Kapitulli 64

Oh, sikur t`i shqyeje qiejt� dhe t� zbrisje! Para teje do t� tundeshin malet.

Ashtu si zjarri djeg deg�t e thata, ashtu si zjarri e b�n ujin t� valoj�, zbrit p�r t`ua b�r� t� njohur emrin t�nd kund�rshtar�ve t� tu dhe t`i b�sh kombet t� dridhen para teje.

Kur b�re gj�ra t� tmerrshme q� nuk i prisnim, ti zbrite dhe malet u tund�n n� pranin� t�nde.

Nga koh�t e lashta askush nuk kishte d�gjuar kurr�, asnj� vesh nuk kishte d�gjuar dhe asnj� sy nuk kishte par� ndonj� Per�ndi tjet�r ve� teje, q� vepron p�r at� q� ka shpres� tek ai.

Ti i del para atij q� k�naqet n� zbatimin e drejt�sis� dhe kujtohet p�r ty n� rrug�t e tua. Ja, ti je zem�ruar sepse ne kemi m�katuar; n� k�t� kemi vazhduar gjat� dhe kemi nevoj� t� shp�tohemi.

Jemi t� gjith� si nj� gj� e papast�r, dhe t� gjitha veprat tona t� drejt�sis� jan� si nj� rrobe e ndotur; po fishkemi t� gjith� si nj� gjethe dhe paudh�sit� tona na �ojn� larg si era.

Nuk ka m� njeri q� t� th�rras� emrin t�nd, q� l�viz p�r t`u kapur pas teje, sepse ti na e ke fshehur fytyr�n t�nde dhe na l� t� tretemi n� pushtetin e paudh�sive tona.

Megjithat�, o Zot, ti je ati yn�; ne jemi argjila dhe ti je ai q� na formon; ne t� gjith� jemi vepra e duarve t� tua.

Mos u zem�ro tep�r, o Zot, dhe mos e kujto paudh�sin� p�rjet�. Ja, shiko, t� lutemi; ne t� gjith� jemi populli yt.

Qytetet e tua t� shenjta jan� b�r� nj� shkret�tir�. Sioni �sht� b�r� nj� shkret�tir�, Jeruzalemi nj� shkretim.

I shenjti dhe i madherishmi tempulli yn�, ku et�rit tan� t� kremtuan, �sht� b�r� pre e zjarrit dhe t� gjitha gj�rat tona m� t� dashura jan� shkat�rruar.

Para k�tyre gj�rave do ta p�rmbash veten akoma, o Zot, do t� hesht�sh dhe do t� na pik�llosh akoma shum�?