Kapitulli 7

N� vitin e kat�rt t� mbretit Dar, dit�n e kat�rt t� muajit t� n�nt�, q� �sht� Kislevi, ndodhi q� fjala e Zotit iu drejtua Zakarias.

Kishin d�rguar Sharetserin, bashk� me Regemelekun dhe njer�zit e tij, n� Bethel p�r t� k�rkuar me lutje favorin e Zotin,

dhe p�r t� folur me prift�rinjt� q� ishin n� sht�pin� e Zotit t� ushtrive dhe me profet�t, duke th�n�: "A duhet t� qaj n� muajin e pest� dhe t� agj�roj si kam b�r� gjat� shum� viteve?".

At�her� fjala e Zotit m`u drejtua, duke th�n�:

"Folu gjith� popullit t� vendit dhe prift�rinjve dhe thuaj: "Kur keni agj�ruar dhe jeni pik�lluar n� muajin e pest� dhe n� t� shtatin gjat� k�tyre shtat�dhjet� viteve, a keni agj�ruar n� t� v�rtet� p�r mua, pik�risht p�r mua?

Po m� pas, kur keni ngr�n� dhe pir�, mos vall� keni ngr�n� dhe pir� p�r veten tuaj?

A nuk jan� k�to fjal�t q� Zoti i ushtrive ka shpallur me an� t� profet�ve t� s� kaluar�s, kur Jeruzalemi ishte i banuar dhe i qet� bashk� me qytetet e tij t� af�rta dhe gjithashtu Negevi dhe fusha ishin t� banuara?"".

Fjala e Zotit iu drejtua Zakarias, duke th�n�:

"K�shtu thot� Zoti i ushtrive: Zbatoni me p�rpik�ri drejt�sin� dhe tregoni secili mir�si dhe m�shir� p�r v�llez�rit tuaj.

Mos e shtypni t� ven� dhe jetimin, t� huajin dhe t� varf�rin; dhe askush t� mos kurdis� n� zem�r t� vet t� keqen kund�r v�llait t� vet.

Por ata nuk desh�n t� d�gjojn�, kthyen krah�t me kryene��si dhe i zun� vesh�t q� t� mos d�gjonin.

E b�n� zemr�n e tyre si diamanti, p�r t� mos d�gjuar ligjin dhe fjal�t q� Zoti i ushtrive u d�rgonte atyre me an� t� Frym�s s� tij, me an� t� profet�ve t� s� kaluar�s. K�shtu u krijua nj� indinjat� e madhe te Zoti i ushtrive.

Dhe ndodhi q�, mbasi ai th�rriste dhe ata nuk ia vinin veshin, ata thirr�n dhe un� nuk ua vura veshin", thot� Zoti i ushtrive,

"por i shp�rndava me shakullim� midis gjith� kombeve q� ata nuk i njihnin. K�shtu vendi mbeti i shkret� pas tyre, dhe askush nuk kalonte andej ose nuk u kthye. Nga nj� vend k�naq�sie ata e kthyen n� shkreti".