Kapitulli 2

Kur erdhi dita e Rr�shaj�ve, ata ishin t� gjith� bashk�, n� nj� mendje t� vetme, n� t� nj�jtin vend.

Dhe befas nga qielli erdhi nj� ushtim�, si ajo e nj� ere q� fryn furish�m, dhe e mbushi gjith� sht�pin� ku ata po rrinin.

Dhe atyre u duk�n gjuh�, si prej zjarri, t� cilat ndaheshin dhe zinin vend mbi secilin prej tyre.

K�shtu t� gjith� u mbush�n me Frym�n e Shenjt� dhe filluan t� flasin n� gjuh� t� tjera, ashtu si Fryma e Shenjt� ua jepte t� shpreheshin.

Por n� Jeruzalem banonin disa Judenj, njer�z t� per�ndish�m, nga t� gjitha kombet n�n qiell.

Kur u d�gjua ajo ushtim�, turma u mblodh dhe u hutua, sepse secili nga ata i d�gjonte t� flisnin n� gjuh�n e vet.

Dhe t� gjith� habiteshin dhe mrekulloheshin dhe i thoshnin nj�ri-tjetrit: ``Ja, a nuk jan� t� gjith� Galileas k�ta q� flasin?

Si vall� secili nga ne i d�gjon t� flasin n� gjuh�n e vet amtare?

Ne Part�t, Med�t, Elamit�t dhe banor�t e Mesopotamis�, t� Judes� dhe t� Kapadokis�, t� Pontit dhe t� Azis�,

t� Frigjis� e t� Pamfilis�, t� Egjiptit dhe t� pjes�ve t� Libis� p�rball� Kiren�s, dhe ne t� ardhur nga Roma, Judenj dhe prozelit�,

Kretas dhe Arab�, i d�gjojm� t� flasin p�r gj�rat e m�dha t� Per�ndis� n� gjuh�t tona!``.

Dhe t� gjith� habiteshin dhe ishin hutuar dhe i thonin nj�ri-tjetrit: ``�`do t� thot� kjo?``.

Kurse t� tjer� i p�rqeshnin dhe thonin: ``Jan� plot me ver� t� �mb�l!``.

Por Pjetri u �ua n� k�mb� bashk� me t� nj�mb�dhjet�t dhe u foli atyre me z� t� lart�: ``Judenj dhe ju t� gjith� q� banoni n� Jeruzalem, merrni njoftim p�r k�t� dhe d�gjoni me v�mendje fjal�t e mia.

K�ta nuk jan� t� dehur, si� po mendoni ju, sepse �sht� vet�m ora e tret� e dit�s.

Por kjo �sht� ajo q� ishte th�n� n�p�rmjet profetit Joeli:

"Dhe n� dit�t e fundit do t� ndodh�, thot� Per�ndia, q� un� do t� p�rhap nga Fryma ime mbi �do mish; dhe bijt� tuaj e bijat tuaja do t� profetizojn�, t� rinjt� tuaj do t� shohin vegime dhe t� moshuarit tuaj do t� shohin �ndrra.

N� ato dit� do t� p�rhap nga Fryma im mbi sh�rb�tor�t e mi dhe mbi sh�rb�toret e mia, dhe do t� profetizojn�.

Dhe do t� b�j mrekulli lart n� qiell dhe shenja posht� mbi tok�: gjak, zjarr e avull tymi.

Dielli do t� kthehet n� err�sir� dhe h�na n� gjak, para se t� vij� dita e madhe dhe e lavdishme e Zotit.

Dhe do t� ndodh� q� kush ta ket� thirrur emrin e Zotit, do t� shp�tohet".

Burra t� Izraelit, d�gjoni k�to fjal�: Jezusi Nazareas, njeriu i d�ftuar nga Per�ndia nd�r ju me vepra t� fuqishme, me mrekulli dhe shenja q� Per�ndia b�ri nd�r ju me an� t� ti tij, si� edhe vet e dini,

ai, pra, sipas k�shillit t� caktuar dhe t� paranjohur t� Per�ndis�, ju dor�zua juve dhe ju e zut� dhe, me duart e t� padrejt�ve, e gozhduat n� kryq dhe e vrat�.

