Kapitulli 14

O Izrael, kthehu tek Zoti, Per�ndia yt, sepse ke r�n� posht� p�r shkak t� paudh�sis� sate.

Merrni me vete disa fjal� dhe kthehuni tek Zoti. I thoni: "Largo �far�do paudh�si dhe prano at� q� �sht� e mir�, dhe ne do t� ofrojm� flijimet e buz�ve tona.

Asiria nuk do t� na shp�toj�, nuk do t� hipim m� mbi kuaj dhe nuk do t`i themi m� vepr�s s� duarve tona: "Ti je per�ndia yn�", sepse pran� teje jetimi gjen dhemshuri".

"Un� do t� sh�roj shthurjen e tyre, do t`i dua shum�, sepse zem�rimi im u t�rhoq prej tyre.

Do t� jem si vesa p�r Izraelin; dhe ai do t� lul�zoj� si zambaku dhe do t`i zgjat� rr�nj�t e tij n� thell�si si kedrat e Libanit.

Deg�t e tij do t� zgjaten, bukuria e tij do t� jet� si ajo e ullirit, aroma e tij do t� jet� si ajo e Libanit.

Ata q� jetojn� n� hijen e tij do t� kthehen dhe do t� rigjall�rohen si gruri, do t� lul�zojn� si hardhia dhe do t� jen� t� famsh�m si vera e Libanit.

Efraimi do t� thot�: "�far� m� lidh m� me idhujt?". Un� do ta k�naq dhe do t� kujdesem p�r t�. Un� jam si nj� selvi p�rher� e blert�; fryti yt vjen te un�".

Kush �sht� i urt�, t`u kushtoj� kujdes k�tyre gj�rave. Kush ka mend le t`i kuptoje ato. Sepse rrug�t e Zotit jan� t� drejta; t� drejt�t do t� ecin n�p�r to, por shkel�sit do t� rr�zohen.