Kapitulli 9

Nd�rkaq Sauli, duke shfryr� akoma k�rc�nime dhe k�rdi kund�r dishepujve t� Zotit, shkoi te kryeprifti,

dhe k�rkoi nga ai letra p�r sinagogat e Damaskut, me q�llim q�, po t� gjente ndonj� ithtar t� Udh�s, burra o gra, t� mund t`i sillte t� lidhur n� Jeruzalem.

Por ndodhi q�, nd�rsa po udh�tonte dhe po i afrohej Damaskut, befas rreth tij vet�tiu nj� drit� nga qielli.

Dhe, si u rr�zua p�rtok�, d�gjoi nj� z� q� i thoshte: ``Saul, Saul, p�rse m� p�rndjek?``.

Dhe ai tha: ``Kush je, Zot?``. Dhe Zoti tha: ``Un� jam Jezusi, q� ti e p�rndjek; �sht� e r�nd� p�r ty t� godas�sh me shkelm kund�r gjembave``.

At�her� ai, duke u dridhur i t�ri dhe i trembur, tha: ``Zot, �`don ti t� b�j un�?``. Dhe Zoti: ``�ohu dhe hyr n� qytet, dhe do t� t� thuhet �`duhet t� b�sh``.

Dhe njer�zit q� udh�tonin me t� ndaluan t� habitur, sepse d�gjonin tingullin e z�rit, por nuk shikonin njeri.

Pastaj Sauli u �ua nga toka, por, kur i �eli syt�, nuk shihte asnjeri; at�her� e mor�n p�r dore dhe e �uan n� Damask.

Dhe mbeti tri dit� pa t� parit, as h�ngri as piu.

N� Damask ishte nj� dishepull me em�r Anania, t� cilit Zoti i tha n� vegim: ``Anania!``. Dhe ai u p�rgjigj: ``Ja ku jam, Zot!``.

Dhe Zoti i tha: ``�ohu dhe shko n� rrug�n e quajtur E drejt�, dhe k�rko n� sht�pin� e Jud�s nj� njeri nga Tarsi me em�r Saul, i cili po lutet;

ai ka par� n� vegim nj� njeri, me em�r Anania, duke hyr� dhe duke i v�n� duart p�r t`ia kthyer drit�n e syve``.

At�her� Anania u p�rgjigj: ``O Zot, nga shum� veta kam d�gjuar p�r k�t� njeri se sa t� k�qija u ka b�r� shenjtor�ve t� tu n� Jeruzalem.

Dhe ai ka k�tu nj� autorizim nga krer�t e prift�rinjve p�r t� burgosur t� gjith� ata q� th�rrasin emrin t�nd``.

Por Zoti i tha: ``Shko, sepse ai �sht� vegla q� un� kam zgjedhur p�r ta sjell� emrin tim p�rpara johebrenjve, mbret�rve dhe bijve t� Izraelit.

Sepse un� do t`i tregoj atij sa shum� i duhet t� vuaj� p�r emrin tim``.

At�her� Anania shkoi dhe hyri n� at� sht�pi; dhe, duke i v�n� duart, tha: ``V�lla Saul, Zoti Jezus, q� t� �sht� shfaqur n� rrug�n n�p�r t� cil�n ti po vije, m� ka d�rguar q� t� kesh p�rs�ri drit�n e syve dhe t� mbushesh me Frym�n e Shenjt�``.

N� k�t� �ast i ran� nga syt� disa si luspa, dhe ai fitoi p�rs�ri t� parit; pastaj u ngrit dhe u pag�zua.

Dhe, mbasi mori ushqim, ai u rip�rt�ri n� forc�. Pastaj Sauli q�ndroi disa dit� me dishepujt q� ishin n� Damask.

Dhe filloi menj�her� t� predikoj� Krishtin n� sinagoga se ai �sht� Biri i Per�ndis�.

Dhe t� gjith� ata q� e d�gjonin �uditeshin dhe thoshnin: ``Po a nuk �sht� ky ai q� n� Jeruzalem p�rndiqte t� gjith� ata q� e th�rrisnin k�t� em�r, dhe ka ardhur k�tu me synim q� t`i �oj� si rob�r te krer�t e prift�rinjve?``.

