Kapitulli 3

Un� jam njeriu q� pa hidh�rimin n�n thupr�n e t�rbimit t� tij.

Ai m� ka udh�hequr dhe m� ka b�r� t� eci n�p�r terr dhe jo n� drit�.

Po, kund�r meje ai ka kthyer disa her� dor�n e tij t�r� dit�n.

Ai ka konsumuar mishin tim dhe l�kur�n time, ka coptuar kockat e mia.

Ka nd�rtuar fortesa kund�r meje, m� ka rrethuar me hidh�rim dhe me ankth.

Ka b�r� q� un� t� banoj n� vende plot err�sir�, ashtu si t� vdekurit prej shum� kohe.

M� ka nd�rtuar nj� mur rreth e qark, me q�llim q� un� t� mos dal; e ka b�r� t� r�nd� zinxhirin tim.

Edhe kur b�rtas dhe k�rkoj ndihm� me z� t� lart�, ai nuk pranon t� d�gjoj� lutjen time.

Ai i ka mbyllur rrug�t e mia me gur� t� prer�, i ka b�r� shtigjet e mia plot me prita.

Ai ka qen� p�r mua si nj� ari n� prit�, si nj� luan n� vende t� fshehta.

Ka devijuar rrug�t e mia, m� ka coptuar dhe m� ka d�shp�ruar.

Ka nderur harkun e tij dhe m� ka b�r� objekt t� shigjetave t� tij.

Ka b�r� t� dep�rtojn� n� zemr�n time shigjetat e kukur�s s� tij.

Jam b�r� tallja e t�r� popullit tim, k�nga e tij e t�r� dit�s.

M� ka ngopur me hidh�rim, m� ka b�r� t� pij pelin.

M� ka coptuar dh�mb�t me zall, m� ka mbuluar me hi.

Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mir�q�nien.

Kam th�n�: "�sht� zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti".

Kujtohu p�r pik�llimin dhe p�r endjen time, p�r pelinin dhe hidh�rimin.

Shpirti im kujtohet gjithnj� p�r k�t� dhe �sht� i rr�zuar brenda meje.

K�t� dua ta sjell n� m�ndje dhe prandaj dua t� shpresoj.

�sht� nj� hir i Zotit q� nuk jemi shkat�rruar plot�sisht, sepse m�shirat e tij nuk jan� mbaruar plot�sisht.

P�rt�riten �do m�ngjes; e madhe �sht� besnikeria jote.

"Zoti �sht� pjesa ime", thot� shpirti im, "prandaj do t� kem shpres� tek ai.

Zoti �sht� i mir� me ata q� kan� shpres� tek ai, me shpirtin q� e k�rkon.

Gj� e mir� �sht� t� pres�sh n� heshtje shp�timin e Zotit.

Gj� e mir� �sht� p�r njeriun t� mbaj� zgjedh�n n� rinin� e tij.

Le t� ulet i vetmuar dhe t� q�ndroj� n� heshtje kur Per�ndia ia imponon.

Le ta v�r� goj�n e tij n� pluhur, ndofta ka ende shpres�.

Le ti jap� faqen atij q� e godet, t� ngopet me fyerje.

Sepse Zoti nuk hedh posht� p�r gjithnj�;

por, n� rast se t� hidh�ron, do ti vij� keq sipas shumic�s s� zem�rmir�sive t� tij,

sepse nuk e b�n me k�naq�si posht�rimin dhe hidh�rimin e bijve t� njer�zve.

Kur dikush shtyp n�n k�mb�t e tij t�r� rob�rit e dheut,

kur dikush shtr�mb�ron t� drejt�n e nj� njeriu n� prani t� M� t� Lartit,

kur dikujt i b�het nj� padrejt�si n� ��shtjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Vall� kush thot� di�ka q� m� pas realizohet, n� rast se Zoti nuk e ka urdh�ruar?

E keqja dhe e mira a nuk vijn� vall� nga goja e M� t� Lartit?

Pse vall� ankohet nj� njeri i gjall�, nj� njeri p�r nd�shkimin e m�kateve t� tij?

Le t� shqyrtojm� rrug�t tona, t`i hetojm� dhe t� kthehemi tek Zoti.

Le t� ngrem� lart zemrat tona dhe duart tona n� drejtim t� Per�ndis� t� qiejve.

Ne kemi kryer m�kate, kemi q�n� rebel� dhe ti nuk na ke falur.

Je mb�shtjell� n� z�m�rimin t�nd dhe na ke ndjekur, na ke vrar� pa m�shir�.

Ti je mb�shtjell� n� nj� re, n� m�nyr� q� asnj� lutje t� mos kalonte dot.

Na ke b�r� plehra dhe mbeturina n� mes t� popujve.

T�r� armiqt� tan� kan� hapur goj�n kund�r nesh.

Na ka r�n� mbi trup tmerri, laku, d�shp�rimi i thell� dhe shkat�rrimi.

Rr�ke uji rrjedhin nga syt� e mi p�r shkat�rrimin e bij�s s� popullit tim.

Syri im derdh lot pa pushim, pa nd�rprerje,

deri sa Zoti t� mos v�shtroj� nga qielli dhe t� mos shikoj�.

Syri im i sjell dhembje shpirtit tim p�r t� gjitha bijat e qytetit tim.

Ata q� m� urrejn� pa shkak m� kan� gjuajtur si t� isha zog.

Kan� shkat�rruar jet�n time n� grop�, m� kan� hedhur gur�.

Ujrat rrjedhin mbi kok�n time, un� thoja: "Ka marr� fund p�r mua".

P�rmenda emrin t�nd, o Zot, nga thell�sia e grop�s.

Ti e d�gjove z�rin tim; mos ia fshih veshin t�nd psher�tim�s sime, thirrjes time p�r ndihm�.

Kur t� kam thirrur ti je afruar; ke th�n�: "Mos ki frik�!"

O Zot ti ke mbrojtur ��shtjen e shpirtit tim, ti ke �liruar jet�n time.

O Zot, ti ke par� d�min q� kam p�suar, prandaj mbro ��shtjen time!

Ti ke par� t�r� frym�n e tyre t� hakmarrjes, intrigat e tyre kund�r meje.

Ti ke d�gjuar fyerjet e tyre, o Zot, t�r� intrigat e tyre kund�r meje,

fjalimet e tyre q� ngrihen kund�r meje, at� q� mendojn� kund�r meje t�r� dit�n.

V�r re kur ulen dhe kur ngrihen, un� jam k�nga e tyre.

Shp�rbleji, o Zot, sipas vepr�s s� duarve t� tyre.

B�ji zem�rgur, mallkimi yt qoft� mbi ta.

Ndiqi n� zem�rimin t�nd dhe shkat�rroi posht� qiejve t� Zotit.