Kapitulli 14

Tani dy dit� m� von� ishte Pashka dhe festa e t� Ndorm�ve; dhe krer�t e prift�rinjve dhe skrib�t k�rkonin m�nyr�n se si ta kapnin Jezusin me mashtrim dhe ta vrisnin.

Por thonin: ``Jo gjat� fest�s, q� t� mos ndodh� ndonj� trazir� nga populli``.

Tani ai ishte n� Betania, n� sht�pin� e Simonit lebroz, dhe nd�rsa ishte n� tryez�, hyri nj� grua me nj� en� alabastri me vaj t� parfumuar me nard t� v�rtet�, shum� t� kushtuesh�m; ajo e theu en�n prej alabastri dhe ia derdhi vajin mbi krye.

Disa u indinjuan midis tyre dhe than�: ``P�rse b�het gjith� ky shpenzim i kot� i vajit?

Sepse ky vaj mund t� shitej p�r m� shum� se treqind denar� dhe k�to t`u jepeshin t� varf�rve``. Dhe ishin t� indinjuar ndaj asaj.

Por Jezusi tha: ``L�reni t� qet�; pse e shqet�soni? Ajo kreu nj� vep�r t� mir� ndaj meje.

Sepse t� varf�rit do t`i keni gjithmon� me ju; dhe, kur t� doni, mund t`u b�ni mir�; por mua nuk do t� m� keni gjithmon�.

Ajo b�ri at� q� mundi; vajosi para kohe trupin tim p�r varrim.

Por po ju them n� t� v�rtet� se n� gjith� bot�n, kudo q� do t� predikohet ky ungjill, do t� tregojn� edhe at� q� ajo b�ri, n� p�rkujtim t� saj``.

At�her� Juda Iskarioti, nj� nga t� dymb�dhjet�t, shkoi te krer�t e prift�rinjve, q� t`ua dor�zonte Jezusin.

Dhe ata, kur e d�gjuan, u g�zuan dhe i premtuan se do t`i jepnin para. K�shtu ai k�rkonte rastin e p�rshtatsh�m p�r ta tradhtuar.

Tani n� dit�n e par� t� fest�s s� t� Ndorm�ve, kur flijohej Pashka, dishepujt e vet i than�: ``Ku don t� shkojm� dhe t� p�rgatisim p�r ta ngr�n� Pashk�n?``.

At�her� ai d�rgoi dy nga dishepujt e vet duke u th�n�: ``Shkoni n� qytet dhe atje do t� takoni nj� njeri, q� bart nj� kan� plot me uj�; ndiqeni at�.

Dhe atje ku ai do t� hyj�, i thoni t� zotit t� sht�pis�: "M�suesi pyet: Ku �sht� dhoma ku mund t� ha Pashk�n me dishepujt e mi?".

At�her� ai do t`ju tregoj� lart nj� sall� t� madhe t� mobiluar dhe gati; aty p�rgatitni p�r ne``.

Dishepujt e tij shkuan, arrit�n n� qytet dhe gjet�n ashtu si� ai u kishte th�n�; dhe p�rgatit�n Pashk�n.

Kur u b� dark�, ai erdhi me t� dymb�dhjet�t.

Dhe kur po rrinin n� tryez� dhe po hanin, Jezusi tha: ``Ju them n� t� v�rtet� se nj�ri prej jush, q� po ha me mua, do t� m� tradhtoj�``.

At�her� ata filluan t� trishtohen dhe t`i thoshin nj�ri pas tjetrit: ``Mos jam un�?``. Dhe nj� tjet�r tha: ``Mos jam un�?``.

Dhe ai, duke u p�rgjigjur, u tha atyre: ``�sht� nj� nga t� dymb�dhjet�t q� po ngjyen me mua n� �anak.

Po, Biri i njeriut po shkon ashtu si� �sht� shkruar p�r t�; por mjer� ai njeri me an� t� cilit tradhtohet Biri i njeriut. Do t� ishte m� mir� p�r t�, q� ai njeri t� mos kishte lindur kurr�!``.

Dhe, nd�rsa ata po hanin, Jezusi mori buk, e bekoi, e theu dhe ua dha atyre duke th�n�: ``Merrni, hani; ky �sht� trupi im``.

