Kapitulli 7

At�her� rreth tij u mblodh�n farisenjt� dhe disa skrib� q� kishin ardhur nga Jeruzalemi.

Ata vun� re se disa nga dishepujt e tij po hanin buk� me duar t� papastra, dometh�n� t� palara, dhe i padit�n.

N� fakt farisenjt� dhe t� gjith� Judenjt� nuk han� pa i lar� m� par� me shum� kujdes duart, duke iu p�rmbajtur tradit�s s� pleqve;

dhe, kur kthehen nga tregu, nuk han� pa u pastruar m� par�. Ka shum� gj�ra t� tjera q� ata duhet t� respektojn� p�r shkak t� tradit�s: larjen e kupave, t� brokave, t� en�ve prej bakri dhe t� shtret�rve.

Pastaj farisenjt� dhe skrib�t e pyet�n: ``P�rse dishepujt e tu nuk sillen sipas tradit�s s� pleqve, por han� buk� pa i lar� duart?``.

Por ai duke u p�rgjigjur u tha atyre: ``Mir� profetizoi Isaia p�r ju, hipokrit�, si� �sht� shkruar: "Ky popull me buz� m� nderon, por zemra e tyre rri larg meje.

Por kot m� b�jn� nj� kult, duke m�suar doktrina, t� cilat jan� porosi nga njer�zit".

Duke l�n� pas dore, pra, urdh�rimin e Per�ndis�, ju i p�rmbaheni tradit�s s� njer�zve: larje brokash dhe kupash; dhe b�ni shum� gj�ra t� tjera t� ngjashme``.

U tha atyre akoma: ``Ju jeni t� shkath�t p�r t� anuluar urdh�rimin e Per�ndis�, p�r t� zbatuar tradit�n tuaj.

E n� fakt Moisiu tha: "Ndero atin t�nd dhe n�n�n t�nde", dhe: "Ai q� mallkon atin ose n�n�n, t� d�nohet me vdekje".

Por ju thoni: "N� qoft� se dikush i thot� atit t� vet ose n�n�s s� vet: Gjith�ka q� mund t� b�j� p�r ty �sht� kurban, dometh�n� nj� ofert� Per�ndis�",

nuk e lejoni at� t� b�j� asgj� p�r atin e vet ose p�r n�n�n e vet,

duke e anuluar k�shtu fjal�n e Per�ndis� me tradit�n tuaj, q� ju e keni trash�guar. Dhe ju po b�ni shum� gj�ra t� tjera t� ngjashme``.

Pastaj thirri gjith� turm�n rreth vetes dhe i tha: ``M� d�gjoni t� gjith� dhe kuptoni:

Nuk ka asgj� jasht� njeriut q�, duke hyr� n� t�, mund ta ndot� at�; p�rkundrazi jan� ato gj�ra q� dalin prej tij q� e ndotin.

Kush ka vesh� p�r t� d�gjuar, le t� d�gjoj�!

M� pas, kur ai u kthye n� sht�pi, larg turm�s, dishepujt e vet e pyet�n p�r kuptimin e sh�mb�lltyr�s.

Dhe ai u tha atyre: ``Edhe ju q�nkeni kaq t� pamend? A nuk e kuptoni se �do gj� q� nga jasht� hyn te njeriu nuk mund ta ndot�,

sepse nuk i hyn n� zem�r, por n� bark, dhe pastaj jasht�qitet n� gjiriz?``. Duke folur k�shtu, ai i deklaroi t� pastra t� gjitha ushqimet.

Tha akoma: ``Ajo q� del nga njeriu, e b�n at� t� ndotur.

Sepse nga brenda, dometh�n� nga zemra e njeriut, dalin mendimet e mbrapshta, shkeljet e kuror�s, kurv�rimi, vrasjet,

vjedhjet, lakmit�, lig�sit�, mashtrimet, pafytyr�sia, smira, blasfemia, kryelart�sia, budallall�ku.

T� gjitha k�to t� mbrapshta dalin nga brenda dhe e ndotin njeriut``.

Pastaj u nis q� andej dhe shkoi n� krahin�n e Tiros dhe t� Sidonit; hyri n� nj� sht�pi dhe donte q� askush t� mos e dinte, por nuk mundi t� q�ndroj� i fshehur.

N� fakt nj� grua, vajza e s� cil�s kishte nj� frym� e ndyr�, duke d�gjuar p�r Jezusin, erdhi dhe u hodh para k�mb�ve t� tij.

Tani ajo grua ishte greke, me prejardhje sirofenikase; dhe iu lut q� ta d�bonte demonin nga e bija;

por Jezusi i tha: ``L�ri m� par� f�mij�t t� ngopen, sepse nuk �sht� mir� t� merret buka e f�mij�ve e t`u hidhet k�lysh�ve t� qenve``.

Por ajo u p�rgjigj dhe i tha: ``Mir� po flet, o Zot, por edhe k�lysh�t n�n tryez� han� th�rimet e f�mij�ve!``

At�her� ai i tha: ``P�r k�t� fjal�n t�nde, shko; demoni doli nga vajza jote!``.

Dhe ajo, kur u kthye n� sht�pin� e vet, e gjeti t� bij�n n� shtrat, dhe demoni i kishte dal�.

Mbasi u nis p�rs�ri nga krahina e Tiros dhe e Sidonit, Jezusi arriti te deti i Galiles�, n� mes t� krahin�s s� Dekapolit.

Dhe i paraqit�n nj� t� shurdh�t q� mezi fliste, dhe iu lut�n t`i v�r� duart mbi t�.

Si e mori ve�mas, larg turm�s, ia shtiu gishtrinjt� n� vesh dhe mbasi e p�shtyu ia preku gjuh�n.

Pastaj i drejtoi syt� nga qielli, psher�tiu dhe i tha: ``Effatha``, q� do t� thot�: ``Hapu!``.

Dhe menj�her� iu hap�n vesh�t, iu zgjidh nyja e gjuh�s dhe foli rrjedhsh�m.

Dhe Jezusi i urdh�roi ata q� t� mos i tregojn� askujt; por sa m� tep�r ua ndalonte, aq m� tep�r ata e p�rhapnin.

Dhe, t� habitur shum�, thonin: ``Ai �do gj� e ka b�r� mir�: ai i b�n q� t� shurdh�t t� d�gjojn� dhe memec�t t� flasin!``.