Kapitulli 20

``Mbret�ria e qiejve i ngjan, pra, nj� zot sht�pie, q� doli her�t n� m�ngjes p�r t� pajtuar me m�ditje pun�tor� p�r vreshtin e vet.

Mbasi ra n� ujdi me pun�tor�t p�r nj� denar n� dit�, i d�rgoi n� vreshtin e vet.

Pastaj doli rreth or�s s� tret� dhe pa t� tjer� q� rrinin n� shesh, t� papun�.

Dhe u tha atyre: "Shkoni edhe ju n� vresht dhe un� do t`ju jap sa �sht� e drejt�". Dhe ata shkuan.

Doli p�rs�ri rreth or�s s� gjasht� dhe or�s s� n�nt� dhe b�ri po ashtu.

Kur doli p�rs�ri rreth or�s nj�mb�dhjet�, gjeti disa t� tjer�, t� papun�, dhe u tha: "P�rse rrini gjith� dit�n k�tu pa b�r� asgj�?".

Ata i than�: "Sepse askush nuk na ka marr� me m�ditje". Ai u tha atyre: "Shkoni edhe ju n� vresht dhe do t� merrni aq sa �sht� e drejt�".

Kur erdhi mbr�mja, i zoti i vreshtit i tha kujdestarit t� vet: "Thirri pun�tor�t dhe jepu m�ditjen e tyre, duke filluar nga ata t� fundit e deri te t� par�t".

Dhe kur erdh�n ata t� or�s nj�mb�dhjet�, mor�n nga nj� denar secili.

Kur erdh�n t� par�t, menduan se do t� merrnin m� shum�, por edhe ata mor�n nga nj� denar secili.

Duke e marr�, murmurisnin kund�r zotit t� sht�pis�,

duke th�n�: "K�ta t� fundit punuan vet�m nj� or�, dhe ti i trajtove si ne q� hoq�m barr�n dhe vap�n e dit�s".

Por ai duke u p�rgjigjur i tha njerit prej tyre: "Mik, un� nuk po t� ha hakun; a nuk re n� ujdi me mua p�r nj� denar?

Merr at� q� t� takon ty dhe shko; por un� dua t`i jap k�tij t� fundit aq sa ty.

A nuk m� lejohet t� b�j me timen �`t� dua? Apo b�hesh sylig, sepse un� jam i mir�?".

K�shtu t� fundit do t� jen� t� par�t dhe t� par�t t� fundit, sepse shum� jan� t� thirrur, por pak jan� t� zgjedhur``.

Pastaj, kur Jezusi po ngjitej n� Jeruzalem, i mori m�njan� t� dymb�dhjet� dishepujt gjat� rrug�s dhe u tha atyre:

``Ja, ne ngjitemi n� Jeruzalem dhe Biri i njeriut do t`u dor�zohet krer�ve t� prift�rinjve dhe skrib�ve, dhe ata do ta d�nojn� me vdekje.

Do t`ua dor�zojn� pastaj n� duart e pagan�ve q� ta tallin, ta fshikullojn� dhe ta kryq�zojn�; por ai dit�n e tret� do t� ringjallet``.

At�her� n�na e bijve t� Zebedeut iu afrua bashk� me bijt� e vet, ra p�rmbys para tij dhe i k�rkoi di�ka.

Dhe ai i tha: ``�far� do?``. Ajo u p�rgjigj: ``Urdh�ro q� k�ta dy bijt� e mi t� ulen njeri n� t� djatht�n dhe tjetri n� t� majt�n n� mbret�rin� t�nde``.

Dhe Jezusi, duke u p�rgjigjur tha: ``Ju nuk dini �far� k�rkoni; a mund ta pini ju kup�n q� un� do t� pi dhe t� pag�zoheni me pag�zimin me t� cilin un� do t� pag�zohem? Ata i than�: ``Po, mundemi``.

At�her� ai u tha atyre: ``Ju me t� v�rtet� do ta pini kup�n time dhe do t� pag�zoheni me pag�zimin me t� cilin un� do t� pag�zohem; por nuk �sht� n� dor�n time q� t� uleni n� t� djatht�n time ose n� t� majt�n time, por u �sht� rezervuar atyre, t� cil�ve u �sht� p�rgatitur nga Ati im``.

Kur i d�gjuan k�to fjal�, t� dhjet�t t� tjer�t u indinjuan kund�r t� dy v�llez�rve.

Dhe Jezusi i thirri ata pran� vetes dhe u tha: ``Ju e dini se t� par�t e kombeve i sundojn� ato dhe t� m�dhenjt� p�rdorin pushtet mbi ato,

por midis jush k�shtu nuk do t� ndodh�; madje secili prej jush q� do t� doj� t� b�het i madh, qoft� sh�rb�tori juaj;

dhe kushdo prej jush q� do t� doj� t� jet� i pari, qoft� skllavi juaj.

Sepse edhe Biri i njeriut nuk erdhi q� t`i sh�rbejn�, por p�r t� sh�rbyer dhe p�r t� dh�n� jet�n e tij si �mim p�r shpengimin e shum� vet�ve.

Kur po dilnin nga Jeriko, nj� turm� e madhe e ndoqi.

Dhe ja, dy t� verb�r q� uleshin gjat� rrug�s, kur d�gjuan se po kalonte Jezusi, filluan t� b�rtasin duke th�n�: ``Ki m�shir� p�r ne, Zot, Biri i Davidit``.

Por turma i qortoi q� t� heshtnin; por ata b�rtisnin edhe m� fort duke th�n�: ``Ki m�shir� p�r ne, Zot, Biri i Davidit!``.

At�her� Jezusi ndaloi, i thirri dhe tha: ``�far� doni t� b�j p�r ju?``.

Ata i than�: ``Zot, t� na hapen syt�!``.

Dhe Jezusi pati m�shir� p�r ta dhe ua preku syt� e tyre; dhe n� at� �ast u erdhi drita e syve dhe ata e ndiqnin.