ndia nuk tregohet i ansh�m;

por, n� �far�do kombi, ai q� ka frik� prej tij dhe q� vepron drejt�sisht, �sht� i pranuar nga ai,

sipas fjal�s q� ai u ka dh�n� bijve t� Izraelit, duke u shpallur paqen me an� t� Jezu Krishtit, q� �sht� Zoti i t� gjith�ve.

Ju e dini se �`ka ndodhur n� mbar� Juden�, duke filluar nga Galilea, pas pag�zimit q� predikoi Gjoni:

se si Per�ndia vajosi me Frym�n e Shenjt� dhe me fuqi Jezusin prej Nazareti, i cili e p�rshkoi vendin duke b�r� mir� dhe duke sh�ruar t� gjith� ata q� ishin t� pushtuar nga djalli, sepse Per�ndia ishte me t�.

Dhe ne jemi d�shmitar� p�r t� gjitha ato q� ai b�ri n� vendin e Judes� dhe n� Jeruzalem; dhe se si ata e vran�, duke e varur n� nj� dru.

Por Per�ndia e ringjalli t� tret�n dit� dhe e b�ri q� ai t� d�ftohet,

jo mbar� popullit, por d�shmitar�ve t� paracaktuar nga Per�ndia, neve, q� h�ngr�m dhe pim� me t�, mbasi ai u ngjall s� vdekuri.

Tani ai na urdh�roi t`i predikojm� popullit dhe t� d�shmojm� se ai �sht� ai q� Per�ndia e ka caktuar si gjykat�s t� t� gja-ll�ve dhe t� t� vdekurve.

P�r t� b�jn� d�shmi t� gjith� profet�t, q� kushdo q� beson n� t� merr faljen e m�kateve me an� t� emrit t� tij``.

Nd�rsa Pjetri ende po i thoshte k�to fjal�, Fryma e Shenjt� zbriti mbi t� gjith� ata q� po e d�gjonin fjal�n.

Dhe t� gjith� besimtar�t q� ishin t� rrethprer�, t� cil�t kishin ardhur me Pjetrin, u mrekulluan q� dhurata e Frym�s se Shenjt� u shp�rnda edhe mbi johebrenjt�,

sepse i d�gjonin duke folur gjuh� t� tjera dhe duke madh�ruar Per�ndin�. At�her� Pjetri filloi t� thot�:

``A mund ta ndaloj� dikush ujin, q� t� mos pag�zohen k�ta q� kan� marr� Frym�n e Shenjt� pik�risht si ne?``.

K�shtu ai urdh�roi q� ata t� pag�zoheshin n� em�r t� Zotit Jezus. Ata pastaj iu lut�n t� q�ndronte disa dit� me ta.