Kapitulli 6

Mjer� ata q� jetojn� n� boll�k n� Sion dhe q� e ndjejn� veten t� sigurt n� malin e Samarias, njer�z t� paris� t� ballit t� kombeve, ku po shkon sht�pia e Izraelit.

Kaloni n� Kalneh dhe shikoni, q� andej shkoni n� Hamathin e madh, pastaj zbrisni n� Gathin e Filistejve. A jan� vall� ato m� t� mira nga k�to mbret�ri ose territori i tyre �sht� m� i madh nga ai juaji?

Ju doni t� largoni dit�n e keqe, por e afroni selin� e dhun�s.

Mjer� ata q� rrin� shtrir� mbi shtret�r prej fildishi, q� shtrihen mbi divanet e tyre dhe han� qengjat e kopes� dhe vi�at q� merren nga stalla.

K�ndojn� me tingullin e harp�s dhe ashtu si Davidi shpikin p�r vete vegla muzikore;

pin� ver� n� kupa t� gj�ra dhe lyhen me vajrat m� t� mira, por nuk trishtohen p�r shkat�rrimin e Jozefit.

Prandaj do t� shkojn� n� rob�ri n� krye t� t� internuarve dhe ata q� shtrihen mbi divanet n� banketet do t� hiqen.

Zoti, Zoti, �sht� betuar p�r veten e tij, thot� Zoti, Per�ndia i ushtrive: "Un� nuk e shoh dot me sy madh�shtin� e Jakobit dhe i urrej pallatet e tij; prandaj do t`ia jap armikut n� dor� qytetin me t�r� ato q� p�rmban".

Dhe do t� ndodh� q�, po t� l�n� dhjet� burra n� nj� sht�pi, do t� vdesin edhe ata.

Kur nj� i af�rt do t� vij� me at� q� djeg kufomat p�r t`i marr� trupat dhe p�r t`i nxjerr� jasht� sht�pis�, do t`i thot� atij q� ndodhet brenda n� sht�pi: "A ka t� tjer� me ty?". Tjetri do t� p�rgjigjet: "Jo". Dhe i pari do t� thot�: "Hesht, sepse nuk duhet t� p�rmendet emri i Zotit".

Sepse ja, Zoti urdh�ron dhe e katandis sht�pin� e madhe n� bajg� dhe t� vogl�n n� cop�za.

Vall�, a rendin kuajt mbi shk�mbinjt� ose a l�rohen ata me qe? Por ju e ktheni t� drejt�n n� helm dhe frytin e drejt�sis� n� hidh�rim,

ju, q� g�zoheni p�r Lo-debarin, ju q� thoni: "A nuk e kemi marr� p�r vete Karnaimin me forc�n ton�?".

"Sepse ja, o sht�pia e Izraelit", thot� Zoti, Per�ndia i ushtrive, "un� do t� ngre kund�r jush nj� komb, q� do t`ju shtyp� nga hyrja e Hamathit deri t� p�rroi i Arabahut".