Kapitulli 8

Dhe pas k�saj ndodhi q� ai shkonte n�p�r qytete dhe n�p�r fshatra, duke predikuar dhe duke shpallur lajmin e mir� t� mbret�ris� s� Per�ndis�; me t� ishin t� dymb�dhjet�t,

dhe disa gra, t� cilat i kishte sh�ruar nga shpirt�rat e k�qij dhe nga s�mundjet: Maria, e quajtur Magdalen�, prej s� cil�t pati d�buar shtat� demon�,

Joana, gruaja e Kuz�s, administratorit t� Herodit, Suzana dhe shum� t� tjera t� cilat e ndihmonin at� me pasurit� e tyre.

Si u mblodh nj� turm� e madhe dhe i erdh�n njer�z nga �do qytet, Jezusi tha n� sh�mb�lltyr�:

``Nj� mbjell�s doli t� mbjell� far�n e vet; dhe, nd�rsa po mbillte, nj� pjes� ra gjat� rrug�s, u shkel dhe zogjt� e qiellit e h�ngr�n.

Nj� pjes� tjet�r ra n� gurishte dhe, sapo mbiu, u tha p�r munges� vlage.

Nj� pjes� tjet�r ra nd�r ferra; ferrat u rrit�n bashk� me t� dhe ia zun� frym�n.

Kurse nj� pjes� ra n� tok� t� mir�, mbiu dhe dha fryt nj�qindfish``. Si i tha k�to gj�ra, thirri: ``Kush ka vesh� p�r t� d�gjuar, le t� d�gjoj�!``.

At�her� dishepujt e vet e pyet�n �far� kuptimi kishte ajo sh�mb�lltyr�.

Dhe ai tha: ``Juve ju �sht� dh�n� t� njihni misteret e mbret�ris� s� Per�ndis�; por t� tjer�ve me an� t� sh�mb�lltyrave, q� ata, duke shikuar t� mos shohin dhe, duke d�gjuar t� mos kuptojn�.

Ky �sht� kuptimi i sh�mb�lltyr�s: fara �sht� fjala e Per�ndis�.

Ata p�rgjat� rrug�s jan� ata q� e d�gjojn� fjal�n; por pastaj vjen djalli dhe ua merr fjal�n nga zemra e tyre, q� ata t� mos besojn� dhe t� mos shp�tojn�.

Ata mbi gurishte jan� ata q�, kur d�gjojn�, e presin fjal�n me g�zim; por ata nuk kan� rr�nj�, besojn� p�r nj�far� kohe, por n� momentin e sprov�s t�rhiqen.

Pjesa q� ka r�n� nd�r ferra jan� ata q� e d�gjuan fjal�n; por, gjat� rrug�s, ua z�n� frym�n shqet�simet, pasurit� dhe k�naq�sit� e k�saj jete, dhe nuk arrijn� t� piqen.

Por pjesa q� ra n� tok� t� mir� jan� ata q�, pasi e d�gjuan fjal�n, e ruajn� n� zem�r t� ndershme dhe t� mir� dhe japin fryt me q�ndrueshm�ri``.

``Askush, pasi t� ket� ndezur llamb�n, nuk e mbulon me nj� en� ose e fut n�n shtrat, por e v� mbi mbajt�sen e vet me q�llim q� ata q� hyjn� t� shohin drit�.

Sepse nuk ka asgj� t� fsheht� q� nuk do t� zbulohet, as sekret q� t� mos njihet dhe t� dal� n� drit�.

Prandaj tregoni kujdes se si d�gjoni, sepse atij q� ka, do t`i jepet, kurse atij q� nuk ka, do t`i hiqet edhe ajo q� ai kujton se ka``.

N�na e tij dhe v�llez�rit e tij erdh�n tek ai, por nuk mund t`i afroheshin p�r shkak t� turm�s.

Dhe nga disa i ishte th�n�: ``N�na jote dhe v�llez�rit e tu jan� atje jasht� dhe duan t� t� shohin``.

Por ai, duke u p�rgjigjur, u tha atyre: ``N�na ime dhe v�llez�rit e mi jan� ata q� e d�gjojn� fjal�n e Per�ndis� dhe e v�n� n� praktik�``.

N� nj� prej atyre dit�ve ndodhi q� Jezusi hipi n� nj� bark� bashk� me dishepujt e vet dhe u tha: ``T� kalojm� n� bregun tjet�r t� liqenit``. Dhe ata u larguan nga bregu.

Nd�rsa po lundronin, at� e zuri gjumi; dhe nj� furtun� ra mbi liqen, aq sa barka po mbushej, dhe ishin n� rrezik.

At�her� ata iu afruan, e zgjuan dhe i than�: ``M�sues, M�sues, po mbytemi!``. Dhe ai u zgjua, i b�rtiti er�s dhe t�rbimit t� ujit; dhe k�to u qet�suan dhe u b� bunac�.

Dhe Jezusi u tha dishepujve t� vet: ``Ku �sht� besimi juaj?``. Dhe ata, t� frik�suar, mrekulloheshin dhe i thoshnin njeri tjetrit: ``Vall�, kush �sht� ky, q� urdh�ron edhe er�n dhe ujin, dhe ata i binden?``.

Pastaj lundruan drejt krahin�s s� Gadareasve, q� ndodhet p�rball� Galiles�;

dhe, porsa Jezusi zbriti n� tok�, i doli p�rpara nj� njeri nga ai qytet, i cili prej shum� kohe ishte pushtuar nga demon�t, nuk vishte rroba, nuk banonte n� sht�pi, por nd�r varreza.

