Kapitulli 15

Pastaj t� gjith� tagrambledh�sit dhe m�katar�t i afroheshin p�r ta d�gjuar.

Dhe farisenjt� dhe skrib�t murmuritnin duke th�n�: ``Ky i pranon m�katar�t dhe ha bashk� me ta``.

At�her� ai u tha k�t� sh�mb�lltyr�:

``Cili njeri prej jush, q� ka nj�qind dele dhe nj� prej tyre t`i humbas�, nuk i l� t� n�nt�dhjet� e n�ntat n� shkretir� dhe nuk shkon pas asaj q� humbi deri sa ta gjej�?

Dhe, kur e gjen, e merr mbi supe gjith� gaz;

dhe, kur arrin n� sht�pi, i th�rret miqt� dhe fqinj�t dhe u thot�: "G�zohuni bashk� me mua, sepse e gjeta delen time q� m� kishte humbur.

Dhe un� po ju them se po k�shtu n� qiell do t� ket� m� shum� g�zim p�r nj� m�katar t� vet�m q� pendohet, sesa p�r n�nt�dhjet� e n�nt� t� drejt�t, q� nuk kan� nevoj� t� pendohen.

Ose, cila grua q� ka dhjet� dhrahmi dhe humbet nj� nga ato, nuk ndez llamb�n, nuk e fshin sht�pin� dhe nuk k�rkon me kujdes derisa ta gjej�?

Dhe, kur e gjen, fton tok shoqet dhe fqinj�t, duke th�n�: "G�zohuni bashk� me mua, sepse e gjeta dhrahmin� q� kisha humbur".

Po k�shtu po ju them: do t� ket� g�zim n� mes t� engj�jve t� Per�ndis� p�r nj� m�katar t� vet�m q� pendohet``.

Tha akoma: ``Nj� njeri kishte dy bij.

M� i riu i tyre i tha babait: "At�, m� jep pjes�n e pasuris� q� m� takon". Dhe i ati ua ndau mes tyre pasurin�.

Mbas pak dit�sh biri m� i ri mblodhi �do gj�, shkoi n� nj� vend t� larg�t dhe atje e prishi gjith� pasurin�, duke b�r� nj� jet� t� shthurur.

Por, si i shpenzoi t� gjitha, n� at� vend ra nj� zi e madhe buke, dhe ai filloi t� jet� n� hall.

At�her� shkoi e iu ngjit pas nj� banori t� atij vendi, i cili e �oi n� arat e tij q� t� ruaj� derrat.

Dhe ai d�shironte t� mbushte barkun me lendet q� hanin derrat, por askush nuk ia jepte.

At�her� erdhi n� vete dhe tha: "Sa pun�tor�ve m�dit�s t� atit tim u tepron buka, kurse un� po vdes nga uria!

Do t� �ohem dhe do t� shkoj tek im at� dhe do t`i them: At�, m�katova kund�r qiellit dhe para teje;

nuk jam m� i denj� t� quhem yt bir; trajtom� si nj� nga m�dit�sit e tu".

U �ua, pra, dhe shkoi tek i ati. Por kur ishte ende larg, i ati e pa dhe dhembshuri; u l�shua vrap, ra mbi qaf�n e tij dhe e puthi.

Dhe i biri i tha: "O at�, m�katova kund�r qiellit dhe para teje dhe nuk jam m� i denj� t� quhem biri yt".

Por i ati u tha sh�rb�tor�ve t� vet: "Sillni k�tu rrob�n m� t� bukur dhe visheni, i vini nj� unaz� n� gisht dhe sandale n� k�mb�.

Nxirrni jasht� vi�in e majmur dhe thereni; t� ham� dhe t� g�zohemi,

sepse ky biri im kishte vdekur dhe u kthye n� jet�, kishte humbur dhe u gjet p�rs�ri". Dhe filluan t� b�nin nj� fest� t� madhe.

Djali i tij i madh ishte n� ara; dhe kur u kthye dhe iu afrua sht�pis�, d�gjoi k�ng� e valle.

At�her� thirri nj� sh�rb�tor dhe e pyeti �`ishte e gjitha kjo.

Dhe ai i tha: "U kthye yt v�lla dhe yt at� theri vi�in e majmur, sepse iu kthye djali sh�ndosh� e mir�".

Kur i d�gjoj k�to, ai u zem�rua dhe nuk deshi t� hynte; at�her� i ati doli dhe iu lut t� hynte.

Por ai iu p�rgjigj t� atit dhe tha: "Ja, u b�n� kaq vite q� un� t� sh�rbej dhe kurr� s`kam shkelur asnj� nga urdh�rat e tu, e megjith�at� kurr� s`m� dhe nj� kec p�r t� b�r� nj� fest� me miqt� e mi.

Por, kur u kthye ky djali yt, q� prishi pasurin� t�nde me prostituta, ti there p�r t� vi�in e majmur".

At�her� i ati i tha: "O bir, ti je gjithmon� me mua, dhe �do gj� q� kam �sht� jotja.

Por duhet t� festojm� dhe t� g�zohemi, sepse ky v�llai yt kishte vdekur dhe u kthye n� jet�, kishte humbur dhe u gjet p�rs�ri"``.