Kapitulli 22

K�shtu thot� Zoti: "Zbrit n� sht�pin� e mbretit t� Jud�s dhe aty shqipto k�to fjal�,

duke th�n�: D�gjo fjal�n e Zotit, o mbret i Jud�s, q� rri ulur mbi fronin e Davidit, ti, sh�rb�tor�t e tu dhe populli yt, q� hyni n�p�r k�to porta.

K�shtu thot� Zoti: Veproni me ndershm�ri dhe drejt�si, �lirojeni at� q� e kan� vjedhur nga dora e shtyp�sit, mos i bini m� qaf� dhe mos ushtroni dhun� kund�r t� huajit, jetimit dhe gruas s� ve dhe mos derdhni gjak t� pafajm� n� k�t� vend.

Sepse, po t`u p�rmbahemi t�r�sisht k�tyre fjal�ve, at�her� mbret�rit e ulur mbi fronin e Davidit do t� hyjn� n�p�r portat e k�saj sht�pie, t� hipur mbi qerre dhe mbi kuaj, ata vet�, sh�rb�tor�t e tyre dhe populli i tyre.

Por n� rast se nuk do t� d�gjoni k�to fjal�, un� betohem p�r veten time", thot� Zoti, "q� kjo sht�pi do t� shkretohet".

Sepse k�shtu thot� Zoti p�r sht�pin� e mbretit t� Jud�s: "Ti ishe p�r mua si Galaadi, si maja e Libanit. Por un� do t� t� katandis me siguri n� nj� vend t� shkret�, n� nj� qytet pa banor�.

Po p�rgatis kund�r teje shkat�rrues, secili me arm�t e tij; ata do t� rr�zojn� kedrat e tu m� t� mir� dhe do t`i hedhin n� zjarr.

Shum� kombe do t� kalojn� pran� k�tij qyteti dhe do t`i thon� nj�ri tjetrit: "Pse Zoti e ka trajtuar k�shtu k�t� qytet t� madh?".

Dhe do t� p�rgjigjen: "Sepse e kan� braktisur bes�lidhjen me Zotin, Per�ndin� e tyre, dhe kan� r�n� p�rmbys para per�ndive t� tjera dhe u kan� sh�rbyer".

Mos qani p�r t� vdekurin, mos mbani zi p�r t�, por qani me hidh�rim t� madh p�r at� q� niset, sepse nuk do t� kthehet m� dhe nuk e ka p�r t� par� m� vendin ku ka lindur.

Sepse k�shtu thot� Zoti p�r Shalumin, birin e Josias, mbret i Jud�s, q� mbret�ron n� vend t� Josias atit t� tij dhe q� ka dal� nga ky vend: "Ai nuk do t� kthehet m�,

por do t� vdes� n� vendin ku e kan� �uar n� rob�ri dhe nuk ka p�r ta par� m� k�t� vend".

Mjer� ai q� e nd�rton sht�pin� e tij pa drejt�si dhe dhomat e saj t� sip�rme me paan�si, q� e v� tjetrin t� punoj� p�r asgj� dhe nuk ia shp�rblen pun�n e tij,

dhe thot�: "Do t� nd�rtoj nj� sht�pi t� madhe me dhoma t� sip�rme t� gj�ra", dhe hap n� t� dritare, e vesh me dru kedri dhe e lyen me t� kuq.

"Mendon vall� se je mbret, sepse je i rrethuar nga kedra? Ati yt nuk hante dhe pinte? Por vepronte me ndershm�ri e drejt�si dhe gjithshka i shkonte mbar�.

Ai mbronte ��shtjen e t� varfrit dhe t� nevojtarit dhe gjithshka i shkonte mbar�. A nuk do t� thot� kjo t� m� njoh�sh mua?", thot� Zoti.

"Por syt� e tu dhe zemra jote nuk shikojn� ve�se fitimin t�nd t� padrejt�, t� derdhin gjak t� pafajm� dhe t� kryejn� shtypje dhe dhun�".

Prandaj k�shtu thot� Zoti p�r Jehojakimin, birin e Josias, mbreti i Jud�s: "Nuk do t� mbajn� zi p�r t�, duke th�n�: "Vaj medet, v�llai im! Vaj medet, mot�r!". Nuk do t� mbajn� zi p�r t� duke th�n�: "Vaj medet, zot! Vaj medet, madh�ri e tij!".

Do t� varroset ashtu si varroset nj� gomar, q� e heqin dhe e hedhin larg portave t� Jeruzalemit.

Ngjitu n� Liban dhe b�rtit, ngrije z�rin n� Bashan dhe b�rtit nga Abarimi, sepse t� gjith� dashnor�t e tu jan� shkat�rruar.

T� fola n� koh�n e begatis� sate, por ti m� the: "Nuk do t� d�gjoj". Kjo ka qen� sjellja jote qysh n� rinin� t�nde: nuk e d�gjove kurr� z�rin tim.

T�r� barinjt� e tu do t� gllab�rohen nga era dhe dashnor�t e tu do t� shkojn� n� rob�ri; at�her� do t� jesh e turp�ruar dhe e shushatur p�r gjith� lig�sin� t�nde.

Ti q� banon n� Liban, q� ke ngritur folen� n� mes kedrave, sa do t� r�nkosh kur do t� t� z�n� dhembjet, dhembjet si ato t� gruas q� �sht� gati t� pjell�!

Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� un� rroj", thot� Zoti, "edhe sikur Konjahu, biri i Jehojakimit, mbret i Jud�s, t� ishte nj� unaz� vulosjeje n� dor�n time t� djatht�, un� do t� t� shkulja q� andej.

Un� do t� t� jap n� dor� t� atyre q� k�rkojn� jet�n t�nde, n� dor� t� atyre prej t� cil�ve ke frik�, n� dor� t� Nebukadnetsarit, mbretit t� Babilonis�, dhe n� dor� t� Kaldeasve.

Do t� t� hedh ty dhe n�n�n t�nde q� t� ka lindur n� nj� vend t� huaj, ku nuk keni lindur dhe aty do t� vdisni.

Por n� vendin ku d�shirojn� fort t� kthehen, nuk do t� kthehen.

A �sht� vall� ky njeri, Konjahu, nj� po� pa vler�, i thyer, ose nj� send q� nuk prodhon asnj� k�naq�si? Pse, pra, jan� p�rz�n� ai dhe pasardh�sit e tij dhe jan� hedhur n� nj� vend q� ata nuk e njohin?

O vend, o vend, o vend, d�gjo fjal�n e Zotit!

K�shtu thot� Zoti: "Regjistrojeni k�t� njeri si pa f�mij�, nj� njeri q� nuk do t� begatohet n� dit�t e tij, sepse asnj� nga pasardh�sit e tij nuk do t� ket� mbar�si, duke arritur t� ulet mbi fronin e Davidit dhe t� mbret�roj� akoma n� Jud�"".