Kapitulli 12

Pastaj ai filloi t`u flas� me sh�mb�lltyra: ``Nj� njeri mbolli nj� vresht, e thuri me gardh, g�rmoi nj� vend p�r t� shtrydhur rrushin, nd�rtoi nj� kull� dhe ua besoi disa vreshtar�ve dhe pastaj shkoi larg.

N� koh�n e t� vjelave d�rgoi sh�rb�torin te vreshtar�t p�r t� marr� prej tyre pjes�n e vet t� frutave t� vreshtit.

Por ata e kap�n, e rrah�n dhe e kthyen duarbosh.

Ai u nisi p�rs�ri nj� sh�rb�tor tjet�r, por ata, mbasi e gjuajt�n me gur�, e plagos�n n� kok� dhe e kthyen t� turp�ruar.

P�rs�ri d�rgoi edhe nj� tjet�r, por ata e vran�. M� pas d�rgoi shum� t� tjer� dhe nga k�ta disa i rrah�n, t� tjer�t i vran�.

I ngeli edhe nj� p�r t� d�rguar: birin e tij t� dashur. M� s� fundi ua d�rgoi edhe at� duke th�n�: "P�r djalin tim do t� ken� respekt".

Por ata vreshtar� i than� njeri tjetrit: "Ky �sht� trash�gimtari, ejani ta vrasim dhe do t� na mbes� trash�gimia".

Dhe e kap�n, e vran� dhe e hodh�n jasht� vreshtit.

�far� do t� b�j�, pra, i zoti i vreshtit? Ai do t� vij� dhe do t`i shfaros� vreshtar�t dhe vreshtin do t`ua jap� t� tjer�ve.

Po a nuk e keni lexuar k�t� shkrim: "Guri, q� nd�rtuesit e hodh�n posht�, u b� guri i qoshes.

Kjo �sht� b�r� nga Zoti dhe �sht� nj� gj� e mrekullueshme n� syt� tan�"?``.

At�her� ata k�rkuan ta kapin, sepse kuptuan se ai e kishte th�n� at� sh�mb�lltyr� kund�r tyre; por kishin frik� nga turma; dhe e lan� e ik�n.

Pastaj i d�rguan disa farisenj dhe herodian� p�r ta z�n� n� gabim n� fjal�.

K�ta erdh�n dhe i than�: ``M�sues, ne e dim� se ti je i v�rtet� pa pyetur p�r njeri, sepse nuk merr parasysh dukjen e njer�zve, por u m�son udh�n e Per�ndis� sipas s� v�rtet�s. A �sht� e ligj�shme t`i paguhet taksa Cezarit apo jo? Duhet t`ia paguajm� apo jo?

Por ai, duke njohur hipokrizin� e tyre, u tha atyre: ``P�rse m� tundoni? M� sillni nj� denar q� ta shoh!``.

Ata ia prun�. Dhe ai u tha atyre: ``E kujt �sht� kjo fytyr� dhe ky mbishkrim?``. Ata i than�: ``E Cezarit``.

At�her� Jezusi u p�rgjigj dhe u tha atyre: ``I jepni Cezarit at� q� �sht� e Cezarit, dhe Per�ndis� at� q� �sht� e Per�ndis�``. Dhe ata u �udit�n nga ai.

Pastaj iu paraqit�n disa saducenj, t� cil�t thon� se nuk ka ringjallje, dhe e pyet�n duke th�n�:

``M�sues, Moisiu na la t� shkruar q�, n�se vdes v�llai i dikujt dhe e l� gruan pa f�mij�, v�llai i tij duhet t� martohet me t� ven� p�r t`i lindur pasardh�s v�llait t� tij.

Tani ishin shtat� v�llez�r; i pari u martua dhe vdiq pa l�n� f�mij�.

E mori, pra, i dyti, por edhe ky vdiq pa l�n� f�mij�; po k�shtu i treti.

Q� t� shtat� e mor�n p�r grua dhe vdiq�n pa l�n� f�mij�. E fundit, pas t� gjith�ve, vdiq edhe gruaja.

N� ringjallje, pra, kur t� ringjallen, gruaja e kujt do t� jet� ajo? Sepse q� t� shtat� e pat�n grua``.

