Kapitulli 14

N� at� koh� Herodi, tetrarku, mori vesh fam�n e Jezusit,

dhe u tha sh�rb�tor�ve t� vet: ``Ky �sht� Gjon Pag�zori; ai u ngjall s� vdekuri dhe prandaj fuqit� e mbinatyrshme veprojn� n� t�``.

Herodi, n� fakt, e kishte arrestuar Gjonin, i kishte hedhur prangat dhe e kishte futur n� burg, p�r shkak t� Herodiad�s, gruas s� Filipit, v�llait t� vet.

Sepse Gjoni i thoshte: ``Nuk �sht� e lejueshme t� bashk�jetosh me t�!``.

Dhe, ndon�se donte ta vriste, Herodi kishte frik� nga populli q� e konsideronte Gjonin profet.

Kur po festohej dit�lindja e Herodit, e bija e Herodiad�s vall�zoi p�rpara tij dhe i p�lqeu Herodit

aq shum�, sa ai i premtoi asaj me betim se do t`i jepte �far�do q� t`i k�rkonte.

Dhe ajo, e shtyr� nga e �ma, tha: ``Ma jep k�tu, mbi nj� pjat�, kok�n e Gjon Pag�zorit``.

Mbretit i erdhi keq, po p�r shkak t� betimit dhe t� ftuarve q� ishin me t� n� tryez�, urdh�roi q� t`ia japin.

K�shtu d�rgoi dik� p�r t`i prer� kok�n Gjon Pag�zorit n� burg;

dhe kok�n e tij e prun� mbi nj� pjat� dhe ia dhan� vajz�s; ajo ia �oi s`�m�s.

Pastaj erdh�n dishepujt e tij, e mor�n trupin dhe e varros�n, mandej ata shkuan dhe ia treguan ngjarjen Jezusit.

Kur Jezusi i d�gjoi k�to, u nis q� andej me nj� bark� dhe u t�rhoq n� vetmi, n� nj� vend t� shkret�. Dhe turmat, kur e mor�n vesh, e ndiqnin n� k�mb� nga qytetet.

Dhe Jezusi, kur doli nga barka, pa nj� turm� t� madhe, pati dhembshuri p�r t� dhe sh�roi ata q� ishin t� s�mur�.

Pastaj n� mbr�mje dishepujt e tij iu afruan dhe i than�: ``Ky vend �sht� i shkret� dhe u b� von�; lejo turmat t� shkojn� n�p�r fshatra p�r t� bler� ushqime``.

Por Jezusi u tha atyre: ``Nuk �sht� nevoja t� shkojn�; u jepni juve t� han�``.

Dhe ata i than�: ``Ne k�tu nuk kemi tjet�r p�rve� pes� buk� dhe dy peshq``.

Dhe ai u tha: ``M`i sillni k�tu``.

At�her� i urdh�roi q� turmat t� ulen mbi bar; pastaj i mori pes� buk�t dhe dy peshqit dhe, pasi i �oi syt� drejt qiellit, i bekoi; i ndau buk�t dhe ua dha dishepujve, dhe dishepujt turmave.

Dhe t� gjith� h�ngr�n dhe u ngop�n; pastaj dishepujt mblodh�n tepricat n� dymb�dhjet� kosha plot.

Dhe ata q� h�ngr�n ishin rreth pes� mij� burra, pa i num�ruar grat� dhe f�mij�t.

Fill pas k�saj Jezusi i detyroi dishepujt e vet t� hyjn� n� bark� dhe t`i prijn� n� bregun tjet�r, deri sa ai t`i l�shoj� turmat.

Mbasi i nisi ato, u ngjit vet�m mbi mal p�r t`u lutur. Dhe kur u ngrys ai gj�ndej aty, i vet�m fare.

Nd�rkaq barka ndodhej n� mes t� detit; dhe p�rplasej nga val�t sepse era i ishte e kund�rt.

N� roj�n e kat�rt t� nat�s, Jezusi shkoi drejt tyre, duke ecur mbi det.

Dishepujt duke par� at� q� po ecte mbi det, u tremb�n dhe than�: ``�sht� nj� fantazm�!``. Dhe filluan t� b�rtasin nga frika;

por menj�her� Jezusi u foli atyre duke th�n�: ``Qet�sohuni; jam un�, mos kini frik�!``.

Dhe Pjetri, duke u p�rgjigjur tha: ``Zot, n�se je ti, m� urdh�ro t� vij te ti mbi uj�ra``.

Ai tha: ``Eja!``. Dhe Pjetri zbriti nga barka dhe eci mbi uj�ra, p�r t� shkuar te Jezusi.

Por, duke par� er�n e fort�, kishte frik�, dhe duke filluar t� fundosej, b�rtiti duke th�n�: ``O Zot, shp�tom�!``.

Dhe Jezusi ia zgjati menj�her� dor�n, e zuri dhe i tha: ``O njeri besimpak, pse dyshove?``.

Pastaj, kur hyn� n� bark�, era pushoi.

At�her� ata q� ishin n� bark� erdh�n dhe e adhuruan, duke th�n�: ``Me t� v�rtet� ti je Biri i Per�ndis�!``.

Pastaj, mbasi dol�n n� bregun tjet�r, erdh�n n� krahin�n e Gjenezaretit.

Dhe njer�zit e atij vendi, sapo e njoh�n, e p�rhap�n fjal�n n� gjith� krahin�n p�rreth; dhe i soll�n t� gjith� t� s�mur�t;

dhe iu lut�n q� t� mund t`i preknin t� pakt�n cepin e rrobes s� tij; dhe t� gjith� ata q� e prek�n u sh�ruan plot�sisht.