Por Sauli b�hej gjithnj� e m� i fort� dhe i hutonte Judenjt� q� banonin n� Damask, duke ua v�rtetuar se Jezusi �sht� Krishti.

Pas shum� dit�sh, Judenjt� u konsultuan bashk� q� ta vrasin.

Por komploti i tyre u mor vesh nga Sauli. Dhe dit� e nat� ata i ruanin portat e qytetit q� t� mund ta vrisnin;

at�her� dishepujt e mor�n nat�n dhe e zbrit�n posht� nga muri, n� nj� shport�.

Si arriti n� Jeruzalem, Sauli u p�rpoq t� bashkohej me dishepujt, por t� gjith� kishin frik� nga ai, sepse nuk mund t� besonin se ai ishte dishepull.

At�her� Barnaba e mori dhe e �oi tek apostujt, dhe u tregoi se si ai, gjat� udh�timit, e kishte par� Zotin q� i kishte folur, dhe si kishte folur n� Damask lirsh�m n� em�r t� Jezusit.

K�shtu ai q�ndroi me ta n� Jeruzalem, dhe shkonte e vinte, dhe fliste lirsh�m n� em�r t� Zotit Jezus.

Ai u fliste dhe diskutonte me helenist�t, por ata k�rkonin ta vrisnin.

Por v�llez�rit, kur e mor�n vesh, e �uan n� Cezare dhe q� andej e nis�n p�r n� Tars.

K�shtu n� mbar� Juden�, n� Galile dhe n� Samari kishat kishin paqe dhe nd�rtoheshin. Dhe duke ecur n� druajtjen e Zotit dhe n� ngush�llimin e Frym�s s� Shenjt�, shumoheshin.

Por ndodhi q�, nd�rsa Pjetri po e p�rshkonte gjith� vendin, erdhi edhe te shenjtor�t q� banonin n� Lida.

Aty ai gjeti nj� njeri me em�r Enea, i cili tashm� prej tet� vjet�sh dergjej n� shtrat, sepse ishte i paralizuar.

Pjetri i tha: ``Enea, Jezusi, Krishti, t� sh�ron; �ohu dhe ndreqe shtratin``. Dhe ai u ngrit menj�her�.

Dhe t� gjith� banor�t e Lid�s dhe t� Saronit e pan� dhe u kthyen te Zoti.

Por n� Jop� ishte nj� dishepull me em�r Tabitha, q� do t� thot� Gazel�; ajo b�nte shum� vepra t� mira dhe jepte shum� l�mosh�.

Por n� ato dit� ndodhi q� ajo u s�mur dhe vdiq. Pasi e lan�, e vun� n� nj� dhom� n� katin e sip�rm.

Dhe, duke qen� se Lida �sht� af�r Jop�s, dishepujt, kur mor�n vesh se Pjetri ndodhej atje, i d�rguan dy burra q� ta lutnin t� vij� tek ata pa vones�.

At�her� Pjetri u ngrit dhe u nis bashk� me ta. Sapo arriti, e �uan n� dhom�n lart; t� gjitha grat� e veja i dol�n atij duke qar� dhe i treguan tunikat dhe veshjet q� kishte punuar Gazela, sa ishte bashk� me to.

At�her� Pjetri, mbasi i nxori jasht� t� gjith�, u ngjunj�zua dhe u lut. Pastaj iu kthye trupit dhe tha: ``Tabitha, �ohu!``. Dhe ajo i hapi syt� dhe, si pa Pjetrin, u ngrit ndenjur.

Ai i dha dor�n dhe e ndihmoi t� ngrihet; dhe, si thirri shenjtor�t dhe grat� e veja, ua tregoi t� gjall�.

Kjo u muar vesh n� mbar� Jop�n, dhe shum� veta besuan n� Zotin.

Dhe Pjetri q�ndroi disa dit� n� Jop�, n� sht�pin� e nj�far� Simoni, regj�s l�kur�sh.