Kapitulli 62

P�r hir t� Sionit un� nuk do t� hesht dhe p�r hir t� Jeruzalemit nuk do t� gjej prehje deri sa drejt�sia e saj t� mos dal� si agimi dhe shp�timi i saj si nj� pishtar flak�rues.

At�her� kombet do t� shohin drejt�sin� t�nde dhe t�r� mbret�rit lavdin� t�nde; do t� thirresh me nj� em�r t� ri, q� do ta tregoj� goja e Zotit.

Do t� jesh nj� kuror� e shk�lqyer n� dor�n e Zotit, nj� diadem� mbret�rore n� dor� t� Per�ndis� t�nd.

Nuk do t� quhesh m� "E braktisur", as toka jote nuk do t� quhet m� "E shkret�", por do t� t� quajn� "K�naq�sia ime �sht� tek ajo" dhe toka jote "E Martuar", sepse Zoti gjen k�naq�si te ti, dhe toka jote do t� ket� nj� dh�nd�r.

Prandaj, ashtu si nj� i ri martohet me nj� t� virgj�r, bijt� e tu do t� martohen me ty; dhe ashtu si i martuari g�zohet me nusen, k�shtu Per�ndia do t� g�zohet p�r ty.

Mbi muret e tua, o Jeruzalem, kam v�n� roje q� nuk do t� heshtin kurr�, as dit�n as nat�n. Ju q� i kujtoni Zotit premtimet e tij, mos rrini n� heshtje,

dhe mos e lini t� pushoj�, deri sa ta ket� rivendosur Jeruzalemin dhe ta b�j� at� l�vdimin e t� gjith� tok�s.

Zoti �sht� betuar p�r krahun e tij t� djatht� dhe p�r krahun e tij t� fuqish�m: "Nuk do t`u jap m� grurin t�nd si ushqim armiqve t� tu dhe bijt� e t� huajit nuk do t� pin� m� mushtin t�nd p�r t� cilin je munduar.

Por ata q� do ta ken� mbledhur grurin do t� han� dhe do t� l�vdojn� Zotin, dhe ata q� do t� ken� vjelur, do t� pin� mushtin n� oborret e shenjt�rores sime".

Kaloni, kaloni n�p�r porta! P�rgatitni rrug�n p�r popullin! Shtroni, shtroni udh�n, hiqni gur�t, ngrini nj� flamur para popujve!

Ja, Zoti shpalli deri n� skajin e tok�s: "I thoni bij�s s� Sionit: Ja, shp�timi yt po vjen; ja, ka me vete shp�rblimin e saj dhe shp�rblimi i saj e pararend.

Do t`i quajn� "Populli i shenjt�", "T� �liruarit e Zotit", dhe ti do t� quhesh "E k�rkuara", "Qyteti i pabraktisur"".