Bibla Shqip

Habakuku 2

Habakuku

Tabela e Librave t� Bibl�s

Kapitulli 3

1

Lutja e profetit Habakuk mbi Shigionothin.

2

"O Zot, un� d�gjova t� folur�n t�nde dhe kam frik�; o Zot, b�j q� t� ringjallet vepra jote gjat� viteve, b�je t� njohur gjat� viteve. N� zem�rim e sip�r, kujtoje m�shir�n.

3

Per�ndia vinte nga Temani, i Shenjti nga mali Paran. Lavdia e tij mbulonte qiejt dhe toka ishte plot me l�vdimin e tij.

4

Shk�lqimi i tij ishte si drita, rreze si shk�ndi dilnin nga dora e tij dhe aty fshihej fuqia e tij.

5

Para tij ecte murtaja dhe murtaja e ethshme ndiqte hapat e tij.

6

Ai ndalej dhe maste tok�n, shikonte dhe i b�nte kombet t� dridheshin; malet e p�rjetsh�m zhdukeshin, kodrat e lashta uleshin; rrug�t e tij jan� t� p�rjetshme.

7

Un� i shikoja n� d�shp�rim �adrat e Kushanit, pavijonet e vendit t� Madianit dridheshin.

8

O Zot, a merrte zjarr vall� zem�rimi yt kund�r lumenjve? A ishte zem�rimi yt kund�r lumenjve ose t�rbimi yt kund�r detit, kur shkoje hipur mbi kuajt e tu, mbi qerret e tua t� fitores?

9

Ti e ke zbuluar plot�sisht harkun t�nd, sipas betimeve q� ke b�r� mbi shigjetat e tua. Ti e ke ndar� tok�n me lumenjt�.

10

Malet t� pan� dhe u drodh�n; uragani i ujit kaloi, humnera ka b�r� t� d�gjohet z�ri i saj dhe ka ngritur duart lart.

11

Dielli dhe h�na kan� mbetur n� banes�n e tyre; n� drit�n e shigjetave t� tua l�viz�n me t� shpejt�, n� vet�tim�n e usht�s sate flak�ruese.

12

Ti e ke p�rshkuar dheun i indinjuar, i ke shkelur kombet i zem�ruar.

13

Ke dal� p�r t� shp�tuar popullin t�nd, p�r t� shp�tuar t� vajosurin t�nd; ti ke goditur kok�n e sht�pis� s� t� pabesit, duke e nxjerr� lakuriq nga themelet e deri lart.

14

Ti ke shpuar me shigjetat e tua kok�n e fshatrave t� tij; ata kishin ardhur si nj� uragan p�r t`i shp�rndar�, duke l�shuar britma g�zimi, sikur po gllab�ronin t� mjerin n� fsheht�si.

15

Me kuajt e tu ke ecur p�rmes detit, n�p�rmjet nj� mase t� madhe uj�rash.

16

Kam d�gjuar dhe t� p�rbrendshmet e mia u drodh�n dhe buz�t e mia u drodh�n n� at� z�; nj� krimb hyri n� kockat e mia dhe nj� frik� e madhe m� pushtoi p�rbrenda. Megjithat� do t� rri i qet� dit�n

17

Ndon�se fiku nuk do t� lul�zoj� dhe nuk do t� ket� asnj� fryt te hardhit�, ndon�se punimi i ullirit do t� jet� zhg�njyes dhe arat nuk do t� japin m� ushqim, ndon�se kopet� do t� zhduken nga vathat dhe nuk do t� ket� m� qe n� stalla,

18

un� do t� ngaz�llohem tek Zoti dhe do t� g�zohem te Per�ndia i shp�timit tim.

19

Zoti, Zoti, �sht� forca ime; ai do t`i b�j� k�mb�t e mia si ato t� dur�ve dhe do t� m� b�j� t� ec� mbi lart�sit� e mia". Mjeshtrit t� korit. P�r veglat me tela.

Sofonia 1