Kapitulli 20

Por dit�n e par� pas s� shtun�s, n� m�ngjes, kur ishte ende err�t, Maria Magdalena shkoi te varri dhe pa se guri ishte hequr nga varri.

At�her� rendi te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjet�r, t� cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: ``E kan� hequr Zotin nga varri dhe nuk e dim� ku e vun�``.

At�her� Pjetri dhe dishepulli tjet�r dol�n jasht� dhe u nis�n p�r te varri.

Rendnin t� dy bashk�, por dishepulli tjet�r rendi p�rpara, m� shpejt se Pjetri dhe arriti i pari te varri.

Dhe, si u p�rkul, pa p�lhurat prej liri q� ishin n� varr, por nuk hyri aty.

Arriti edhe Simon Pjetri q� po e ndiqte, hyri n� varr dhe pa p�lhurat prej liri q� ishin p�rtok�,

dhe riz�n, q� qe v�n� mbi kok�n e Jezusit; ajo nuk ishte bashk� me p�lhurat, por ishte e palosur n� nj� vend, ve�.

At�her� hyri edhe ai dishepull tjet�r q� kishte arritur i pari te varri, pa dhe besoi.

Ata n� fakt, nuk e kishin kuptuar ende Shkrimin, sipas t� cilit ai duhet t� ringjallej s� vdekurish.

Pastaj dishepujt u kthyen p�rs�ri n� sht�pi.

Por Maria kishte mbetur jasht� varrit, dhe po qante. Dhe, duke qar�, u p�rkul brenda varrit,

dhe pa dy engj�j, t� veshur me t� bardha, ndenjur nj�ri te kryet dhe tjetri te k�mb�t e vendit, ku qe trupi i Jezusit.

Ata i than�: ``O grua, pse po qan?``. Ajo u p�rgjigj atyre: ``Sepse e kan� hequr Zotin tim, dhe nuk e di ku e kan� v�n�``.

Si tha k�t�, ajo u suall prapa dhe pa Jezusin, q� q�ndronte n� k�mb�; por ajo nuk e dinte se ishte Jezusi.

Jezusi i tha: ``O grua, pse po qan? K� k�rkon?``. Ajo, duke menduar se ishte kopshtari, i tha: ``Zot, po e pate hequr ti, m� trego ku e vure dhe un� do ta marr``.

Jezusi i tha: ``Mari!``. Dhe ajo at�her� u kthye dhe i tha: ``Rabboni!``, q� do t� thot�: M�sues.

Jezusi i tha: ``Mos m� prek, sepse ende nuk u ngjita te Ati im; por shko te v�llez�rit e mi dhe u thuaj atyre se un� po ngjitem tek Ati im dhe Ati juaj, te Per�ndia im dhe Per�ndia juaj``.

At�her� Maria Magdalena shkoi t`jua njoftoj� dishepujve se kishte par� Zotin dhe se ai i kishte th�n� k�to gj�ra.

Pastaj n� mbr�mje t� po asaj dite, dita e par� e jav�s, nd�rsa dyert e vendit ku qen� mbledhur dishepujt ishin t� mbyllura nga frika e Judenjve, erdhi Jezusi dhe u prezantua n� mes tyre dhe u tha atyre: ``Paqja me ju!``.

Dhe, si i tha k�to, u tregoi atyre duart e veta dhe brinj�n. Dishepujt pra, kur e pan� Zotin, u g�zuan.

Pastaj Jezusi u tha atyre p�rs�ri: ``Paqja me ju! Sikurse m� ka d�rguar mua Ati, ashtu un� po ju d�rgoj ju``.

Dhe, si tha k�to fjal�, hukati mbi ta dhe tha: ``Merrni Frym�n e Shenjt�!

Kujt do t`ia falni m�katet, do t`i jen� falur, kujt do t`ia mbani, do t`i jen� mbajtur``.

Por Thomai, i quajtur Binjaku, nj� nga t� dymb�dhjet�t, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi.

Dishepujt e tjer�, pra, i than�: ``Kemi par� Zotin``. Por ai u tha atyre: ``Po nuk e pash� n� duart e tij shenj�n e gozhdave, dhe po nuk e vura gishtin tim te shenja e gozhd�ve dhe dor�n time n� brinj�n e tij, un� nuk do t� besoj``.

Dhe tet� dit� m� von�, dishepujt ishin p�rs�ri n� sht�pi dhe Thomai ishte me ta. Jezusi erdhi, ndon�se dyert ishin t� mby-llura, dhe u prezantua midis tyre dhe tha: ``Paqja me ju!``.

Pastaj i tha Thomait: ``V�re gishtin k�tu dhe shiko duart e mia; shtrije edhe dor�n dhe v�re n� brinj�n time; dhe mos ji mosbesues, por besues!``.

At�her� Thomai u p�rgjigj dhe i tha: ``Zoti im dhe Per�ndia im!``.

Jezusi i tha: ``Sepse m� ke par�, Thoma, ti ke besuar; lum ata q� nuk kan� par� dhe kan� besuar!``.

Jezusi b�ri edhe shum� shenja t� tjera n� prezenc�n e dishepujve t� tij, t� cilat nuk jan� shkruar n� k�t� lib�r.

Por k�to gj�ra jan� shkruar q� ju t� besoni se Jezusi �sht� Krishti, Biri i Per�ndis� dhe q�, duke besuar, ta keni jet�n n� em�r t� tij.