Jezusi, duke u p�rgjigjur, tha atyre: ``A nuk �sht� pik�risht p�r k�t� q� jeni n� gabim, sepse nuk i njihni as shkrimet as pushtetin e Per�ndis�?

Sepse kur njer�zit do t� ringjallen s� vdekuri, as do t� martohen as do t� martojn�, por do t� jen� si engj�jt n� qiell.

Sa p�r ringjalljen e t� vdekurve, a nuk keni lexuar n� librin e Moisiut se si foli Per�ndia nga ferrishta duke th�n�: "Un� jam Per�ndia i Abrahamit, Per�ndia i Isakut dhe Per�ndia i Jakobit"?

Ai nuk �sht� Per�ndia i t� vdekurve, por Per�ndia i t� gjall�ve. Ju, pra, po gaboni shum�``.

At�her� nj� nga skrib�t q� e kishte d�gjuar diskutimin e tyre, duke kuptuar se ai u ishte p�rgjigjur mir�, iu afrua dhe e pyeti: ``Cili �sht� i pari i t� gjith� urdh�rimeve?``.

Dhe Jezusi u p�rgjigj: ``Urdh�rimi i par� i t� gjith�ve �sht�: "D�gjo, o Izrael: Zoti, Per�ndia yn�, �sht� i vetmi Zot",

dhe: "Duaje Zotin, Per�ndin� t�nd, me gjith� zemr�n t�nde, me gjith� shpirtin t�nd, me gjith� mendjen t�nde e me gjith� forc�n t�nde!". Ky �sht� i pari urdh�rim.

Dhe i dyti i ngjan k�tij: "Duaje t� af�rmin t�nd porsi vetveten". Nuk ka urdh�rim tjet�r m� t� madh se k�ta``.

At�her� skribi i tha: ``Mir�, M�sues. The, sipas s� v�rtet�s, se ka vet�m nj� Per�ndi dhe s`ka asnj� tjet�r p�rve� tij;

dhe ta duash me gjith� zem�r, me gjith� mendje, me gjith� shpirt dhe me gjith� forc�, dhe ta duash t� af�rmin porsi vetvetja vlen m� tep�r se sa gjith� olokaustet dhe flijimet``.

Dhe Jezusi, duke par� se ai ishte p�rgjigjur me mend, i tha: ``Ti nuk je larg nga mbret�ria e Per�ndis�``. Dhe kurrkush nuk guxoi m� ta pyes�.

Dhe Jezusi, duke i m�suar n� tempull, tha: ``Vall�, si mund t� thon� skrib�t se Krishti �sht� Bir i Davidit?

Sepse vet� Davidi, n�p�rmjet Frym�s s� Shenjt�, tha: "Zoti i ka th�n� Zotit tim: Ulu n� t� djatht�n time, derisa t`i b�j armiqt� e tu stol t� k�mb�ve t� tua".

Vet� Davidi, pra, e quan Zot; si mund t� jet� vall� bir i tij?``. Dhe pjesa m� e madhe e d�gjonte me �ndje.

Dhe ai u thoshte atyre n� doktrin�n e vet: ``Ruhuni nga skrib�t, t� cil�ve u p�lqen t� sh�tisin me rroba t� gjata dhe t`i p�rsh�ndetin n� sheshe,

dhe t� ken� vendet e para n� sinagoga dhe vendet e para n� gosti,

q� i gllab�rojn� sht�pit� e t� vejave dhe, p�r t`u dukur, luten gjat�; ata do t� marrin nj� gjykim m� t� rrept�!``.

Dhe Jezusi u ul p�rball� ark�s s� thesarit dhe v�rente se njer�zit hidhnin aty denar; shum� t� pasur hidhnin shum�.

Erdhi nj� e ve e varf�r dhe hodhi dy monedha t� vogla, dometh�n� nj� kuadrant.

Dhe Jezusi i thirri dishepujt e vet pran� vetes dhe u tha atyre: ``Ju them n� t� v�rtet� se kjo e ve e varf�r ka hedhur n� thesar m� shum� se t� gjith� t� tjer�t.

Sepse t� gjith� hodh�n aty nga teprica e tyre, kurse ajo, me skamjen e vet, hodhi gjith� sa kishte p�r t� jetuar``.