Kapitulli 49

Ishuj, d�gjom�ni, dhe kushtojini kujdes, o popuj t� larg�t. Zoti m� ka thirrur q� kur isha n� bark t� n�n�s, ka p�rmendur emrin tim q� kur isha n� t� p�rbr�nd�shmet e n�n�s sime.

Ma b�ri goj�n si nj� shpat� t� mpreht�, m� ka fshehur n� hijen e dor�s s� tij, m� ka dh�n� nj� shigjet� me maj�, m� ka futur n� kukur�n e tij.

M� ka th�n�: "Ti je sh�rb�tori im, Izrael, n� t� cilin do t� p�rl�vdohem".

Por un� thoja: "M� kot jam lodhur; p�r hi� gj� dhe pa dobi kam harxhuar forc�n time; por me siguri e drejta ime �sht� pran� Zotit dhe shp�rblimi im pran� Per�ndis� tim".

Dhe tani thot� Zoti q� m� ka formuar q� n� bark t� n�n�s q� t� jem sh�rb�tori i tij, q� t`i sjell atij p�rs�ri Jakobin dhe q� t� mbledh rreth tij Izraelin (un� jam i nderuar n� syt� e Zotit dhe Per�ndia im �sht� forca ime).

Ai thot�: "�sht� tep�r pak q� ti t� jesh sh�rb�tori im p�r t� lartuar p�rs�ri fiset e Jakobit dhe p�r t� kthyer ata q� kan� shp�tuar nga Izraeli. T� kam vendosur si drit�n e kombeve, me q�llim q� t� jesh Shp�timi im deri n� skajet e tok�s".

K�shtu i thot� Zoti, �liruesi i Izraelit, i Shenjti i tij, atij q� p�rbuzet nga njer�zit, q� urrehet nga kombi, sh�rb�torit t� sundimtar�ve: "Mbret�rit do t� shohin dhe do t� ngrihen, princat do t�

K�shtu thot� Zoti: "N� koh�n e hirit un� ta kam plot�suar d�shir�n dhe n� dit�n e shp�timit t� kam ndihmuar; do t� t� ruaj dhe do t� t� b�j aleanc�n e popullit, p�r ta ringjallur vendin, p�r t� t� sht�n� n� dor� trash�gimit� e shkat�rruara,

p�r t`u th�n� rob�rve: "Dilni", dhe atyre q� jan� n� terr: "Shfaquni". Ata do t� kullosin gjat� rrug�ve dhe n� t� gjitha lart�sit� e braktisura do t� ken� kullotat e tyre.

Nuk do t� ken� as uri as etje, nuk do t� goditen m� as nga vapa as nga dielli, sepse ai q� ka m�shir� p�r ta do t`i udh�heq� dhe do t`i �oj� te burimet e ujit.

Do t`i ndryshoj t�r� malet e mia n� rrug�, dhe rrug�t e mia kryesore do t� ngrihen.

Ja, k�ta vijn� nga larg; ja, ata nga veriu dhe nga lindja, dhe ata nga vendi i Sinimit".

Ngaz�lloni, o qiej, g�zohu, o tok�, dhe l�shoni britma g�zimi, o male, sepse Zoti ngush�llon popullin e tij dhe i vjen keq p�r t� pik�lluarit e tij.

Por Sioni ka th�n�: "Zoti m� ka braktisur, Zoti m� ka harruar".

"A mundet nj� grua t� harroj� foshnjen e gjirit dhe t� mos i vij� keq p�r f�mij�n e barkut t� saj? Edhe sikur ato t� t� harrojn�, un� nuk do t� harroj.

Ja, un� t� kam gdhendur mbi p�ll�mb�t e duarve t� mia; muret e tua m� rrin� gjithnj� para syve.

Bijt� e tu do t� shpejtojn�, shkat�rruesit e tu dhe rr�nuesit e tu do t� largohen prej teje.

Ngrej syt� e tu rreth e qark dhe shiko. T� t�r� ata po mblidhen dhe po t� vijn�. Ashtu si� �sht� e v�rtet� q� un� jetoj, thot� Zoti, do t� vishesh me t�r� ata si me nj� ornament dhe do t`i lidh�sh mbi veten t�nde, ashtu si b�n nusja.

Prandaj vendet e tua t� shkreta dhe t� pik�lluara dhe vendi yt i goditur nj� her� nga shkat�rrimi do t� jen� tani tep�r t� ngusht� p�r banor�t, nd�rsa ata q� t� gllab�ronin do t� jen� mjaft larg.

F�mij�t q� do t� kesh pas atyre q� ke humbur, do t� t� thon� n� vesh: "Ky vend �sht� tep�r i ngusht� p�r mua; b�m� m� tep�r vend q� t� mund t� vendosem".

At�her� ti do t� thuash n� zemr�n t�nde: "Kush i ka pjell� k�ta? Un� n� fakt isha i privuar nga f�mij�t e mi, isha shterp� e m�rguar dhe e d�buar sa k�tej dhe andej. K�ta kush i rriti? Ja, un� kisha mbetur vet�m, dhe k�ta ku ishin?"".

K�shtu thot� Zoti, Zoti: "Ja, un� do t� ngre dor�n time mbi kombet, do t� ngre flamurin tim mbi popujt; at�her� do t`i sjellin bijt� e tu n� krah� dhe vajzat e tua do t`i sjellin mbi supe.

Mbret�rit do t� jen� baballar�t tuaj bir�sues dhe mbret�reshat e tyre do t� jen� tajat tuaja; ata do t� bien p�rmbys para teje me fytyr�n p�rtok� dhe do t� l�pijn� pluhurin e k�mb�ve t� tua; k�shtu do t� m�sosh q� un� jam Zoti dhe ata q� shpresojn� tek un� nuk do t� turp�rohen.

A do t� mund t`i shk�putet vall� preja t� fuqishmit apo t� �lirohet i burgosuri q� �sht� i drejt�?".

Po, k�shtu thot� Zoti: "Edhe i burgosuri do t� �ohet tutje dhe preja e tiranit do t� shp�tohet. Un� vet� do t� luftoj me at� q� lufton me ty dhe do t� shp�toj bijt� e tu.

Do t� b�j q� shtyp�sit e tu t� han� mishin e vet, dhe do t� dehen me gjakun e vet si t� ishte musht. At�her� �do mish do t� pranoj� q� un�, Zoti, jam Shp�timtari yt, �liruesi yt, i Fuqishmi i Jakobit".