Kur e pa Jezusin, l�shoi nj� britm�, iu hodh nd�r k�mb� dhe tha me z� t� lart�: ``�`ka mes meje dhe ty, Jezus, Biri i Per�ndis� Shum� t� Lart�? T� lutem, mos m� mundo!``.

Sepse Jezusi po i jepte urdh�r frym�s s� ndyr� t� dilte nga ai njeri, sepse shum� her� e kishte pushtuar dhe ndon�se e kishin lidhur me zinxhir� e me pranga dhe e ruanin, ai i k�puste prangat dhe shtyhej prej demonit n�p�r shkret�tirat.

Dhe Jezusi e pyeti duke th�n�: ``Si e ke emrin?``. Dhe ai u p�rgjigj: ``Legjion``. Sepse shum� demon� i kishin hyr� n� t�.

Dhe ata e lutnin t� mos i urdh�ronte t� shkonin n� humner�.

Dhe aty ishte nj� tuf� e madhe derrash q� kullotnin n� mal, dhe k�ta demon� iu lut�n t`i lejonte t� hynin n� ta. Ai ua lejoi atyre.

At�her� demon�t, si dol�n nga ai njeri, hyn� te derrat, dhe ajo tuf� u turr nga gremina n� liqen dhe u mbyt.

Kur pan� �`ndodhi, ata q� i ruanin derrat ik�n dhe e �uan lajmin n� qytet e n�p�r fshatra.

At�her� njer�zit dol�n p�r t� par� �`kishte ndodhur dhe erdh�n te Jezusi, dhe gjet�n at� njeri, nga i cili kishin dal� demon�t, t� ulur te k�mb�t e Jezusit, t� veshur dhe me mendje n� rregull, dhe pat�n frik�.

Ata q� e kishin par� ngjarjen, u treguan atyre si ishte sh�ruar i idemonizuari.

At�her� gjith� popullsia e krahin�s s� Gadareasve, i k�rkoi Jezusit t� largohej prej tyre, sepse i kishte z�n� nj� frik� e madhe. Dhe Jezusi hyri n� bark� dhe u kthye mbrapa.

Nd�rkaq njeriu prej t� cilit dol�n demon�t, i lutej t� rrinte me t�; por Jezusi e p�rcolli duke i th�n�:

``Kthehu n� sht�pin� t�nde dhe trego �far� gj�rash t� m�dha ka b�r� Per�ndia p�r ty``. Dhe ai shkoi anemban� qytetit duke treguar gj�rat e m�dha q� Jezusi b�ri p�r t�.

Ndodhi q�, kur Jezusi u kthye, turma e mir�priti sepse t� gjith� e prisnin.

Dhe ja, erdhi nj� njeri me em�r Jair, q� ishte kryetari i sinagog�s; ai i ra nd�r k�mb� Jezusit dhe iu lut t� shkonte n� sht�pin� e tij,

sepse ai kishte nj� vajz� t� vetme rreth dymb�dhjet� vje�e, q� ishte p�r vdekje. Nd�rsa Jezusi po shkonte atje, turma po shtyhej p�rreth tij.

Dhe nj� grua q� kishte nj� fluks gjaku prej dymb�dhjet� vjet�sh dhe kishte shpenzuar nd�r mjek� gjith� pasurin� e saj, pa mundur q� t� sh�rohej nga njeri,

iu afrua nga pas dhe i preku cepin e rrob�s s� tij dhe n� at� �ast iu pre fluksi i gjakut.

Dhe Jezusi tha: ``Kush m� preku?``. Mbasi t� gjith� e mohuan, Pjetri dhe ata q� ishin me t�, than�: ``M�sues, turmat po shtyhen dhe po t� ndeshin dhe ti thua: "Kush m� preku?"``.

Por Jezusi tha: ``Dikush m� preku, sepse e ndjeva q� nj� fuqi doli prej meje``.

At�her� gruaja, duke par� se nuk mbeti e padiktuar, erdhi, duke u dridhur e t�ra, dhe i ra nd�r k�mb� dhe i deklaroi n� prani t� gjith� popullit, p�rse e kishte prekur dhe si ishte sh�ruar n� �ast.

Dhe ai i tha: ``Merr zem�r, bij�; besimi yt t� sh�roi; shko n� paqe!``.

Nd�rsa Jezusi vazhdonte t� fliste, erdhi nj� nga sht�pia e kryetarit t� sinagog�s dhe i tha: ``Vajza jote vdiq, mos e shqet�so M�suesin``.

Por Jezusi, mbasi i d�gjoi k�to, i tha: ``Mos druaj; ti vet�m beso dhe ajo do t� shp�toj�``.

Si arriti n� sht�pi, nuk la asnjeri t� hyj�, p�rve� Pjetrit, Gjonit dhe Jakobit, dhe atin e n�n�n e vajz�s.

T� gjith� qanin dhe mbajt�n zi. Por ai tha: ``Mos qani; ajo nuk ka vdekur, por po fle``.

Dhe ata e p�rqeshnin; duke e ditur se kishte vdekur.

Por ai, mbasi i nxori jasht� t� gjith�, e kapi p�r dore dhe thirri duke th�n�: ``Vajz�, �ohu!``.

Asaj iu kthye fryma e saj dhe menj�her� u �ua; pastaj Jezusi urdh�roi q� t`i jepnin t� hante.

Dhe prind�rit e saj mbet�n t� habitur. Por Jezusi i porositi t� mos i thonin kurrkujt �`kishte ndodhur.