Kapitulli 31

"N� at� koh�", thot� Zoti, "un� do t� jem Per�ndia i t� gjitha familjeve t� Izraelit, dhe ato do t� jen� populli im".

K�shtu thot� Zoti: "Populli q� shp�toi nga shpata ka gjetur hir n� shkret�tir�; un� do t`i jap prehje Izraelit".

Shum� koh� m� par� Zoti m`u shfaq duke th�n�: "Po, t� kam dashur me nj� dashuri t� p�rjetshme; prandaj t� kam t�rhequr me dashamir�si.

Un� do t� t� rind�rtoj dhe ti do t� rind�rtohesh, o virgj�resh� e Izraelit. Do t� zbukurohesh p�rs�ri me dajret e tua dhe do t� dal�sh n� mes t� valleve t� atyre q� b�jn� fest�.

Do t� mbjell�sh p�rs�ri vreshta mbi malet e Samarias; mbjell�sit do t� mbjellin dhe do t� vjelin frytin e tyre.

Do t� vij� dita kur rojet do t� b�rtasin n� malin Efraim: "�ohuni, t� ngjitemi n� Sion, tek Zoti, Per�ndia yn�"".

Sepse k�shtu thot� Zoti: "Ngrini k�ng� g�zimi p�r Jakobin dhe l�shoni britma p�r t� parin e kombeve; shpallni, k�ndoni l�vdata dhe thoni: O Zot, shp�to popullin t�nd, at� q� mbeti nga Izraeli.

Ja, un� po i kthej nga vendi i veriut dhe po i grumbulloj nga skajet e tok�s. Midis tyre �sht� i verb�ri dhe �alamani, gruaja me barr� dhe bashk� me t� ajo q� ka p�r t� pjell�: nj� turm� e madhe do t� kthehet k�tu.

Do t� vin� duke qar�, do t`i �oj duke u lutur. Do t`i b�j t� ecin gjat� rrjedhave ujore, n�p�r nj� rrug� t� drejt� n� t� cil�n nuk do t� pengohen, sepse jam nj� at� p�r Izraelin, dhe Efraimi �sht� i par�linduri im.

O kombe, d�gjoni fjal�n e Zotit, shpalleni n� ishujt e larg�t dhe thoni: Ai q� e ka shp�rndar� Izraelin e mbledh dhe e ruan ashtu si vepron bariu me kopen� e tij.

Sepse Zoti ka shpenguar Jakobin, e ka �liruar nga dora e nj� njeriu m� t� fort� se ai.

Ata do t� vijn� dhe do t� k�ndojn� me g�zim n� lart�sit� e Sionit, do t� v�rshojn� drejt t� mirave t� Zotit, drejt grurit, ver�s dhe vajit, dhe drejt atyre q� kan� lindur n� kope dhe n� grigj�; jeta e tyre do t� jet� si nj� kopsht i vaditur dhe nuk do t� vuajn� m�.

At�her� virgj�resha do t� g�zohet n� valle dhe t� rinjt� bashk� me pleqt�, sepse do ta shnd�rroj zin� e tyre n� g�zim, do t`i ngush�lloj dhe do t`i g�zoj mbas dhembjes s� tyre.

Do t� ngop shpirtin e prift�rinjve me t� madhe dhe populli im do t� mbushet me t� mirat e mia", thot� Zoti.

K�shtu thot� Zoti: "U d�gjua nj� z� n� Ramah, nj� vajtim dhe nj� e qar� e hidhur: Rakela vajton bijt� e saj dhe nuk pranon t� ngush�llohet p�r ta, sepse ata nuk jan� m�".

K�shtu thot� Zoti: "Mbaje z�rin t�nd nga e qara, syt� e tu nga t� derdhurit lot, sepse vepra jote do t� shp�rblehet", thot� Zoti; "ata do t� kthehen nga vendi i armikut.

Ka shpresa p�r pasardh�sit e tu", thot� Zoti; "bijt� e tu do t� kthehen brenda kufijve t� tyre.

Kam d�gjuar vazhdimisht Efraimin t� ankohet: "Ti m� ke d�nuar dhe un� jam d�nuar si nj� dem i ri i pan�nshtruar; m� b�j t� kthehem dhe un� do t� kthehem, sepse ti je Zoti, Per�ndia im.

Mbasi mora rrug� t� keqe, u pendova; mbasi e pranova gjendjen time, kam rrahur ij�n time. M� erdhi turp dhe ndjeva hutim, sepse mbaj turpin e rinis� sime".

A �sht�, pra, Efraimi nj� bir i dashur p�r mua, nj� bir i k�naq�sive t� mia? N� fakt, megjith�se kam folur kund�r tij, e kujtoj akoma fort. Prandaj t� p�rbrendshmet e mia mall�ngjehen p�r t� dhe me siguri do t� kem m�shir� p�r t�", thot� Zoti.

