Kapitulli 47

"Zbrit dhe ulu n� pluhur, o e virgj�r bij� e Babilonis�. Ulu n� tok�, pa fron, o bij� e Kaldeasve, sepse nuk do t� quajn� m� t� brisht� dhe t� njom�.

V�r dor�n mbi mokr�n dhe bluaj miellin; l�vize velin t�nd, ngrije bishtin e fustanit, zbulo k�mb�n dhe kalo lumenjt�.

Lakuriq�sia jote do t� zbulohet dhe do t� shihet gjithashtu turpi yt; do t� hakmerrem dhe asnjeri nuk do t� nd�rhyj�".

Shp�timtari yn�, emri i t� cilit �sht� Zoti i ushtrive, �sht� i Shenjti i Izraelit.

"Ulu n� heshtje dhe shko n� terr, o bij� e Kaldeasve, sepse nuk do t� t� quajn� m� zonj� t� mbret�rive.

Jam zem�ruar me popullin tim, kam p�rdhosur trash�gimin� time dhe i kam dh�n� n� pushtetin t�nd, por ti nuk ke perdorur p�r ta kurrfar� m�shire; zgjedh�n t�nde e ushtrove sidomos mbi t� moshuarit,

dhe the: "Un� do t� jem zonj� p�rjet�", dhe k�shtu nuk i vure k�to gj�ra n� zem�r dhe nuk more parasysh fundin e gjith� k�saj ngjarjeje.

Por tani d�gjo, o epshndjell�se, q� banon n� nj� vend t� sigurt dhe thua n� zemr�n t�nde: "Un�, dhe asnj� tjet�r! Nuk do t� mbetem kurr� e ve dhe s`kam p�r t� njohur humbjen e f�mij�ve".

Por k�to dy gj�ra do t� t� ndodhin n� nj� �ast, n� po at� dit�: humbja e f�mij�ve dhe vej�ria; do t� t� bien plot�sisht mbi kurriz, p�r shkak t� numrit t� madh t� magjive t� tua dhe p�r morin� e yshtjeve t� tua.

Ti kishe besim n� djall�zin� t�nde dhe thoje: "Askush nuk m� sheh". Dituria jote dhe njohurit� e tua t� kan� mashtruar, dhe ti thoje n� zemr�n t�nde:

"Un� dhe askush tjet�r". Prandaj do t� t� vij� nj� fatkeq�si dhe nuk do t� dish se nga t� vjen; do t� bjer� nj� fatkeq�si, q� nuk do t� jesh n� gjendje ta shmang�sh me asnj� lloj shlyerje; do t� bjer� papritmas n� trup nj� shkat�rrim, q� nuk e ke parashikuar.

Rri tani me yshtjet e tua dhe me morin� e magjive t� tua me t� cilat je lodhur q� n� rinin� t�nde. Ndofta do t� nxjerr�sh prej tyre ndonj� p�rfitim, ndofta do t� arrish t� ndjell�sh frik�.

Je lodhur me turm�n e k�shilltar�ve t� tu; le t� ngrihen, pra, astrolog�t, ata q� studiojn� yjet dhe b�jn� parashikime �do muaj dhe le t� t� shp�tojn� nga gj�rat q� do t� bien n� kurriz.

Ja, ato do t� jen� si kashta; zjarri do t`i harrxhoj�. Nuk do t� shp�tojn� veten e tyre nga fuqia e flak�s; nuk do t� ket� prush p�r t`u ngrohur, as zjarr para t� cilit t� ulesh.

K�shtu do t� jen� ata me t� cil�t je munduar dhe ke dh�n� e ke marr� q� n� rinin� t�nde. Secili do t� rravgoj� p�r llogari t� vet, dhe askush nuk do t� t� shp�toj�".