Por Per�ndia e ka ringjallur, pasi e zgjidhi nga ankthet e vdekjes, sepse nuk ishte e mundur q� vdekja ta mbante at�.

N� fakt Davidi thot� p�r t�: "E pata vazhdimisht Zotin para meje, sepse ai �sht� n� t� djatht�n time, q� un� t� mos hiqem.

P�r k�t� u g�zua zemra ime dhe ngaz�lloi gjuha ime, dhe edhe mishi im do t� q�ndroj� n� shpres�.

Sepse ti nuk do ta l�sh shpirtin tim n� Hades dhe nuk do t� lejosh q� i Shenjti yt t� shoh� kalbjen.

Ti m� ke b�r� t� njoh udh�t e jet�s, ti do t� m� mbush�sh me g�zim n� pranin� t�nde".

V�llez�r, mund t� thuhet haptas p�r Davidin patriark q� ai vdiq dhe u varros; dhe varri i tij �sht� nd�r ne deri dit�n e sotme.

Ai, pra, duke qen� profet, e dinte se Per�ndia i kishte premtuar me betim se nga fryti i belit t� tij, sipas mishit, do t� ngjallet Krishti p�r t`u ulur mbi fronin e tij;

dhe, duke parashikuar k�t�, foli p�r ringjalljen e Krishtit, duke th�n� se shpirti i tij nuk do t� lihej n� Hades dhe se mishi i tij nuk do t� shihte kalbjen.

K�t� Jezus, Per�ndia e ka ringjallur; dhe p�r k�t� t� gjith� ne jemi d�shmitar�!

Ai, pra, duke qen� i ngritur n� t� djatht� t� Per�ndis� dhe duke marr� nga Ati premtimin e Frym�s s� Shenjt�, ka p�rhapur at� q� ju tani shihni dhe d�gjoni.

Sepse Davidi nuk �sht� ngritur n� qiell, madje ai vet� thot�: "Zoti i ka th�n� Zotit tim: Ulu n� t� djatht�n time,

derisa un� t`i v� armiqt� e tu si stol t� k�mb�ve t� tua!".

Ta dij�, pra, me siguri, gjith� sht�pia e Izraelit se at� Jezus q� ju e keni kryq�zuar, Per�ndia e ka b�r� Zot e Krisht``.

Kur ata i d�gjuan k�to gj�ra, u pik�lluan n� zem�r dhe pyet�n Pjetrin dhe apostujt: ``V�llez�r, �`duhet t� b�jm�?``.

At�her� Pjetri u tha atyre: ``Pendohuni dhe secili nga ju le t� pag�zohet n� em�r t� Jezu Krishtit p�r faljen e m�kateve, dhe ju do t� merrni dhurat�n e Frym�s s� Shenjt�.

Sepse premtimi �sht� p�r ju dhe p�r bijt� tuaj dhe p�r gjith� ata q� jan� larg, p�r ata q� Zoti, Per�ndia yn�, do t`i th�rras�``.

Dhe me shum� fjal� t� tjera u p�rbetohej dhe i nxiste, duke th�n�: ``Shp�toni veten nga ky brez i �oroditur!``.

Dhe ata q� e pranuan fjal�n e tij me g�zim, u pag�zuan; at� dit� u shtuan rreth tre mij� veta.

Ata ishin ngulmues n� zbatimin e m�simit t� apostujve, n� bashk�si, n� thyerjen e buk�s dhe n� lutje.

Dhe t� gjith�ve u kishte hyr� druajtja; dhe shum� shenja e mrekulli b�heshin nga dora e apostujve.

Por gjith� ata q� besonin rrinin bashk� dhe �do gj� e kishin t� p�rbashk�t.

Dhe i shisnin pronat e pasurit� dhe ua ndanin t� gjith�ve, sipas nevoj�s s� �donj�rit.

Dhe ngulmonin me nj� mendje t� vetme �do dit� n� tempull dhe, duke e thyer buk�n nga sht�pia n� sht�pi, merrnin ushqimin me g�zim dhe me thjesht�si zemre,

duke lavd�ruar Per�ndin� dhe duke g�zuar simpatin� e gjith� popullit. Dhe Zoti i shtonte kish�s �do dit� ata q� ishin shp�tuar.