Kapitulli 10

Mbasi u nis prej andej, Jezusi shkoi n� krahin�n e Judes� gjat� Jordanit dhe p�rs�ri u mblodh�n rreth tij turma; ai p�rs�ri filloi t`i m�soj�, si� e kishte zakon.

Dhe farisenjt�, p�r ta v�n� n� prov�, e pyet�n: ``A �sht� e ligjshme q� burri ta l� gruan?``.

Dhe ai, duke u p�rgjigjur, u tha atyre: ``�far� ju ka urdh�ruar Moisiu?``.

Ata than�: ``Moisiu ka lejuar t� shkruhet letra e shkuror�zimit dhe ta l�sh gruan``.

Dhe Jezusi, duke u p�rgjigjur, u tha atyre: ``P�r shkak t� ngurt�sis� s� zemr�s suaj ai e shkroi at� rregull;

por n� fillim t� krijimit, Per�ndia i b�ri mashkull e fem�r.

P�r k�t� arsye njeriu do ta braktis� baban� e tij dhe n�n�n e tij dhe do t� bashkohet me gruan e tij;

dhe t� dy do t� jen� nj� mish i vet�m; k�shtu nuk jan� m� dy, por nj� mish i vet�m.

Prandaj njeriu t� mos ndaj� at� q� Per�ndia e ka bashkuar!``.

Dhe n� sht�pi dishepujt e vet e pyet�n p�rs�ri p�r k�t� ��shtje.

At�her� ai u tha atyre: ``Ai q� l� gruan e vet dhe martohet me nj� tjet�r, shkel kuror�n me t�.

Po ashtu, n�se gruaja l� burrin e vet dhe martohet me nj� tjet�r, shkel kuror�n.

At�her� i prun� disa f�mij� t� vegj�l q� ai t`i prekte ata; por dishepujt i qortonin ata q� i prun�.

Kur Jezusi e pa k�t�, i indinjuar, u tha atyre: ``I lini f�mij�t e vegj�l t� vijn� tek un� dhe mos i pengoni, sepse e tyre �sht� mbret�ria e Per�ndis�.

N� t� v�rtet� po ju them se kushdo q� nuk e pranon mbret�rin� e Per�ndis� si nj� f�mij� i vog�l, nuk do t� hyj� n� t�``.

Dhe, si i mori n� krah�, i bekoi duke v�n� duart mbi ta.

Tani kur po b�hej gati p�r rrug�, i doli p�rpara dikush me vrap; u gjunj�zua para tij dhe e pyeti: ``M�sues i mir�, �far� duhet t� b�j q� t� trash�goj jet�n e p�rjetshme?``.

Dhe Jezusi i tha: ``P�rse m� quan i mir�? Askush nuk �sht� i mir�, p�rve� nj� t� vetmi, dometh�n� Per�ndis�.

Ti i njeh urdh�rimet: "Mos shkel kuror�n. Mos vrit. Mos vidh. Mos b�j d�shmi t� rreme. Mos mashtro. Ndero atin t�nd dhe n�n�n t�nde"``.

Dhe ai, duke iu p�rgjigjur, i tha: ``M�sues, t� gjitha k�to i kam zbatuar q� n� f�mij�rin� time``.

At�her� Jezusi e v�shtroi n� fytyr�, ndjeu dashuri p�r t� dhe i tha: ``Nj� gj� t� mungon; shko, shit t� gjitha ato q� ke dhe jepua t� varf�rve dhe do t� kesh nj� thesar n� qiell; pastaj eja, merre kryqin t�nd dhe m� ndiq``.

Por ai u trishtua p�r k�to fjal� dhe u largua me keqardhje, sepse kishte shum� pasuri.

At�her� Jezusi, mbasi e hodhi v�shtrimin p�rreth, u tha dishepujve t� vet: ``Sa v�shtir� �sht� p�r ata q� kan� pasuri t� hyjn� n� mbret�rin� e Per�ndis�!``.

Dishepujt u habit�n shum� nga k�to fjal� t� tij. Por Jezusi foli p�rs�ri dhe u tha atyre: ``O bij, sa e v�shtir� �sht� q� t� hyjn� n� mbret�rin� e Per�ndis� ata q� mb�shteten te pasuria.

�sht� m� e leht� q� nj� deve t� kaloj� n�p�r vrim�n e nj� gjilp�re, se sa t� hyj� nj� i pasur n� mbret�rin� e Per�ndis�``.

Dhe ata u �udit�n edhe m� tep�r dhe i thoshin nj�ri-tjetrit: ``At�her� kush vall� mund t� shp�tohet?``.

Por Jezusi, duke i ngulur syt� mbi ta, u tha: ``Kjo p�r njer�zit �sht� e pamundur, por jo p�r Per�ndin�, sepse gjith�ka �sht� e mundur p�r Per�ndin�``.

At�her� Pjetri e mori fjal�n dhe tha: ``Ja, ne lam� �do gj� dhe t� kemi ndjekur``.

