Kapitulli 7

N� vitin e par� t� Belshatsarit, mbretit t� Babilonis�, Danieli, kur ishte n� shtrat, pa nj� �nd�rr dhe pati vegime n� mendjen e tij. Pastaj shkroi �nd�rr�n dhe tregoi thelbin e ngjarjes.

Danieli, pra, filloi t� thot�: "Un� shikoj n� vegimin tim, nat�n, dhe ja, kat�r er�rat e qiellit tronditnin Detin e Madh,

dhe kat�r kafsh� t� m�dha po dilnin nga deti, njera ndryshe nga tjetra.

E para i ngjante nj� luani dhe kishte krah� shqiponje. Un� shikoja deri sa ia shkul�n krah�t, pastaj e ngrit�n nga toka e vun� t� q�ndroj� drejt mbi dy k�mb�t e veta si nj� njeri dhe iu dha nj� zem�r njeriu.

Dhe ja nj� kafsh� tjet�r, e dyta, q� i ngjante nj� ariu; ngrihej mbi nj� krah dhe kishte tri brinj� n� goj�, midis dh�mb�ve, dhe i than�: "�ohu, ha shum� mish".

Mbas k�saj un� shikoja, dhe ja nj� tjet�r q� i ngjante nj� leopardi, dhe q� kishte kat�r flet� shpendi mbi kurrizin e vet; kafsha kishte kat�r koka dhe iu dha sundimi.

Mbas k�saj, un� shikoja n� vegime nate, dhe ja nj� kafsh� e kat�rt e llahtarshme, e tmerrshme, jasht�zakonisht e fuqishme; kishte dh�mb� t� m�dha prej hekuri; hante, th�rrmonte dhe shtypte kusurin me k�mb�; ishte ndryshe nga t� gjitha kafsh�t e m�parshme dhe kishte dhjet� brir�.

Isha duke v�rejtur brir�t, kur ja, midis tyre filloi t� dal� nj� bri tjet�r i vog�l, para t� cilit tre nga brir�t e par� u shkul�n; dhe ja, n� at� bri ishin disa sy q� i p�rngjanin syve t� njeriut dhe nj� goj� q� thoshte gj�ra t� m�dha.

Un� vazhdova t� shikoj deri sa u vendos�n fronet dhe i Lashti i dit�ve u ul. Veshja e tij ishte e bardh� si bora, flok�t e kok�s s� tij ishin si leshi i past�r; froni i tij ishte si flok�t e zjarrit dhe rrotat e tij si zjarr p�rv�lues.

Nj� lum� zjarri rridhte, duke dal� nga prania e tij; mij�ra e mij�ra njer�z i sh�rbenin dhe mori dhe mori q�ndronin p�rpara tij. Gjykimi u b� dhe librat u hap�n.

At�her� un� shikova p�r shkak t� fjal�ve t� m�dha q� briri thoshte; shikova deri sa u vra kafsha, dhe trupi i saj u shkat�rrua dhe u hodh n� zjarr p�r t`u djegur.

Sa p�r kafsh�t e tjera, u hoq sundimi i tyre por iu lejua atyre nj� zgjatje e jet�s p�r nj� periudh� t� caktuar kohe.

Un� shikoja disa vegime nate, dhe ja mbi ret� e qiellit po vinte dikush q� i ngjante nj� Biri njeriu; ai arriti deri te i Lashti i dit�ve dhe iu afrua atij.

Atij iu dha sundimi, lavdia dhe mbret�ria, me q�llim q� gjith� popujt, kombet dhe gjuh�t t`i sh�rbenin; sundimi i tij �sht� nj� sundim i p�rjetsh�m q� nuk do t� kaloj�, dhe mbret�ria e tij �sht� nj� mbret�ri q� nuk do shkat�rrohet kurr�".

"Sa p�r mua, Danielin, fryma ime mbeti e brengosur n� mb�shtjell�n e trupit dhe vegimet e mendjes sime m� turbulluan.

Iu afrova nj�rit nga ata q� ishin aty af�r dhe e pyeta mbi t� v�rtet�n q� lidhej me t�r� k�t� pun�; dhe ai m� foli dhe m� b�ri t� njohur interpretimin e atyre gj�rave:

"K�to kafsh� t� m�dha, q� jan� kat�r, p�rfaq�sojn� kat�r mbret�r q� do t� dalin nga toka;

pastaj shenjtor�t e Shum� t� Lartit do t� marrin mbret�rin� dhe do ta zot�rojn� p�rjet�, n� p�rjet�si".

At�her� d�shirova t� m�soj t� v�rtet�n lidhur me kafsh�n e kat�rt, q� ishte ndryshe nga t� gjitha t� tjerat dhe jasht�zakonisht e tmerrshme, me dh�mb� prej hekuri dhe me thonj prej bronzi, q� hante, th�rrmonte dhe shkelte me k�mb� kusurin,

dhe lidhur me dhjet� brir�t q� kishte mbi kok�, dhe lidhur me bririn tjet�r q� i dilte dhe para t� cilit kishin r�n� tre brir�, dometh�n� briri q� kishte sy dhe goj� p�r t� th�n� gj�ra t� m�dha dhe q� dukej m� i madh se brir�t e tjer�.

Un� shikoja dhe po ky bri b�nte luft� kund�r shenjtor�ve dhe i mundte,

deri sa arriti i Lashti i dit�ve dhe iu dha e drejta shenjtor�ve t� Shum� t� Lartit, dhe erdhi koha n� t� cil�n shenjtor�t zot�ruan mbret�rin�.

Dhe ai m� foli k�shtu: "Kafsha e kat�rt do t� jet� nj� mbret�ri e kat�rt mbi tok�, q� do t� jet� ndryshe nga t� gjitha mbret�rit� e tjera, dhe do t� haj� t�r� tok�n, do ta shkel� dhe do ta th�rrmoj�.

Dhjet� brir�t jan� dhjet� mbret�r q� do t� dalin nga kjo mbret�ri; mbas tyre do t� dal� nj� tjet�r, q� do t� jet� ndryshe nga t� m�parshmit dhe do t� rr�zoj� tre mbret�r.

Ai do t� shqiptoj� fjal� kund�r Shum� t� Lartit, do t� p�rndjek� shenjtor�t e Shum� t� Lartit me q�llim q� t`i shfaros� dhe do t� mendoj� t� ndryshoj� koh�rat dhe ligjin; shenjtor�t do t� bien n� duart e tij p�r nj� far� kohe, disa koh� dhe p�r gjysm�n e nj� kohe.

Pastaj do t� b�het gjyqi dhe do t`i hiqet sundimi, i cili do t� asgj�sohet dhe do t� shkat�rrohet p�rjet�.

Pastaj mbret�ria, sundimi dhe madh�shtia e mbret�rive n�n t� gjith� qiejt do t`i jepen popullit t� shenjtor�ve t� M� t� Lartit; mbret�ria e tij �sht� nj� mbret�ri e p�rjetshme, dhe t� gjitha zot�rimet do t`i sh�rbejn� dhe do t`i binden atij".

K�tu mbaruan fjal�t q� m� ishin drejtuar. Sa p�r mua, Danielin, mendimet e mia m� turbulluan shum� dhe ndryshova pamje por i ruajta fjal�t n� zemr�n time".