| Kapitulli 2 |
1 |
At�her� Jona iu lut Zotit, Per�ndis� t� tij, nga barku i peshkut dhe tha: |
2 |
"N� fatkeq�sin� time i thirra Zotit dhe ai m`u p�rgjigj; nga gjiri i Sheolit i thirra dhe ti e d�gjove z�rin tim. |
3 |
M� hodhe n� nj� vend t� thell�, n� zem�r t� deteve, rryma m� mori dhe gjith� dallg�t e tua dhe val�t e tua m� kaluan sip�r. |
4 |
At�her� thash�: U d�bova nga prania jote. Megjithat� do t� shikoj akoma n� drejtim t� tempullit t�nd t� shenjt�. |
5 |
Uj�rat m� kan� rrethuar deri n� shpirt, humnera m� ka mb�shtjell�, algat u mblodh�n rreth kok�s sime. |
6 |
Zbrita deri n� themelet e maleve, toka mbylli shufrat e saj pas meje p�r gjithnj�, por ti e ngrite jet�n time nga gropa, o Zot, Per�ndia im. |
7 |
Kur shpirti im po lig�shtohej brenda meje, kujtova Zotin, dhe lutja ime arriti deri te ti, n� tempullin t�nd t� shenjt�. |
8 |
Ata q� jepen pas kot�sive t� rreme braktisin vet� burimin e hirit t� tyre. |
9 |
Por un� me z�ra l�vdimi do t� ofroj flijime dhe do t� plot�soj betimet q� kam b�r�. Shp�timi i p�rket Zotit". |
10 |
At�her� Zoti i foli peshkut dhe peshku e volli Jonan n� breg. |