Kapitulli 10

N� vitin e tret� t� Kirit, mbretit t� Persis�, nj� fjal� iu njoftua Danielit, q� quhej Beltshatsar. Kjo fjal� �sht� e v�rtet� dhe konflikti i gjat�. Ai e kuptoi fjal�n dhe e mori vesh vegimin.

N� at� koh�, un�, Danieli, mbajta zi p�r tri jav� t� plota.

Nuk h�ngra ushqime t� zgjedhura, nuk futa n� goj�n time as mish as ver� dhe nuk u vajosa aspak, deri sa kaluan tri jav� t� plota.

Dit�n e nj�zetekat�rt t� muajit t� par�, nd�rsa isha n� bregun e lumit t� madh, q� �sht� Tigri,

ngrita syt� dhe shikova, dhe ja, nj� njeri i veshur me rroba liri, me nj� brez t� art� t� Ufazit.

Trupi i tij ishte i ngjash�m me topazin, fytyra e tij kishte pamjen e rrufes�, syt� e tij ishin si pishtar� flak�rues, krah�t e tij dhe k�mb�t e tij dukeshin si prej bronzi t� llustruar dhe tingulli i fjal�ve t� tij ishte si zhurma e nj� turme.

Vet�m un�, Danieli, pash� vegimin, kurse njer�zit q� ishin me mua nuk e pan� vegimin, por nj� tmerr i madh ra mbi ta dhe ata ia mbath�n q� t� fshihen.

K�shtu mbeta vet�m t� v�rej k�t� vegim t� madh. Nuk m� mbeti kurrfar� force; �ehrja e bukur ndryshoi n� t� zbeht� dhe forcat e mia u lig�shtuan.

Megjithat� d�gjova z�rin e fjal�ve t� tij; por, duke d�gjuar z�rin e fjal�ve t� tij, rash� n� nj� gjum� t� thell� me fytyr� p�r tok�.

Por ja, nj� dor� m� preku dhe b�ri q� un� t� rri duke u dridhur i t�ri mbi gjunj�t dhe mbi p�ll�mb�t e duarve.

Pastaj m� tha: "Danieli, njeri shum� i dashur, kupto fjal�t q� po t� them dhe �ohu m� k�mb�, sepse tani m� kan� d�rguar te ti". Kur m� tha k�t� fjal�, un� u �ova m� k�mb� duke u dridhur i t�ri.

At�her� ai m� tha: "Mos ki frik�, Danieli, sepse q� dit�n e par� q� vendose n� zemr�n t�nde t� kuptoje dhe t� p�ruleshe para Per�ndis� t�nd, fjal�t e tua u d�gjuan dhe un� erdha si p�rgjigje e fjal�ve t� tua.

Por princi i mbret�ris� s� Persis� m� kund�rshtoi nj�zetenj� dit�; por ja, Mikaeli, nj� nga princat e par�, m� erdhi n� ndihm�, sepse kisha mbetur atje me mbretin e Persis�.

Dhe tani kam ardhur t� t� b�j t� kuptosh at� q� do t`i ndodh� popullit t�nd n� mbarim t� dit�ve; sepse vegimi ka t� b�j� me nj� koh� t� ardhme".

Nd�rsa m� fliste n� k�t� m�nyr�, ula fytyr�n p�r tok� dhe mbylla goj�n.

Dhe ja, dikush q� i ngjante nj� biri njeriu m� preku buz�t. At�her� hapa goj�n, fola dhe i thash� atij q� m� rrint p�rpara: "Imzot, p�r k�t� vegim m� kan� z�n� spazmat dhe fuqit� m`u lig�shtuan.

Dhe si mund t� fliste nj� sh�rb�tor i till� i zotit tim me nj� imzot t� till�, sepse tani fuqit� m� kan� braktisur dhe m� mungon madje edhe frym�marrja?".

At�her� ai q� i ngjante nj� njeriu m� preku p�rs�ri dhe m� dha fuqi,

dhe tha: "O njeri q� t� duan shum�, mos ki frik�, paqja �sht� me ty; mblidh forcat e tua, po, mblidh forcat e tua". Mbasi m� foli, un� fitova forc� dhe i thash�: "Le t� flas� zoti im, sepse ti m� ke dh�n� forc�".

Pastaj m� tha: "A e di p�rse kam ardhur k�tu pran� teje? Tani do t� kthehem t� luftoj kund�r princit t� Persis�; dhe kur t� dal, ja, do t� vij� princi i Javanit.

Por un� do t� t� b�j t� njohur at� q� �sht� shkruar n� librin e s� v�rtet�s; dhe nuk ka njeri q� t� sillet trim�risht me mua kund�r tyre p�rve� Mikaelit, princit tuaj".