Kapitulli 10

Pastaj Zoti caktoi shtat�dhjet� t� tjer� dhe i nisi dy nga dy p�rpara tij, n� �do qytet dhe vend, ku ai do t� shkonte.

Dhe u thoshte atyre: ``E korra �sht� e madhe, kurse pun�tor� jan� pak; lutni Zotin e t� korr�s q� t� �oj� pun�tor� n� t� korr�n e vet.

Shkoni; ja, un� ju d�rgoj si qengja n� mes t� ujq�rve.

Mos merrni me vete as �anta, as trasta, as sandale dhe mos p�rsh�ndetni asnjeri rrug�s.

Dhe n� cil�ndo sht�pi ku t� hyni, m� p�rpara thoni: "Paqe n� k�t� sht�pi".

Dhe n�se �sht� aty nj� bir i paqes, paqja juaj do t� zbres� mbi t�; n�se jo, do t� kthehet tek ju.

Rrini, pra, n� t� nj�jt�n sht�pi, hani dhe pini at� q� do t`ju japin, sepse pun�tori meriton shp�rblimin e vet. Mos kaloni nga nj� sht�pi n� nj� tjet�r.

Dhe n� �do qytet ku t� hyni, n�se ju pranojn�, hani �far� t`ju v�n� p�rpara.

Dhe sh�roni t� s�murit q� do t� jen� n� t� dhe u thoni atyre: "Mbret�ria e Per�ndis� ju �sht� afruar".

Por n� �do qytet ku t� hyni, n�se nuk ju pranojn�, dilni n� rrug�t e tij dhe thoni:

"Ne po shkundim kund�r jush edhe pluhurin e qytetit tuaj q� na u ngjit; ve� ta dini se mbret�ria e Per�ndis� ju �sht� afruar".

Un� ju them se at� dit� Sodoma do ta ket� m� t� leht� sesa ai qytet.

Mjer� ti, Korazin! Mjer� ti, Betsaida! Sepse, po t� ishin b�r� n� Tiro dhe n� Sidon mrekullit� q� u b�n� te ju, ata prej koh�sh do t� kishin b�r� pendes� duke u veshur me thas� dhe duke u ulur n� hi.

Prandaj dit�n e gjyqit Tiro dhe Sidoni do ta ken� m� leht� se ju.

Dhe ti, Kapernaum, q� t� kan� ngritur deri n� qiell, do t� posht�rohesh deri n� ferr.

Kush ju d�gjon, m� d�gjon mua; kush ju p�rbuz, m� p�rbuz mua; dhe kush m� p�rbuz, p�rbuz at� q� m� ka d�rguar``.

Dhe t� shtat�dhjet�t u kthyen me g�zim dhe than�: ``Zot, edhe demon�t na n�nshtrohen n� emrin t�nd``.

Dhe ai u tha atyre: ``Un� e shikoja Satanin q� po binte nga qielli si nj� rrufe.

Ja, ju dhash� pushtet t� shkelni p�rmbi gjarp�rinj dhe akrepa, dhe mbi �do pushtet t� armikut; dhe asgj� nuk do t� mund t`ju d�mtoj�.

Megjithat� mos u g�zoni p�r faktin se po ju n�nshtrohen frym�rat, por g�zohuni m� shum� se emrat tuaj jan� shkruar n� qiej``.

N� t� nj�jt�n or� Jezusi ngaz�lloi n� frym dhe tha: ``Un� t� lavd�roj, o At�, Zot i qiellit dhe i tok�s, sepse ua fshehe k�to t� urt�ve dhe t� zgjuarve dhe ua zbulove f�mij�ve t� vegj�l. Po, o At�, sepse k�shtu ty t� p�lqeu.

Gjith�ka m� �sht� dh�n� n� dor� nga Ati im; dhe askush nuk e di kush �sht� Biri, p�rve� Atit, dhe kush �sht� Ati, p�rve� Birit, dhe atij q� Biri do t`ia zbuloj�``.

Pastaj, si u kthye nga dishepujt, u tha atyre ve�mas: ``Lum syt� q� shohin ato q� shihni ju,

sepse ju them se shum� profet� dhe mbret�r d�shiruan t� shohin ato q� ju shihni, por nuk i pan�, dhe t� d�gjojn� ato q� ju po d�gjoni, por nuk i d�gjuan``.

At�her� ja, nj� doktor i ligjit u ngrit q� ta vinte n� prov� dhe i tha: ``M�sues, �far� duhet t� b�j q� t� trash�goj jet�n e p�rjetshme?``.

Dhe ai tha: ``�far� �sht� shkruar n� ligj? Si e lexon?``.

Ai duke u p�rgjigjur tha: ``Duaje Zotin, Per�ndin� t�nd, me gjith� zemr�n t�nde, me gjith� shpirtin t�nd, me gjith� forc�n t�nde dhe me gjith� mendjen t�nde, edhe t� af�rmin t�nd porsi vetveten``.

Jezusi i tha: ``U p�rgjigje drejti; vepro k�shtu dhe do t� rrosh``.

Por ai, duke dashur t� justifikonte veten, i tha Jezusit: ``Po kush �sht� i af�rmi im?``.

At�her� Jezusi u p�rgjigj dhe tha: ``Nj� burr zbriste nga Jeruzalemi p�r n� Jeriko dhe ra n� duart e kusar�ve, t� cil�t, mbasi e zhvesh�n dhe e b�n� gjith� plag�, u larguan dhe e lan� gati t� vdekur.

Rast�sisht nj� prift po zbriste n�p�r t� nj�jt�n rrug� dhe, mbasi e pa at� burr�, vazhdoi tutje, n� an�n tjet�r.

Po ashtu edhe nj� levit, kur arriti aty, erdhi dhe e pa dhe vazhdoi tutje, n� an�n tjet�r.

Por nj� Samaritan, q� po udh�tonte, i kaloi af�r, e pa dhe kishte dhembshuri.

Dhe mbasi iu afrua, ia lidhi plag�t duke ia lar� me vaj dhe me ver�; pastaj e vuri mbi kafsh�n e vet, e �oi n� nj� han dhe u kujdesua p�r t�.

Dhe t� nes�rmen, para se t� niset, nxori dy denar� dhe ia dha hanxhiut duke i th�n�: "Kujdesu p�r t� dhe �`t� shpenzosh m� shum�, do t� t� jap kur t� kthehem".

Cili nga k�ta t� tre, pra, t� duket se qe i af�rmi i atij q� ra n� duart e kusar�ve?``.

Dhe ai tha: ``Ai q� u tregua i m�shirsh�m ndaj tij``. At�her� Jezusi i tha: ``Shko dhe b�j k�shtu edhe ti``.

Ndodhi q�, nd�rsa ata po udh�tonin, Jezusi hyri n� nj� fshat; dhe nj� grua, q� e kishte emrin Marta, e priti n� sht�pin� e vet.

Ajo kishte nj� mot�r q� quhej Mari, e cila u ul te k�mb�t e Jezusit dhe d�gjonte fjal�n e tij.

Por Marta, q� ishte krejt e z�n� nga pun�t e shumta, iu afrua dhe i tha: ``Zot, a nuk t� intereson q� ime mot�r m� la vet�m t� sh�rbej? I thuaj, pra, t� m� ndihmoj�``.

Por Jezusi, duke u p�rgjigjur, i tha: ``Mart�, Mart�, ti po shqet�sohesh dhe kujdesesh p�r shum� gj�ra;

por vet�m nj� gj� �sht� e nevojshme, dhe Maria zgjodhi pjes�n m� t� mir�, q� asaj nuk do t`i hiqet``.