Kapitulli 6

"O bij t� Beniaminit, k�rkoni nj� streh� jasht� Jeruzalemit. I bini boris� n� Tekoa dhe ngrini nj� sinjal zjarri n� Beth-kerem, sepse nga veriu po vjen nj� gj�m�, nj� shkat�rrim i madh.

Un� do ta shkat�rroj bij�n e bukur dhe delikate t� Sionit.

N� drejtim t� saj vijn� barinj me kopet� e tyre; ngren� �adrat e tyre rreth e qark kund�r saj; secili kullot p�r veten e tij.

P�rgatitni luft�n kund�r saj; �ohuni dhe le t� dalim n� mes t� dit�s! Mjer� ne, sepse dita po kalon dhe hijet e mbr�mjes po zgjaten!

�ohuni dhe t� dalim nat�n, t� shkat�rrojm� pallatet e tij!".

Sepse k�shtu thot� Zoti i ushtrive: "Prisni drur�t e tij dhe nd�rtoni nj� ledh kund�r Jeruzalemit; ky �sht� qyteti q� duhet nd�shkuar; n� mes t� tij nuk ka ve�se shtypje.

Ashtu si nj� pus nxjerr uj�rat e tij, k�shtu ai nxjerr lig�sin� e vet; n� t� flitet vet�m p�r dhun� dhe p�r shkat�rrim; para meje q�ndrojn� vazhdimisht dhembje dhe plag�.

Lejo t� t� korrigjojn�, o Jeruzalem, p�rndryshe shpirti im do t� largohet nga ti, p�rndryshe do t� t� katandis n� nj� shkretim, n� nj� tok� t� pabanuar".

K�shtu thot� Zoti i ushtrive: "Ata q� kan� mbetur nga Izraeli do t� mblidhen si vilet e pavjela t� nj� vreshti; kaloje p�rs�ri dor�n t�nde si vjel�si mbi deg�zat e hardhis�.

Kujt do t`i flas dhe cilin do t� qortoj q� t� m� d�gjoj�? Ja, veshi i tyre �sht� i parrethprer� dhe ata nuk jan� t� zot� t� tregojn� kujdes; ja, fjala e Zotit �sht� b�r� p�r ta objekt p�r�mimi dhe ata nuk gjejn� tek ajo asnj� k�naq�si.

Prandaj jam mbushur me zem�rimin e madh t� Zotit; jam lodhur duke e p�rmbajtur. Do ta hedh mbi f�mij�t n� rrug� dhe mbi t� rinjt� e mbledhur bashk�, sepse do t� kapen si burri ashtu dhe gruaja, si plaku ashtu dhe burri i ngarkuar me vite.

Sht�pit� e tyre do t`u kalojn� t� tjer�ve, s� bashku me arat e tyre dhe bashk�shortet e tyre, sepse un� do t� shtrij dor�n time mbi banor�t e vendit", thot� Zoti.

"Sepse nga m� i vogli deri tek m� i madhi t� gjith� lakmojn� fitime; nga profeti deri te prifti jan� t� gjith� g�njeshtar�.

Ata e mjekojn� shkel e shko plag�n e popullit tim, duke th�n�: "Paqe, paqe", kur nuk ka paqe.

A ju vinte turp kur kryenin gj�ra t� neveritshme? Jo! Nuk kishin turp fare dhe as nuk dinin se �`ishte t� skuqeshe. Prandaj do t� rr�zohen midis atyre q� rr�zohen; kur do t`i vizitoj, do t� rr�zohen", thot� Zoti.

K�shtu thot� Zoti: "Ndaluni n�p�r rrug� dhe shikoni, pyesni p�r shtigjet e vjetra, ku �sht� rruga e mir�, dhe ecni n�p�r t�; k�shtu do t� gjeni prehje p�r shpirtrat tuaj". Por ata p�rgjigjen: "Nuk do t� ecim n�p�r t�".

"Kam v�n� roje mbi ju: Kushtojini kujdes z�rit t� boris�!". Por ata p�rgjigjen: "Nuk do t`i kushtojm� kujdes".

"Prandaj, d�gjoni, o kombe, dhe dije, o kuvend, �far� do t`u ndodh� atyre.

D�gjo, o tok�! Ja, un� do t� sjell mbi k�t� popull nj� gj�m�, vet� frytin e mendimeve t� tij, sepse nuk u kan� kushtuar kujdes fjal�ve t� mia dhe as ligjit tim, por e kan� hedhur posht�.

�`m� hyn n� pun� temjani q� vjen nga Sheba, kanella er� mir� q� vjen nga nj� vend i larg�t? Olokaustet tuaja nuk m� p�lqejn� dhe sakrificat tuaja nuk m� p�lqejn�".

Prandaj k�shtu thot� Zoti: "Ja, un� do t� vendos para k�tij populli disa gur� pengese n� t� cil�t do t� pengohen bashk� et�r dhe bij; fqinji dhe miku do t� vdesin".

K�shtu thot� Zoti: "Ja, nj� popull vjen nga nj� vend i veriut dhe nj� komb i madh do t� dal� nga skajet e tok�s.

Ata rrokin harkun dhe usht�n; jan� t� eg�r dhe nuk kan� m�shir�; z�ri i tyre i ngjet zhurm�s s� detit; ata kan� hipur mbi kuaj dhe jan� gati t� luftojn� si nj� njeri i vet�m kund�r teje, o bij� e Sionit".

"Kemi d�gjuar fam�n e tyre dhe na ran� duart; ankthi na ka mb�rthyer, ashtu si dhembjet q� z�n� nj� grua q� po lind".

Mos dilni n�p�r ara, mos ecni n�p�r rrug�, sepse shpata e armikut dhe tmerri jan� kudo.

O bij� e popullit tim, vishu me thes dhe rrotullohu n� hi; mbaj zi si p�r nj� bir t� vet�m, me nj� vajtim shum� t� hidhur, sepse shkat�rruesi do t� sulet mbi ne papritmas.

Un� t� kisha v�n� midis popullit tim si nj� provues dhe nj� fortes�, me q�llim q� ti t� njihje rrug�n e tyre dhe ta provoje at�.

Ata jan� t� gjith� rebel� midis rebel�ve, shkojn� rreth e qark duke p�rhapur shpifje; jan� bronz dhe hekur, jan� t� t�r� korruptues.

Gjyryku fryn me forc�, plumbi konsumohet nga zjarri; m� kot e rafinon rafinuesi, sepse skorjet nuk shk�puten.

Do t� quhen "argjend i refuzimit", sepse Zoti i ka hedhur posht�.