Kapitulli 2

Pas disa dit�sh, ai erdhi p�rs�ri n� Kapernaum dhe u muar vesh se ai gjendej n� sht�pi;

dhe menj�her� u mblodh�n aq shum� njer�z, sa nuk gjeje m� vend as p�rpara der�s; dhe ai u predikonte Fjal�n.

At�h�r� i erdh�n disa q� i paraqit�n nj� t� paralizuar, q� po e bartnin kat�r vet�.

Por, duke qen� se nuk mund t`i afroheshin p�r shkak t� turm�s, zbuluan �atin� n� vendin ku ndodhej Jezusi dhe, mbasi hap�n nj� vrim�, e l�shuan vigun mbi t� cilin rrinte shtrir� i paralizuari.

Jezusi, kur pa besimin e tyre, i tha t� paralizuarit: ``O bir, m�katet e tua t� jan� falur!``.

Por aty po rrinin ulur disa shkrib�, t� cil�t, n� zem�r t� vet, po mendonin:

``Pse vall� ky po flet blasfemi. Kush mund t� fal� m�katet, ve� Per�ndis� vet�?``.

Por Jezusi, i cili menj�her� kuptoi n� frym�n e vet se ata po i mendonin k�to gj�ra n� veten e tyre, u tha atyre: ``Pse i mendoni k�to gj�ra n� zemrat tuaja?

�far� �sht� m� leht�: t`i thuash t� paralizuarit: "M�katet e tua t� jan� falur", apo t`i thuash: "�ohu, merre vigun t�nd dhe ec"?

Dhe tani, q� ta dini se Biri i njeriut ka pushtet t� fal� m�kat�t mbi dhe,

un� po t� them (i tha t� paralizuarit): �ohu, merre vigun t�nd dhe shko n� sht�pin� t�nde!"``.

Dhe ai u ngrit menj�her�, mori vigun e vet dhe doli p�rjashta n� pranin� e t� gjith�ve dhe k�shtu t� gjith� u habit�n dhe l�vduan Per�ndin� duke th�n�: ``Nj� gj� t� till� s`e kemi par� kurr�!``.

Jezusi doli p�rs�ri gjat� bregut t� detit dhe gjith� turma erdhi tek ai dhe ai e m�sonte.

Duke kaluar, pa Levin, birin e Alfeut, i cili qe ulur n� vendin e tatimeve, dhe i tha: ``Ndiqm�!``. Ai u ngrit dhe e ndoqi.

Dhe ndodhi q�, kur Jezusi ishte n� tryez� n� sht�pin� e Levit, shum� tagrambledh�s dhe m�katar� u ul�n n� tryez� me Jezusin dhe me dishepujt e tij; n� fakt ishin shum� ata q� e ndiqnin.

At�h�r� skrib�t dhe farisenjt�, duke e par� se po hante me tagrambledh�s dhe me m�katar�, u than� dishepujve t� tij: ``Qysh ha dhe pi ai bashk� me tagrambledh�s e me m�katar�?``.

Dhe Jezusi, kur e d�gjoi, u tha atyre: ``Nuk jan� t� sh�ndoshet q� kan� nevoj� p�r mjekun, por t� s�mur�t; un� nuk erdha p�r t� thirrur t� drejt�t, por m�katar�t p�r pendim.

At�her� dishepujt e Gjonit dhe ata t� farisenjve po agj�ronin. Ata erdhen te Jezusi dhe i than�: ``P�rse dishepujt e Gjonit dhe ata t� farisenjve agj�rojn�, kurse dishepujt e tu nuk agj�rojn�?``.

Dhe Jezusi u p�rgjigj atyre: ``Vall� a mund t� agj�rojn� dasmor�t, nd�rsa dh�ndri �sht� me ta? P�r sa koh� kan� m� vete dh�ndrin, nuk mund t� agj�rojn�!

Por do t� vijn� dit�t kur do t`u merret dh�ndri dhe at�h�r�, n� ato dit�, ata do t� agj�rojn�.

Askush nuk qep nj� cop� stof t� ri mbi nj� rrobe t� vjet�r, p�rndryshe copa e re e shkul gjith� arnes�n dhe shqyerja b�het m� keq.

Po ashtu askush nuk shtie ver� t� re n� kacek� t� vjet�r, p�rndryshe vera e re i prish kacek�t, vera derdhet dhe kacek�t shkojn� d�m; porse vera e re duhet sht�n� n� kacek� t� rinj``.

Por ndodhi q� nj� dit� t� shtun� ai po kalonte n�p�r ara dhe dishepujt e tij, duke kaluar, filluan t� k�pusin kallinj.

Dhe farisenjt� i than�: ``Shih, p�rse po b�jn� at� q� nuk �sht� e ligjshme dit�n e shtun�?``.

Por ai u tha atyre: ``A nuk keni lexuar vall� �`b�ri Davidi, kur pati nevoj� dhe kishte uri, ai dhe �`qen� me t�?``.

Se si hyri ai n� sht�pin� e Per�ndis� n� koh�n e kryepriftit Abiathar, dhe h�ngri buk�t e paraqitjes, t� cilat nuk lejohet t`i haj� askush, p�rve� prift�rinjve, dhe u dha edhe atyre q� qen� me t�?``.

Pastaj u tha atyre: ``E shtuna �sht� b�r� p�r njeriun dhe jo njeriu p�r t� shtun�n.

Prandaj Biri i njeriut �sht� zot edhe i s� shtun�s``.