Kapitulli 13

"At� dit� do t� hapet nj� burim p�r sht�pin� e Davidit dhe p�r banor�t e Jeruzalemit, p�r m�katin dhe p�r papast�rtin�.

At� dit� do t� ndodh�", thot� Zoti i ushtrive, "q� un� do t� shfaros nga vendi emrat e idhujve, q� nuk do t� kujtohen m�; do t� zhduk gjithashtu profet�t nga vendi dhe frym�n e papast�r.

Dhe do t� ndodh� q�, n� se dikush do t� profetizoj� akoma, i ati dhe e �ma q� e kan� lindur do t`i thon�: "Ti s`ke p�r t� jetuar, sepse shqipton g�njeshtra n� em�r t� Zotit". K�shtu i ati dhe e �ma q� e kan� lindur do ta therin, sepse ai profetizon.

At� dit� do t� ndodh� q� secili profet do t� ndiej� turp p�r vegimin e vet, kur t� profetizoj� dhe nuk do t� vesh� m� qyrkun p�r t� mashtruar.

Po secili do t� thot�: "Un� nuk jam profet, jam bujk; dikush m� ka m�suar t� rris bag�tin� q� n� rinin� time".

Pastaj n� qoft� se dikush do t`i thot�: "�far� jan� k�to plag� q� ke n� duart e tua?", ai do t� p�rgjigjet: "Jan� ato me t� cilat jam plagosur n� sht�pin� e miqve t� mi"".

"Zgjohu, o shpat�, kund�r bariut tim dhe kund�r njeriut q� �sht� shoku im", thot� Zoti i ushtrive. "Godite bariun dhe delet le t� shp�rndahen; pastaj do ta drejtoj dor�n time kund�r t� vegj�lve.

Dhe n� gjith� vendin do t� ndodh�", thot� Zoti, "q� dy t� tretat do t� shfarosen dhe do t� vdesin, por nj� e treta do t� mbetet.

K�t� t� tret� do ta b�j t� kaloj� n�p�r zjarr, do ta rafinoj ashtu si rafinohet argjendi dhe do ta v� n� prov� ashtu si provohet ari. Ata do t� th�rresin emrin tim dhe un� do t`i k�naq. Un� do t� them: Ky �sht� populli im, dhe ai do t� thot�: Zoti �sht� Per�ndia im".