Pastaj mori kup�n, e fal�nderoi, ua dha atyre dhe t� gjith� pin� prej saj.

At�her� u tha: ``Ky �sht� gjaku im, gjaku i bes�lidhjes s� re, q� derdhet p�r shum� veta.

N� t� v�rtet� un� po ju them se nuk do t� pi m� prej frytit t� hardhis� deri n� at� dit� kur do ta pi t� ri n� mbret�rin� e Per�ndis�``.

Dhe, mbasi k�nduan nj� himn, dol�n dhe u drejtuan nga mali i Ullinjve.

Dhe Jezusi u tha atyre: Ju t� gjith� do t� skandalizoheni me mua sonte, sepse �sht� shkruar: "Do ta godas Bariun dhe delet do t� shp�rndahen".

Por, mbasi t� ringjallem, un� do t`ju pararend n� Galile``.

Dhe Pjetri i tha: ``Edhe sikur t� gjith� t� tjer�t t� skandalizohen me ty, un� nuk do t� skandalizohem``.

Dhe Jezusi i tha: ``Un� po t� them n� t� v�rtet� se sot, pik�risht n� k�t� nat�, para se gjeli t� k�ndoj� dy her�, ti do t� m� mohosh tri her�``.

Por ai, duke ngulur k�mb� m� tep�r, thoshte: ``Edhe sikur t� m� duhet t� vdes me ty, nuk do t� t� mohoj kurr�``. T� nj�jt�n gj� thoshnin edhe gjith� t� tjer�t.

Pastaj ata arrit�n n� nj� vend q� quhej Gjetsemani; dhe ai u tha dishepujve t� vet: ``Uluni k�tu, deri sa un� t� jem lutur``.

Mori, pra, me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, dhe filloi ta z�r� frika dhe ankthi;

dhe u tha atyre: ``Shpirti im �sht� thell�sisht i trishtuar, deri n� vdekje; q�ndroni k�tu dhe rrini zgjuar``.

Dhe, si shkoi pak p�rpara, ra p�rmbys p�rtok� dhe lutej q�, po t� ishte e mundur, t� largohej prej tij ajo or�.

Dhe tha: ``Abba, At�, �do gj� p�r ty �sht� e mundur; largoje prej meje k�t� kup�! Por jo at� q� dua un�, por at� q� do ti!``.

Pastaj u kthye mbrapa, i gjeti dishepujt duke fjetur dhe i tha Pjetrit: ``Simon, po fle? S`ke qen� i zoti t� rrish zgjuar nj� or� t� vetme?

Rrini zgjuar dhe lutuni q� t� mos hyni n� tundim; sigurisht fryma �sht� e gatshme, por mishi �sht� i dob�t``.

U largua p�rs�ri dhe u lut duke th�n� t� nj�jtat fjal�.

Kur u kthye, i gjeti p�rs�ri n� gjum� dishepujt, sepse syt� e tyre ishin r�nduar dhe ata nuk dinin �far� t`i p�rgjigjeshin.

S� fundi, kthehet p�r t� tret�n her� dhe u thot� atyre: ``Ende po flini dhe pushoni? Mjaft! Erdhi ora. Ja, Biri i njeriut po dor�zohet n� duart e m�katar�ve.

�ohuni, t� shkojm�; ja, ai q� po m� tradhton �sht� af�r!``.

Dhe n� at� �ast, nd�rsa ai ende po fliste, erdhi Juda, nj� nga t� dymb�dhjet�t, dhe me t� nj� turm� e madhe me shpata e shkopinj, e d�rguar nga krer�t e prift�rinjve, nga skrib�t dhe nga pleqt�.

Dhe ai q� po e tradhtonte u kishte dh�n� atyre nj� shenj�: ``K� do t� puth, ai �sht�. Kapeni dhe �ojeni me shoq�rim t� sigurt``.

Dhe si arriti, u afrua menj�her� tek ai dhe tha: ``Rabbi, Rabbi!``; dhe e puthi p�rzem�rsisht!

At�her� ata vun� dor� mbi t� dhe e arrestuan.

Dhe nj� nga t� pranishmit nxori shpat�n, i ra sh�rb�torit t� kryepriftit dhe ia preu veshin.

