Kapitulli 4

"O Izrael, n� rast se kthehesh", thot� Zoti, "duhet t� kthehesh tek un�". N� rast se ti heq nga prania ime gj�rat e tua t� neveritshme dhe nuk sillesh m� duke u endur

dhe betohesh: "Zoti rron", me v�rtet�si, me ndershm�ri dhe me drejt�si, at�her� kombet do t� jen� t� bekuara.

Sepse k�shtu u thot� Zoti atyre t� Jud�s dhe t� Jeruzalemit: "L�roni ar�n tuaj t� djerr� dhe mos mbillni midis ferrave.

Rrethprituni p�r Zotin dhe hiqni lafsh�n e zemrave tuaja, o njer�z t� Jud�s dhe banor� t� Jeruzalemit, me q�llim q� zem�rimi im t� mos shp�rthej� si zjarr dhe t� mos djeg� n� m�nyr� q� askush t� mos mund ta shuaj� p�r shkak t� lig�sis� s� veprimeve tuaja!".

"Lajm�rojeni n� Jud�, shpalleni n� Jeruzalem dhe thoni: "I bini boris� n� vend", b�rtisni fort dhe thoni: "Mblidhuni dhe le t� hyjm� n� qytetet e fortifikuara".

Ngrini flamurin n� drejtim t� Sionit, mbathjani me vrap n� k�rkim t� nj� strehe, mos u ndalni, sepse do t� d�rgoj nga veriu nj� mjerim dhe nj� shkat�rrim t� madh.

Luani brofi duke dal� nga pjesa e dendur e pyllit t� tij dhe nj� shkat�rrues kombesh �sht� nisur, ka l�n� banes�n e tij p�r ta katandisur si mos m� keq vendin t�nd; qytetet e tua do t� shkretohen dhe do t� mbeten pa banor�.

Prandaj vishuni me thas�, mbani zi, vajtoni, sepse zem�rimi i zjarrt� i Zotit nuk �sht� larguar prej nesh.

At� dit� ka p�r t� ndodhur", thot� Zoti, "q� zemra e mbretit dhe zemra e princave do t� lig�shtohen, prift�rinjt� do t� mbeten t� shushatur dhe profet�t t� shtangur".

At�her� un� thash�: "O Zot, Zot, ti ke mashtruar plot�sisht k�t� popull dhe Jeruzalemin, duke th�n�: "Ju do t� keni paqe", nd�rsa shpata po futet deri n� zem�r".

N� at� koh� do t`i thuhet k�tij populli dhe Jeruzalemit: "Nj� er� zhurit�se q� vjen nga lart�sit� e zhveshura n� shkret�tir� dhe fryn n� drejtim t� bij�s s� popullit tim, jo p�r t� shoshitur as p�r t� pastruar;

nj� er� edhe m� e fort� nga k�to do t� vij� nga ana ime; tani q� un� do t� shqiptoj gjykimin tim kundrejt tyre.

Ja, si ngjitet si ret� dhe qerret e tij si nj� shakullin�; kuajt e tij jan� m� t� shpejt� se shqiponjat. Mjer� ne, sepse po shkretohemi!".

O Jeruzalem, pastro zemr�n t�nde nga lig�sia, me q�llim q� t� shp�tosh. Deri kur do t� mbeten te ty mendimet e mbrapshta?

Sepse nj� z� njofton nga Dani dhe shpall fatkeq�sin� nga mali i Efraimit.

"Lajm�roni kombet; po, b�jani t� njohur Jeruzalemit: rrethuesit vijn� nga nj� komb i larg�t dhe ngren� z�rin e tyre kund�r qyteteve t� Jud�s.

Si rojtar� t� nj� are jan� vendosur rreth e qark tij, sepse ka ngritur krye kund�r meje", thot� Zoti.

"Sjellja jote dhe veprimet e tua t� kan� shkaktuar k�to gj�ra; kjo do t� jet� fatkeq�sia jote, dhe do t� jet� e hidhur, sepse do t� arrij� zemr�n t�nde".

Zorr�t e mia, zorr�t e mia! Po shtremb�rohem nga dhimbja. Oh, faqet e zemr�s sime! Zemra m� rreh fort p�rbrenda. Un� nuk mund t� hesht, sepse, o shpirti im, kam d�gjuar z�rin e boris�, britm�n e luft�s.

Po shpallet rr�nim mbi rr�nim, sepse t�r� vendi �sht� shkretuar. Papritmas �adrat e mia jan� shkat�rruar, shatorret e mia brenda nj� �asti.

Deri kur do t� shoh flamurin dhe do t� d�gjoj z�rin e boris�?

"Po, populli im �sht� budalla, nuk m� njeh; jan� bij pa mend dhe nuk kan� arsye; jan� t� zot� t� b�jn� t� keqen, por nuk din� t� b�jn� t� mir�n".

Shikova tok�n, dhe ja, ajo ishte pa form� dhe boshe; qiejt ishin pa drit�.

Shikova malet, dhe ja, dridheshin, dhe t�r� kodrat l�kundeshin.

Shikova, dhe ja, nuk kishte asnj� njeri dhe t�r� zogjt� e qiellit kishin ikur.

Shikova, dhe ja, toka pjellore ishte nj� shkret�tir�, dhe t� gjitha qytetet e saj ishin shembur p�rpara Zotit p�r shkak t� zem�rimit t� tij t� fort�.

Sepse k�shtu thot� Zoti: "T�r� vendi do t� shkretohet, por nuk do ta shkat�rroj plot�sisht".

P�r k�t� arsye toka do t� mbaj� zi dhe lart qiejt do t� err�sohen, sepse un� kam folur, kam vendosur dhe nuk pendohem dhe as do t� kthehem prapa.

N� zhurm�n e kalor�sve dhe t� hark�tar�ve t�r� qytetet jan� duke ikur me vrap; hyjn� n� pjes�n e dendur t� pyjeve, ngjiten mbi shk�mbinjt�; t�r� qytetet jan� braktisur dhe nuk ka mbetur n� to asnj� njeri.

Dhe ti, e shkat�rruar, �far� do t� b�sh? Edhe sikur t� visheshe me rroba ngjyr� flak� t� kuqe, edhe sikur t� vije zbukurime prej ari, edhe sikur t`i zmadhoje syt� me bist�r, m� kot do t� zbukuroheshe. Dashnor�t e tu t� p�r�mojn�, duan jet�n t�nde.

Sepse po d�gjoj nj� britm� si t� nj� gruaje kur lind, nj� ankth si t� nj� gruaje n� lindjen e saj t� par�: �sht� britma e bij�s s� Sionit, q� mezi merr frym� dhe shtrin duart e veta, duke th�n�: "Mjer� un�! Shpirti im po lig�shtohet p�r shkak t� vras�sve"".