Kapitulli 35

Fjala q� iu drejtua Jeremias nga Zoti n� koh�n e Jehojakimit, birit t� Josias, mbreti i Jud�s, duke th�n�:

"Shko n� sht�pin� e Rekabit�ve dhe folu, silli pastaj n� sht�pin� e Zotit, n� nj� nga dhomat, dhe gostiti me ver�".

At�her� un� mora Jaazaniahun, birin e Jeremias, bir i Habaziniahut, v�llez�rit e tij, t�r� bijt� e tij, si dhe t�r� sht�pin� e Rekabit�ve,

dhe i �ova n� sht�pin� e Zotit, n� dhom�n e bijve t� Hananit, birit t� Igdaliahut, njeri i Per�ndis�, e cila ndodhej pran� dhom�s s� princave mbi dhom�n e Maasejahut, birit t� Shalumit, rojtar i port�s.

Vendosa pastaj p�rpara bijve t� sht�pis� s� Rekabit�ve en� plot me ver� dhe kupa dhe u thash�: "Pini ver�".

Po ata u p�rgjigj�n: "Ne nuk pim� ver�, sepse Jehonadabi, biri i Rekabit, atit ton�, na ka urdh�ruar duke th�n�: "Nuk do t� pini ver� p�rjet�, as ju as bijt� tuaj.

Nuk do t� nd�rtoni sht�pi, nuk do t� mbillni asnj� far�, nuk do t� b�ni asnj� vresht dhe nuk do t� zot�roni asnj� prej tyre, por do t� banoni n� �adra t�r� dit�t e jet�s suaj, n� m�nyr� q� t� jetoni gjat� n� vendin ku banoni".

K�shtu ne i jemi bindur z�rit t� Jehonadabit, birit t� Rekabit, atit ton�, n� �do gj� q� na ka urdh�ruar: t� mos pim� ver� gjat� gjith� jet�s son�, si ne ashtu edhe grat� tona, bijt� tan� dhe bijat tona;

t� mos nd�rtojm� sht�pi p�r t� banuar dhe t� mos kemi as vreshta, as ara dhe as far�.

Por ne banojm� n� �adra dhe jemi bindur dhe kemi b�r� t�r� ato q� Jehonadabi, ati yn�, na ka urdh�ruar.

Por ndodhi, q� kur Nebukadnetsari, mbreti i Babilonis�, doli kund�r vendit, kemi th�n�: "Ejani t� shkojm� n� Jeruzalem, nga frika e ushtris� s� Kaldeasve dhe ushtris� s� Siris�". Dhe k�shtu u vendos�m n� Jeruzalem".

At�her� fjala e Zotit iu drejtua Jeremias, duke th�n�:

"K�shtu thot� Zoti i ushtrive, Per�ndia i Izraelit: Shko dhe u thuaj njer�zve t� Jud�s dhe banor�ve t� Jeruzalemit: Nuk doni, pra, t� m�soni, duke d�gjuar fjal�t e mia?", thot� Zoti.

"Fjal�t e Jehonadabit, birit t� Rekabit, q� i porositi bijt� e tij t� mos pin� ver�, jan� v�n� n� jet�; k�shtu ata nuk kan� pir� ver� deri n� k�t� dit�, sepse i jan� bindur porosis� s� atit t� tyre. Por megjith�se un� ju fola me urgjenc� dhe me k�mb�ngulje, ju nuk m� keni d�gjuar.

Ju kam d�rguar gjithashtu me urgjenc� dhe me k�mb�ngulje sh�rb�tor�t e mi, profet�t, duke ju th�n�: "Le t� t�rhiqet pra, secili nga rruga e tij e keqe, p�rmir�soni veprimet tuaja dhe mos u shkoni pas per�ndive t� tjera q� t`u sh�rbeni; at�her� do t� banoni n� vendin q� ju dhash� juve dhe et�rve tuaj". Por ju nuk m� keni d�gjuar, as m� jeni bindur.

Po, bijt� e Jehonadabit, birit t� Rekabit, kan� zbatuar n� praktik� porosin� e dh�n� nga ati i tyre, por ky popull nuk m� �sht� bindur".

Prandaj k�shtu thot� Zoti, Per�ndia i ushtrive, Per�ndia i Izraelit: "Ja, un� po b�j q� t� vij� mbi Jud� dhe mbi gjith� banor�t e Jeruzalemit, gjith� at� t� keqe q� kam shqiptuar kund�r tyre, sepse u kam folur, por nuk m� kan� d�gjuar, i kam thirrur, por nuk m� jan� p�rgjigjur".

Dhe sht�pis� s� Rekabit�ve Jeremia i tha: "K�shtu thot� Zoti i ushtrive, Per�ndia i Izraelit: Me q�n� se i jeni bindur porosis� s� atit tuaj, Jehonadabit, keni zbatuar t�r� urdhrat e tij dhe keni kryer t� gjitha ato q� ju kishte porositur,

k�shtu thot� Zoti i ushtrive, Per�ndia i Izraelit: Jehonodabit, birit t� Rekabit, nuk do ti mungoj� kurr� nj� njeri q� t� jet� gjithnj� para meje".