Kapitulli 5

Kurse nj� far� burri, me em�r Anania, me gruan e vet Safira, shiti nj� ar�,

por mbajti p�r vete nj� pjes� t� parave, me miratimin e gruas, dhe e �oi mbetjen te k�mb�t e apostujve.

Por Pjetri i tha: ``Anania, pse Satani ta mbushi zemr�n q� t� g�njesh Frym�n e Shenjt� dhe t� mbash nj� pjes� t� �mimit t� ar�s?

Po t� mbetej e pashitur, a nuk do t� ngelte e jotja? Dhe ato q� more nga shitja a nuk ishin vall� n� dispozicionin t�nd? Pse e shtive n� zem�r k�t� gj�? Ti nuk ke g�njyer njer�zit, por Per�ndin�!``.

Kur i d�gjoi k�to fjal�, Anania ra p�rtok� dhe dha shpirt. Dhe nj� frik� e madhe i zuri t� gjith� ata q� i d�gjuan k�to gj�ra.

At�her� u ngrit�n disa t� rinj, e mb�shtoll�n, e mbart�n jasht� dhe e varros�n.

Dhe af�rsisht tre or� m� von� hyri dhe gruaja e tij, e cila nuk dinte �`kishte ndodhur.

Dhe Pjetri i drejtoi fjal�n, duke th�n�: ``M� thuaj, a e shit�t ar�n p�r kaq?``. Dhe ajo u p�rgjigj: ``Po, p�r aq``.

At�her� Pjetri i tha: ``Pse u mor�t vesh q� ta tundoni Frym�n e Zotit? Ja, k�mb�t e atyre q� e varros�n burrin t�nd jan� n� prag t� der�s dhe do t� t� mbartin jasht� edhe ty!``.

N� moment ajo ra te k�mb�t e tij dhe dha shpirt. Dhe t� rinjt�, si hyn�, e gjet�n t� vdekur, e mbart�n jasht� dhe e varros�n pran� burrit t� saj.

K�shtu nj� frik� e madhe e zuri gjith� kish�n dhe gjith� ata q� i d�gjonin k�to gj�ra.

Dhe shum� shenja dhe mrekulli b�heshin n� mes t� popullit n�p�rmjet duarve t� apostujve. T� gjith� me nj� mendje t� vetme mblidheshin n�n portikun e Salomonit.

Dhe asnjeri nga t� tjer�t nuk guxonte t� bashkohej me ta; por populli i lart�sonte.

K�shtu Zotit i shtohej nj� num�r gjithnj� e m� i madh besimtar�sh, turma burrash dhe grash,

aq sa i binin t� s�mur�t n� sheshe, i vinin n� shtret�r e n� shtroja, q� kur kalonte Pjetri, t� pakt�n hija e tij t� mbulonte ndonj� nga ata.

Edhe nj� turm� nga qytetet p�rreth turrej n� Jeruzalem, duke sjell� t� s�mur�t dhe ata q� mundoheshin nga frym�ra t� ndyra dhe t� gjith� sh�roheshin.

At�her� u ngrit�n kryeprifti dhe t� gjith� ata q� ishin me t�, dometh�n� sekti i saducenjve, plot smir�,

dhe vun� dor� mbi apostujt dhe i fut�n n� burgun publik.

Por nj� engj�ll i Zotit, nat�n, i hapi dyert e burgut dhe, si i nxori jasht�, tha:

``Shkoni, paraqituni n� tempull dhe i shpallni popullit t� gjitha fjal�t e k�saj jete``.

Dhe ata, si i d�gjuan k�to, hyn� n� tempull kur zbardhte dita dhe m�sonin. Por kryeprifti dhe ata q� ishin me t�, erdh�n dhe thirr�n bashk� sinedrin dhe t� gjith� pleqt� e bijve t� Izraelit; pastaj d�rguan rojet n� burg p�r t`i sjell� apostujt.