At�her� Jezusi, duke iu p�rgjigjur, i tha: ``Paskeni ardhur me shpata e me shkopinj q� t� m� kapni sikurse t� isha nj� cub?

E pra, p�rdit� isha midis jush n� tempull duke i m�suar njer�zit dhe ju nuk m� kap�t; por kjo po ndodh q� t� p�rmbushen Shkrimet!``.

At�her� dishepujt e lan� dhe ik�n t� gjith�.

Dhe nj� far� djaloshi, q� ishte i mb�shtjellur me nj� �ar�af mbi trupin e zhveshur, po e ndiqte, por ata e kap�n.

Por ai e l�shoi �ar�afin dhe iku lakuriq nga duart e tyre.

At�her� ata e �uan Jezusin te kryeprifti, ku u mblodh�n t� gjith� krer�t e prift�rinjve, pleqt� dhe skrib�t.

Dhe Pjetri e ndoqi nga larg deri brenda n� pallatin e kryepriftit dhe u ul atje bashk� me rojat dhe ngrohej af�r zjarrit.

Dhe krer�t e prift�rinjve dhe gjith� sinedrit k�rkonin d�shmi kund�r Jezusit p�r ta vrar�, por nuk po gjenin.

Shum� veta n� fakt jepnin d�shmi t� rreme kund�r tij; por d�shmit� e tyre nuk p�rkonin.

At�her� disa u ngrit�n dhe d�shmuan rrejsh�m kund�r tij duke th�n�:

``Ne e kemi d�gjuar se ka th�n�: "Un� do ta shkat�rroj k�t� tempull t� b�r� me duar, dhe brenda tri dit�sh do t� nd�rtoj nj� tjet�r q� nuk �sht� b�r� me duar"``.

Por as mbi k�t� d�shmia e tyre nuk p�rkonte.

At�her� kryeprifti u ngrit n� mes t� kuvendit dhe e pyeti Jezusin duke th�n�: ``Nuk p�rgjigjesh fare? �far� po d�shmojn� k�ta kund�r teje?``.

Por ai heshti dhe nuk u p�rgjegj fare. P�rs�ri kryeprifti e pyeti dhe i tha: ``A je ti Krishti, Biri i t� Bekuarit?``.

Dhe Jezusi tha: ``Un� jam. Dhe ju do ta shihni Birin e njeriut t� ulur n� t� djatht�n e Pushtetit dhe duke ardhur me ret� e qiellit``.

At�her� kryeprifti, duke i shqyer rrobat, tha: ``�`nevoj� kemi m� p�r d�shmitar�?

Ju e d�gjuat blasfemin�, �`ju duket?``. Dhe t� gjith� gjykuan se meritonte vdekjen.

At�her� disa filluan ta p�shtyjn�, t`ia z�n� fytyr�n, ta q�llojn� me shuplaka dhe t`i thon�: ``Profetizo!``. Dhe rojat e godisnin.

Nd�rsa Pjetri ishte posht� n� pallat, erdhi nj� sh�rb�tore e kryepriftit.

Dhe kur pa Pjetrin q� po ngrohej, e v�shtroi me kujdes dhe tha: ``Edhe ti ishe me Jezusin Nazareas``.

Por ai e mohoi duke th�n�: ``Nuk e njoh, nuk kuptoj �far� thua``. Pastaj doli jasht� n� hajat dhe gjeli k�ndoi.

Dhe sh�rb�torja, duke e par� p�rs�ri, filloi t`u flas� t� pranishm�ve: ``Ky �sht� nj� nga ata``.

Por ai p�rs�ri e mohoi. Dhe pak m� von� t� pranishmit i than� p�rs�ri Pjetrit: ``Me t� v�rtet� ti je nj� nga ata; se ti je Galileas dhe e folura jote e zbulon``.

Por ai nisi t� mallkoj� dhe t� betohet: ``Un� nuk e njoh at� njeri p�r t� cilin po flisni``.

Dhe gjeli k�ndoi p�r t� dyt�n her�; at�her� Pjetrit iu kujtua fjala q� Jezusi i kishte th�n�: ``P�rpara se gjeli t� k�ndoj� dy her�, ti do t� m� mohosh tri her�``. Dhe, duke e menduar k�t�, qau.