Kapitulli 4

Pastaj nisi p�rs�ri t� m�soj� n� breg t� detit; dhe rreth tij u mblodh nj� turm� aq e madhe, sa q� ai hyri n� bark� dhe rrinte ulur n� det, nd�rsa gjith� turma ishte n� tok� pran� detit.

Dhe ai u m�sonte atyre shum� gj�ra n� sh�mb�lltyra, dhe u thoshte atyre n� m�simin e tij:

``D�gjoni! Ja, doli mbjell�si t� mbjell�.

Dhe ndodhi q� kur hidhte far�n, nj� pjes� e far�s ra gjat� rrug�s dhe zogjt� e qiellit erdh�n dhe e h�ngr�n.

Nj� pjes� tjet�r ra n� gurishte, ku nuk kishte shum� dhe dhe mbiu menj�her�, sepse s`kishte nj� tok� t� thell�.

Por, kur doli dielli, u dogj; dhe me q� nuk kishte rr�nj�, u tha.

Nj� pjes� tjet�r ra midis ferrave; ferrat u rrit�n, e mbyten dhe nuk dha fryt.

Nj� pjes� tjet�r ra n� tok� t� mir�, dhe solli frut q� rritej, dhe u zhvillua p�r t� dh�n� nj�ra tridhjet�, tjetra gjasht�dhjet� dhe tjetra nj�qind``.

Pastaj ai u tha atyre: ``Kush ka vesh� p�r t� d�gjuar, le t� d�gjoj�!``.

Tani kur ishte vet�m, ata q� i rrinin p�rreth bashk� me t� dymb�dhjet�t e pyet�n p�r sh�mb�lltyr�n.

Dhe ai u tha atyre: ``Juve u �sht� dh�n� t� njihni misterin e mbret�ris� s� Per�ndis�; kurse atyre q� jan� p�rjashta t� gjitha k�to jepen me sh�mb�lltyra,

q�: "Duke par�, t� shohin, por t� mos v�n re; edhe duke d�gjuar, t� d�gjojn�, por t� mos kuptojn�, se mos pendohen dhe m�katet u falen"``.

Pastaj u tha atyre: ``Nuk e kuptoni k�t� sh�mb�lltyr�? Po at�here si do t`i kuptoni t� gjitha sh�mb�lltyrat e tjera?

Mbjell�si mbjell fjal�n.

Ata gjat� rrug�s jan� ata n� t� cil�t mbillet fjala; por pasi e kan� d�gjuar at�, vjen menj�her� Satanai dhe ua heq fjal�n e mbjell� n� zemrat e tyre.

Po ashtu ata q� e marrin far�n mbi nje gurishte jan� ata q�, kur e kan� d�gjuar fjal�n, e pranojn� menj�her� me g�zim;

por nuk kan� rr�nj� n� vetvete, dhe jan� t� p�rkohsh�m; dhe kur vjen mundimi ose p�rndjekja p�r shkak t� fjal�s, skandalizohen menj�her�.

Ata p�rkundrazi t� cil�t e marrin far�n midis ferrave, jan� ata q� e d�gjojn� fjal�n,

por shqet�simet e k�saj bote, mashtrimet e pasuris� dhe lakmit� p�r gj�ra t� tjera q� hyn�, e mbyten fjal�n dhe ajo b�het e pafrytshme.

Kurse ata q� e mor�n far�n n� tok� t� mir�, jan� ata q� e d�gjojn� fjal�n, e pranojn� dhe japin fryt: nj� tridhjet�, tjetri gjasht�dhjet� dhe tjetri nj�qind``.

Pastaj u tha atyre: ``A merret vall� llamba p�r ta v�n� n�n babun� ose n�n shtrat? A nuk vihet mbi drit�mbajt�sen?

Sepse nuk ka asgj� t� fsheht� q� t� mos zbulohet, as kurrgj� sekrete q� t� mos dalin n� drit�.

Kush ka vesh� p�r t� d�gjuar, le t� d�gjoj�!``

Dhe u tha atyre: ``Vini re at� q� d�gjoni. Me at� mas� q� ju matni, do t`iu matet juve; edhe juve q� d�gjoni do t`iu jepet edhe m�.

Sepse atij q� ka, do t`i jepet, por atij q� s`ka, do t`i merret edhe ajo q� ka.

Tha akoma: ``Mbret�ria e Per�ndis� �sht� si nj� njeri q� hedh far�n n� dhe.

Dhe nat�n dhe dit�n, nd�rsa ai fle dhe �ohet, fara mbin dhe rritet, pa e ditur ai se si.

Sepse dheu prodhon vetvetiu m� par� k�rcellin, pastaj kallirin, dhe m� n� fund kallirin plot me kokrra.

Dhe kur fryti piqet, menj�her� korr�si i v� drap�rin, sepse erdhi koha e korrjes.

Edhe tha: Me se ta krahasojm� mbret�rin� e Per�ndis�? Ose me �far� sh�mb�lltyre ta paraqesim?

Ajo i ngjan far�s s� sinapit, q�, kur �sht� mbjell� n� dhe, �sht� m� e vogla nga t� gjitha far�rat q� jan� mbi dhe;

por, pasi mbillet, rritet dhe b�het m� e madhe se t� gjitha barishtet; dhe l�shon deg� aq t� m�dha, sa zogjt� e qiellit mund t� gjejn� streh� n�n hijen e saj``.

Dhe me shum� sh�mb�lltyra t� tilla, u shpallte atyre fjal�n, ashtu si ata ishin n� gjendje ta kuptojn�.

Dhe nuk u fliste atyre pa sh�mb�lltyra, nd�rsa dishepujve t� tij, ve�mas, u shpjegonte �do gj�.

Tani po at� dit�, si u ngrys, u tha atyre: ``Kalojm� te bregu matan�!

Dhe dishepujt, si e nis�n popullin, e morr�n me vete Jezusin, ashtu si ishte, n� bark�. Me t� ishin edhe disa barka t� tjera t� vogla.

Nd�rkaq shp�rtheu nj� furtun� e madhe dhe val�t p�rplaseshin mbi bark� aq shum� sa ajo po mbushej.

Ai nd�rkaq po flinte n� ki� mbi nj� jast�k. Ata e zgjuan dhe i than�: ``M�sues, a nuk merakosesh q� ne po marrim fund?``.

Dhe ai si u zgjua, e qortoi er�n dhe i foli detit: ``Pusho dhe fashitu!``. Dhe era pushoi dhe u b� qet�si e madhe.

At�her� u tha atyre: ``Pse jeni ju aq frikacak�? Vall�, si nuk keni besim?``.

Dhe ata i zuri nj� frik� e madhe dhe i thoshnin nj�ritjetrit: ``Vall�, kush �sht� ky, q� po i binden edhe era edhe deti?``.