Por rojet, kur arrit�n n� burg, nuk i gjet�n; dhe kur u kthyen b�n� raportimin e tyre,

duke th�n�: ``Ne e gjet�m burgun t� mbyllur me kujdes dhe rojet n� k�mb� p�rpara dyerve; por kur i hap�m, nuk gjet�m asnjeri brenda``.

Por kryeprifti, komandanti i rojeve t� tempullit dhe krer�t e prift�rinjve, kur i d�gjuan k�to gj�ra, mbet�n t� habitur lidhur me k�t�, sepse nuk dinin �`donte t� thoshte gjith� kjo pun�.

Por erdhi dikush q� u raportoi atyre duke th�n�: ``Ja, k�ta njer�z q� ju i fut�t n� burg jan� n� tempull dhe po m�sojn� popullin``.

At�her� komandanti shkoi me rojet dhe i solli, pa dhun�, nga frika se mos populli i vriste me gur�.

K�shtu, pra, i soll�n dhe i paraqit�n p�rpara sinedrit; dhe kryeprifti i pyeti,

duke th�n�: ``Po a nuk ju kemi ndaluar rrept�sisht t� m�soni n� at� em�r? Dhe ja, ju e keni mbushur Jeruzalemin me doktrin�n tuaj dhe doni q� t� bjer� mbi ne gjaku i atij njeriu``.

Por Pjetri dhe apostujt, duke u p�rgjigjur, than�: ``Duhet t`i bindemi Per�ndis� m� shum� sesa njer�zve.

Per�ndia e et�rve tan� e ka ringjallur Jezusin, q� ju e vrat�, duke e varur n� dru.

Per�ndia e lart�soi me t� djatht�n e vet dhe e b�ri princ dhe shp�timtar p�r t`i dh�n� Izraelit pendimin dhe faljen e m�kateve.

Dhe p�r k�to gj�ra ne jemi d�shmitar� t� tij, si edhe Fryma e Shenjt�, q� Per�ndia ua ka dh�n� atyre q� i binden atij``.

Kur i d�gjuan k�to gj�ra, ata u t�rbuan dhe vendos�n t`i vrasin.

Por nj� farise, me em�r Gamaliel, m�sues i ligjit dhe i nderuar nga gjith� populli, u ngrit n� k�mb� n� sined�r dhe urdh�roi t� nxirren jasht� apostujt p�r nj� moment.

Pastaj u tha atyre t� sinedrit: ``Burra t� Izraelit, mendohuni mir� p�r at� q� do t`u b�ni k�tyre njer�zve.

Sepse pak koh� m� par� u ngrit Teuda q� thoshte se ishte dikush; rreth tij u mblodh�n afro kat�rqind burra; por ai u vra dhe t� gjith� ata q� e kishin ndjekur u shp�rndan� dhe u asgj�suan.

Pas tij, n� koh�n e regjistrimit t� popullsis�, u ngrit Juda Galileas q� t�rhoqi pas vetes shum� njer�z; edhe ai humbi, dhe t� gjith� ata q� e kishin ndjekur u shp�rndan�.

Tani un� po ju them t`u rrini larg k�tyre njer�zve dhe t`i lironi, sepse n� qoft� se ky plan ose kjo vep�r �sht� prej njer�zve, ajo do t� prishet,

por n�se �sht� prej Per�ndis�, ju nuk mund ta prishni, sepse do t� gjendeshit n� luft� kund�r vet� Per�ndis�!``.

Dhe ata ia vun� veshin. Dhe, mbasi i thirr�n apostujt, i rrah�n dhe u dhan� urdh�r t� mos flasin n� em�r t� Jezusit; pastaj i lan� t� shkojn�.

K�shtu ata u larguan nga sinedri, duke u g�zuar sepse qen� �muar t� denj� t� fyhen p�r emrin e Jezusit.

Dhe �do dit�, n� tempull e n�p�r sht�pi, nuk pushonin duke m�suar dhe duke shpallur lajmin e mir�: q� Jezusi �sht� Krishti.