Kapitulli 4

At�her� Fryma e �oi Jezusin n� shkret�tir�, q� djalli ta tundonte.

Dhe, mbasi agj�roi dyzet dit� e dyzet net, n� fund e mori uria.

At�her� tunduesi, pasi iu afrua, i tha: ``N� qoft� se je Biri i Per�ndis�, thuaj q� k�ta gur� t� b�hen buk�``.

Por ai, duke iu p�rgjigjur, tha: ``�sht� shkruar: "Njeriu nuk rron vet�m me buk�, por me �do fjal� q� del nga goja e Per�ndis�"``.

At�her� djalli e �oi n� qytetin e shenjt� dhe e vendosi n� maj� t� tempullit

dhe i tha: ``N�se je Biri i Per�ndis�, hidhu posht�, sepse �sht� shkruar: "Ai do t`u jap� urdh�r engj�jve t� tij p�r ty; edhe ata do t� mbajn� mbi duart e tyre q� t� mos ndesh�sh me k�mb�n t�nde ndonj� gur"``.

Jezusi i tha: ``�sht� shkruar gjithashtu: "Mos e tundo Zotin, Per�ndin� t�nd"``.

Djalli e �oi s�rish mbi nj� mal shum� t� lart� dhe i tregoi t� gjitha mbret�rit� e bot�s dhe lavdin� e tyre,

dhe i tha: ``Un� do t� t`i jap t� gjitha k�to, n�se ti bie p�rmbys para meje dhe m� adhuron``.

At�her� Jezusi i tha: ``Shporru, Satan, sepse �sht� shkruar: "Adhuro Zotin, Per�ndin� t�nde, dhe sh�rbeji vet�m atij"``.

At�her� djalli e la; dhe ja, u afruan engj�jt dhe i sh�rbenin.

Jezusi, mbasi d�gjoi se Gjonin e kishin futur n� burg, u t�rhoq n� Galile.

Pastaj la Nazaretin dhe shkoi t� banoj� n� Kapernaum, qytet bregdetar, n� kufijt� t� Zabulonit dhe t� Neftalit,

q� t� p�rmbushej �`ishte th�n� n�p�rmjet profetit Isaia kur tha:

``Toka e Zabulonit, toka e Neftalit, mbi bregun e detit, krahina p�rtej Jordanit, Galileja e pagan�ve,

populli q� dergjej n� err�sir� ka par� nj� drit� t� madhe, dhe p�rmbi ata q� dergjeshin n� krahin� dhe n� hijen e vdekjes, doli drita``.

Q� nga ajo koh� Jezusi filloi t� predikoj� dhe t� thot�: ``Pendohuni, sepse mbret�ria e qiejve �sht� af�r!``.

Duke ecur gjat� bregut t� detit t� Galiles�, Jezusi pa dy v�llez�r: Simonin, t� quajtur Pjet�r, dhe Andrean, t� v�llan�, t� cil�t po hidhnin rrjet�n n� det, sepse ishin peshkatar�;

dhe u tha atyre: ``Ndiqm�ni dhe un� do t`ju b�j peshkatar� njer�zish``.

Dhe ata i lan� menj�her� rrjetat dhe e ndoq�n.

Dhe, duke vazhduar rrug�n, pa dy v�llez�r t� tjer�: Jakobin, birin e Zebedeut dhe Gjonin, v�llan� e tij, n� bark� bashk� me Zebedeun, atin e tyre, duke ndrequr rrjetat; dhe i thirri.

Dhe ata lan� menj�her� bark�n dhe atin e tyre dhe i shkuan pas.

Jezusi shkonte kudo n�p�r Galile, duke m�suar n� sinagogat e tyre, duke predikuar ungjillin e mbret�ris� dhe duke sh�ruar �do s�mundje dhe �do l�ngat� n� popull.

Dhe fama e tij u p�rhap n� gjith� Sirin�; dhe i sillnin t� gjith� t� s�mur�t q� vuanin nga l�ngata dhe dhimbje t� ndryshme, t� demonizuar, epileptik� dhe paralitik�; dhe ai i sh�ronte.

Dhe nj� mori e madhe njer�zish i shkonte pas, nga Galileja, nga Dekapoli, nga Jeruzalemi, nga Judeja dhe nga p�rtej Jordanit.