"Ngreh p�r vete disa trungje, b�j disa shtylla treguese, ki shum� kujdes p�r rrug�n, p�r udh�n q� ke ndjekur. Kthehu, o virgj�resh� e Izraelit, kthehu n� k�to qytete t� tua.

Deri kur do t� shkosh duke u endur, o bij� rebele? Sepse Zoti krijon nj� gj� t� re mbi tok�: gruan q� k�rkon ta b�j� p�r vete burrin".

K�shtu thot� Zoti i ushtrive, Per�ndia i Izraelit: "Do t� thuhet ende kjo fjal� n� vendin e Jud�s dhe n� qytetet e veta, kur t`i kem kthyer ata nga rob�ria: "Zoti t� bekoft�, o seli e drejt�sis�, o mal i shenjt�ris�!".

Aty do t� banojn� Juda dhe t� gjitha qytetet e tij bashk�, bujqit dhe ata q� drejtojn� kopet�.

Sepse un� do t� ngij shpirtin e lodhur dhe do t� plot�soj �do shpirt q� vuan".

Pas k�saj un� u zgjova dhe v�shtrova, dhe gjumi im qe i �mb�l.

"Ja, do t� vijn� dit�t", thot� Zoti, "n� t� cilat do t� mbjell sht�pin� e Izraelit dhe sht�pin� e Jud�s me far� njer�zish dhe me far� kafsh�sh.

Dhe do t� ndodh� q� ashtu si jam kujdesur p�r ta p�r t� �rr�njosur, p�r t� shembur dhe p�r t� rr�zuar, p�r t� shkat�rruar dhe p�r t� b�r� t� keqen, po ashtu do t� kujdesem p�r ta p�r t� nd�rtuar dhe p�r t� mbjell�", thot� Zoti.

"N� ato dit� nuk do t� thuhet m�: "Et�rit kan� ngr�n� rrush t� papjekur dhe dh�mb�t e bijve mbet�n t� mpir�".

Por secili do t� vdes� p�r paudh�sin� e tij; kushdo q� ha rrush t� papjekur do t`i mpihen majat e dh�mb�ve.

Ja do t� vijn� dit�t", thot� Zoti, "n� t� cilat do t� vendos nj� bes�lidhje t� re me sht�pin� e Izraelit dhe me sht�pin� e Jud�s;

jo si bes�lidhja q� kam vendosur me et�rit e tyre dit�n kur i zura p�r dore p�r t`i nxjerr� nga vendi i Egjiptit, sepse ata e shkel�n bes�lidhjen time, ndon�se un� isha Per�ndia i tyre", thot� Zoti.

"Por kjo �sht� bes�lidhja q� do t� vendos me sht�pin� e Izraelit mbas atyre dit�ve", thot� Zoti: "Do ta shtie ligjin tim n� mendjen e tyre dhe do ta shkruaj mbi zemr�n e tyre, dhe un� do t� jem Zoti i tyre dhe ata do t� jen� populli im.

Ata nuk do t� m�sojn� secili t� af�rmin e tij dhe secili v�llan� e tij, duke th�n�: "Njihni Zotin!", sepse t� gjith� do t� m� njohin, nga m� i vogli e deri te m� i madhi", thot� Zoti. "Sepse un� do ta fal paudh�sin� e tyre dhe nuk do ta kujtoj m� m�katin e tyre".

K�shtu thot� Zoti, q� ka dh�n� diellin p�r drit�n e dit�s dhe i ka dh�n� ligje h�n�s dhe yjeve p�r drit�n e nat�s, q� e larton detin dhe i b�n dallg�t t� uturijn�, emri i t� cilit �sht� Zoti, i ushtrive.

"N� qoft� se k�to ligje do t� binin p�rpara meje", thot� Zoti, "at�her� edhe pasardh�sit e Izraelit do t� pushonin s� qeni nj� komb p�rpara meje p�rjet�".

K�shtu thot� Zoti: "N� qoft� se do t� mund t� mateshin qiejt lart; ose t� hulumtoheshin themelet e tok�s posht�, at�her� edhe un� do t`i hidhja posht� t� gjith� pasardh�sit e Izraelit p�r t� gjitha ato q� kan� b�r�, thot� Zoti.

Ja, do t� vijn� dit�t, thot� Zoti, n� t� cilat ky qytet do t� rind�rtohet p�r Zotin nga kulla e Hananeelit te porta e Qoshes.

Q� andej litari p�r matje do t� shtrihet akoma drejt deri te kodra e Garebit, duke u kthyer pastaj drejt Goahut;

Gjith� lugina e kufomave dhe e hirit dhe t� gjitha arat deri te p�rroi i Kidronit, deri te qoshja e port�s s� Kuajve n� drejtim t� lindjes, do t`i shenjt�rohen Zotit. Nuk do t� shkat�rrohet m� kurr� dhe as nuk do t� shembet p�rjet�".