Kapitulli 51

D�gjom�ni, ju q� ndiqni drejt�sin� dhe k�rkoni Zotin! Shikoni shk�mbin nga i cili jeni prer� dhe zgafell�n e minier�s prej s� cil�s keni dal�.

Shikoni Abrahamin, atin tuaj, dhe Sar�n q� ju ka lindur, sepse e thirra kur ishte vet�m. E bekova dhe e shumova.

N� fakt Zoti do t� ngush�lloj� Sionin, do ta ngush�lloj� p�r t� gjitha shkat�rrimet e tij, do ta b�j� shkret�tir�n e tij si Edenin dhe vetmin� e tij si kopshtin e Zotit. Do t� gjejn� n� t� g�zim dhe hare, falenderim dhe tinguj k�ng�sh.

Kushtom� kujdes, o populli im, d�gjom�, o kombi im, sepse nga un� do t� vij� ligji dhe un� do t� vendos t� drejt�n time si drit� e popujve.

Drejt�sia ime �sht� e af�rt, shp�timi im do t� shfaqet dhe krah�t e mi do t� gjykojn� popujt; ishujt do t� ken� shpres� tek un� dhe do t� ken� besim n� krahun tim.

�oni syt� tuaj drejt qiellit dhe shikoni tok�n q� ndodhet posht�, sepse qiejt� do t� davariten si tym, toka do t� konsumohet si nj� rrobe dhe po k�shtu banor�t e saj do t� vdesin; por shp�timi im do t� vazhdoj� p�rjet� dhe drejt�sia ime nuk do t� mungoj� kurr�.

D�gjom�ni, o ju q� e njihni drejt�sin�, o popull, q� ka n� zem�r ligjin tim. Mos kini frik� turp�rimin nga njer�zit, as mos u trembni nga fyerjet e tyre t� r�nda.

Sepse tenja do t`i haj� si nj� rrobe dhe mola do t`i brej� si leshin, por drejt�sia ime do t� jet� p�rjet� dhe shp�timi im brez pas brezi.

Zgjohu, zgjohu, vishu me forc�, o krah i Zotit, zgjohu si n� dit�t e lashta, ashtu si n� brezat q� shkuan! A nuk je ti ai q� e ke b�r� cop�-cop� Rahabin, q� ke prer� ku�edr�n?

A nuk je ti ai q� ke thar� detin, uj�rat e humner�s s� madhe, q� i ke b�r� rrug� thell�sit� e detit, me q�llim q� t� �liruarit t� kalonin?

K�shtu t� shpenguarit nga Zoti do t� kthehen, do t� vijn� n� Sion me klithma g�zimi dhe nj� hare e p�rjetshme do t� kuror�zoj� kok�n e tyre; do t� marrin g�zim dhe hare, e dhembja dhe r�nkimi do t� zhduken.

Un�, un� vet�, jam ai q� ju ngush�llon; kush je ti q� i trembesh njeriut q� po vdes dhe birit t� njeriut t� caktuar t� jet� si bari?

Ti ke harruar Zotin q� t� ka b�r�, q� ka shpalosur qiejt dhe ka hedhur themelet e tok�s. Ti kishe gjithnj� frik�, t�r� dit�n p�rpara t�rbimit t� shtyp�sit; kur ai p�rgatitej t� t� shkat�rronte. Por ku �sht� tani t�rbimi i shtyp�sit?

I m�rguari n� rob�ri do t� �lirohet s� shpejti, nuk do t� vdes� n� grop� as nuk do t`i mungoj� buka.

Sepse un� jam Zoti, Per�ndia yt, q� tund detin dhe b�n t� gj�mojn� val�t; emri i tij �sht� Zoti i ushtrive.

Un� i vura fjal�t e mia n� goj�n t�nde dhe t� mbulova me hijen e dor�s sime p�r t� vendosur qiejt� dhe p�r t� hedhur themelet e tok�s, dhe p�r t`i th�n� Sionit: "Ti je populli im".

Rizgjohu, rizgjohu, �ohu, o Jeruzalem, q� ke pir� nga dora e Zotit kup�n e zem�rimit t� tij, q� ke pir� llumin e kup�s s� hutimit deri sa e kullove krejt.

Midis gjith� bijve q� ka pjell� nuk ka asnj� q� ta udh�heq�; midis gjith� bijve q� ka rritur nuk ka asnj� q� ta marr� prej dore.

K�to dy gj�ra t� kan� ndodhur, kujt do t`i vij� keq p�r ty? Pik�llim dhe shkat�rrim, uri dhe shpat�, kush do t� ngush�lloj�?

Djemt� e tu lig�shtoheshin, q�ndronin n� krye t� t� gjitha rrug�ve si nj� antilop� e z�n� n� rrjet�, plot me zem�rimin e Zotit, me k�rc�nimin e Per�ndis� t�nd.

Prandaj tani d�gjo k�t�, o e pik�lluar dhe e dehur, por jo nga vera.

K�shtu thot� Zoti yt, Zoti, Per�ndia yt, q� mbron ��shtjen e popullit t� tij: "Ja, un� po t� heq nga dora kup�n e hutimit, llumin e kup�s s� zem�rimit tim; ti nuk do ta pish m�.

Do ta v� p�rkundrazi n� duart e atyre q� t� hidh�ronin dhe t� thonin: "Shtrihu p�r tok�, q� t� kalojm� mbi ty", dhe ti e b�je kurrizin t�nd nj� vend, nj� rrug� p�r kalimtar�t".