Kapitulli 20

Dhe n� nj� nga ato dit� ndodhi q�, nd�rsa ai po m�sonte popullin n� tempull dhe predikonte ungjillin, erdh�n krer�t e prift�rinjve dhe skrib�t bashk� me pleqt�,

dhe i than�: ``Na trego me �`autoritet i b�n k�to gj�ra; ose kush �sht� ai q� ta dha ty k�t� pushtet?``.

Dhe ai duke u p�rgjigjur, u tha atyre: ``Edhe un� do t`ju pyes nj� gj� dhe ju m`u p�rgjigjni:

Pag�zimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njer�zit?``.

Dhe ata arsyetonin n� mes tyre duke th�n�: ``Po t� themi prej qiellit, ai do t� na thot�: "At�her� p�rse nuk i besuat?".

Kurse po t`i themi prej njer�zve, gjith� populli do t� na vras� me gur�, sepse ai �sht� i bindur se Gjoni ishte nj� profet``.

Prandaj u p�rgjigjen se nuk dinin nga vinte.

At�her� Jezusi u tha atyre: ``As un� nuk po ju them me �`pushtet i b�j k�to gj�ra``.

Pastaj filloi t`i tregoj� popullit k�t� sh�mb�lltyr�: ``Nj� njeri mbolli nj� vresht, ua besoi disa vreshtar�ve dhe iku larg p�r nj� koh� t� gjat�.

N� koh�n e t� vjelave, d�rgoi nj� sh�rb�tor tek ata vreshtar� q� t`i jepnin pjes�n e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtar�t e rrah�n at� dhe e kthyen duarbosh.

Ai d�rgoi p�rs�ri nj� sh�rb�tor tjet�r; por ata, pasi e rrah�n dhe e shan� edhe at�, e kthyen duarbosh.

Ai d�rgoi edhe nj� t� tret�, por ata e plagos�n edhe at� dhe e p�rzun�.

At�her� i zoti i vreshtit tha: "�far� duhet t� b�j? Do t� d�rgoj djalin tim t� dashur. Ndoshta, duke e par� at�, do ta respektojn�!".

Por vreshtar�t, kur e pan�, than� midis tyre: "Ky �sht� trash�gimtari; ejani e ta vrasim q� trash�gimia t� na mbetet neve".

K�shtu e nxor�n jasht� vreshtit dhe e vran�. �`do t`u b�j�, pra, k�tyre, i zoti i vreshtit?

Ai do t� vij�, do t`i vras� ata vreshtar� dhe do t`ua jap� vreshtin t� tjer�ve``. Por ata, kur e d�gjuan k�t�, than�: ``K�shtu mos qoft�``.

At�her� Jezusi, duke i shikuar n� fytyr�, tha: ``�`�sht�, pra, ajo q� �sht� shkruar: "Guri q� nd�rtuesit e kan� hedhur posht� u b� guri i qoshes"?

Kushdo q� do t� bjer� mbi k�t� gur do t� b�het cop�-cop�, dhe ai mbi t� cilin do t� bjer� guri, do t� d�rrmohet``.

N� k�t� moment, krer�t e prift�rinjve dhe skrib�t k�rkuan t� v�n� dor� n� t�, sepse e mor�n vesh se ai e kishte treguar at� sh�mb�lltyr� p�r ata, por kishin frik� nga populli.

Ata e p�rgjonin me kujdes dhe i d�rguan disa spiun� t� cil�t, duke u paraqitur si njer�z t� drejt�, ta zinin n� gabim n� ndonj� ligj�rat� dhe pastaj t`ia dor�zonin pushtetit dhe autoritetit t� guvernatorit.

K�ta e pyet�n duke th�n�: ``M�sues ne e dim� se ti flet dhe m�son drejt dhe q� nuk je aspak i ansh�m, por m�son rrug�n e Per�ndis� n� t� v�rtet�.

A �sht� e lejueshme p�r ne t`i paguajm� taks� Cezarit apo jo?``.

Por ai, duke e kuptuar lig�sin� e tyre, u tha atyre: ``P�rse m� provokoni?

M� tregoni nj� denar: e kujt �sht� fytyra dhe mbishkrimi q� ka?``. Dhe ata, duke p�rgjigjur, than�: ``E Cezarit``.

At�her� ai u tha atyre: ``I jepni, pra, Cezarit at� q� i p�rket Cezarit, dhe Per�ndis� at� q� �sht� e Per�ndis�``.

Dhe nuk mund�n ta z�n� n� gabim n� ligj�rat�n e tij p�rpara popullit dhe, t� habitur nga p�rgjigjja e tij, hesht�n.

Pastaj iu afruan disa saducej, t� cil�t mohojn� se ka ringjallje, dhe e pyet�n,

duke th�n�: ``M�sues, Moisiu na la t� shkruar q�, n�se v�llai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa l�n� f�mij�, i v�llai ta marr� gruan e tij dhe t`i ngjall� pasardh�s v�llait t� vet.

Tashti, ishin shtat� v�llez�r; i pari u martua dhe vdiq pa l�n� f�mij�.

I dyti e mori p�r grua dhe vdiq edhe ai pa l�n� f�mij�.

E mori pastaj i treti; dhe k�shtu q� t� shtat� vdiq�n pa l�n� f�mij�.

Dhe pas tyre vdiq edhe gruaja.

At�her�, n� ringjallje, e kujt do t� jet� grua? Sepse q� t� shtat� e pat�n grua``.

Dhe Jezusi, duke u p�rgjigjur, tha atyre: ``Bijt� e k�saj bote martohen dhe martojn�;

por ata q� do t� gjenden t� denj� t� ken� pjes� n� bot�n tjet�r dhe n� ringjalljen e t� vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojn�;

ata as nuk mund t� vdesin m�, sepse jan� si engj�jt dhe jan� bij t� Per�ndis�, duke qen� bij t� ringjalljes.

Dhe se t� vdekurit do t� ringjallen, e ka deklaruar vet� Moisiu n� pjes�n e ferrishtes, kur e quan Zot, Per�ndin� e Abrahamit, Per�ndin� e Isakut dhe Per�ndin� e Jakobit.

Ai nuk �sht� per�ndi i t� vdekurve, por i t� gjall�ve, sepse t� gjith� jetojn� p�r t�``.

At�her� disa skrib� mor�n fjal�n dhe than�: ``M�sues, mir� fole``.

Dhe nuk guxuan m� t`i b�jn� asnj� pyetje.

Dhe ai i tha atyre: ``Vall�, si thon� se Krishti �sht� Bir i Davidit?

Vet� Davidi, n� librin e Psalmeve, thot�: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu n� t� djatht�n time,

derisa un� t`i v� armiqt� e tu si stol t� k�mb�ve t� tua".

Davidi, pra, e quan Zot; si mund t� jet� bir i tij?``.

Dhe, nd�rsa gjith� populli po e d�gjonte, ai u tha dishepujve t� vet:

``Ruhuni nga skrib�t, t� cil�t sh�tisin me k�naq�si me rroba t� gjata, duan t`i p�rsh�ndesin n�p�r sheshe, t� jen� n� vendet e para n� sinagoga dhe n� kryet e vendit n�p�r gosti;

ata gllab�rojn� sht�pit� e te vejave dhe, p�r t`u dukur, b�jn� lutje t� gjata. Ata do t� marrin nj� d�nim m� t� r�nd�``.