Jezusi, duke u p�rgjigjur, tha: ``N� t� v�rtet� po ju them q� nuk ka asnjeri q� t� ket� l�n� sht�pin�, a v�llez�rit a motrat, a atin, a n�n�n, a f�mij�t ose arat p�r hirin tim dhe p�r ungjillin,

q� t� mos marr� tani, n� k�t� koh�, nj�qindfish sht�pi, v�llez�r, motra, n�na, f�mij� e ara, s� bashku me p�rndjekje, dhe n� bot�n e ardhshme, jeta e p�rjetshme.

Por shum� t� par� do t� jen� t� fundit dhe shum� t� fundit do t� jen� t� par�t``.

Ata ishin n� udh�tim p�r t`u ngjitur n� Jeruzalem, dhe Jezusi i paraprinte. Dhe ata ishin t� tronditur dhe e ndiqnin me ndrojtje. Dhe ai i mblodhi p�rs�ri t� dymb�dhjet�t m�njan� dhe nisi t`u thot� �far� do t`i ndodhte:

``Ja, ne po ngjitemi n� Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t`u dor�zohet krer�ve t� prift�rinjve dhe skrib�ve; dhe ata do ta d�nojn� me vdekje dhe do ta dor�zojn� n� duar t� pagan�ve,

t� cil�t do ta tallin, do ta fshikullojn�, do ta p�shtyjn� dhe do ta vrasin, por ai, dit�n e tret�, do t� ringjallet``.

At�her� Jakobi dhe Gjoni, bij t� Zebedeut, iu afruan dhe i than�: ``M�sues, ne d�shirojm� q� ti t� b�sh p�r ne at� q� do t� t� k�rkojm�``.

Dhe ai u tha atyre: ``�far� doni t� b�j p�r ju?``

Ata i than�: ``Na lejo q� t� ulemi nj�ri n� t� djatht�n t�nde dhe tjetri n� t� majt�n t�nde n� lavdin� t�nde``.

Dhe Jezusi u tha atyre: ``Ju nuk dini �far� k�rkoni. A mund t� pini ju kup�n q� un� do t� pi dhe t� pag�zoheni me at� pag�zim me t� cilin un� jam pag�zuar?``. Ata i than�: ``Po, mundemi``.

Dhe Jezusi u tha atyre: ``V�rtet� ju do t� pini kup�n q� un� po pij dhe do t� pag�zoheni me at� pag�zim me t� cilin jam pag�zuar,

por nuk m� takon mua t� v� dik� t� ulet n� t� djatht�n time ose n� t� majt�n time, por �sht� p�r ata p�r t� cil�t �sht� p�rgatitur``.

Kur i d�gjuan k�to, t� dhjet� t� tjer�t filluan t� indinjohen kund�r Jakobit dhe Gjonit.

Por Jezusi i thirri pran� vetes dhe tha: ``Ju e dini q� ata q� konsiderohen sundues t� kombeve i sundojn� ato dhe t� m�dhenjt� e tyre ushtrojn� mbi to pushtetin e tyre;

por kjo s`duhet t� ndodh� midis jush; madje ai nga ju q� do t� doj� t� b�het i madh, do t� jet� sh�rb�tori juaj;

dhe kushdo nga ju q� do t� doj� t� jet� i pari, do t� jet� skllavi i t� gjith�ve.

Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi q� t`i sh�rbejn�, por p�r t� sh�rbyer dhe p�r t� dh�n� jet�n e tij si �mim p�r shpengimin e shum� vetave``.

K�shtu arrit�n n� Jeriko. Kur ai po dilte nga Jeriko me dishepujt e tij dhe me nj� turm� t� madhe, biri i Timoteut, Bartimeu i verb�r, ishte ulur gjat� rrug�s dhe lypte.

Kur d�gjoi se ai q� po kalonte ishte Jezusi Nazareas, filloi t� b�rtas� dhe t� thot�: ``Jezus, Bir i Davidit, ki m�shir� p�r mua!``.

Shum� e qortonin q� t� heshte, por ai b�rtiste edhe m� fort: ``Bir i Davidit, ki m�shir� p�r mua!``.

Dhe Jezusi q�ndroi dhe urdh�roi q� ta th�rrasin. Ata e thirr�n, pra, t� verb�rin duke i th�n�: ``Merr zem�r, �ohu, ai po t� th�rret!``.

At�her� ai hodhi tej rrob�n e tij, u ngrit dhe erdhi te Jezusi.

Dhe Jezusi mori fjal�n dhe i tha: ``�far� do q� un� t� t� b�j?``. I verb�ri i tha: ``Rabboni, q� t� m� kthehet t� parit!``.

Dhe Jezusi i tha: ``Shko, besimi yt t� sh�roi``. Dhe n� �ast atij iu kthye t� parit dhe nisi t� ndjek� Jezusin n� udh�.